Ljósmæðrablaðið - 01.03.1943, Page 7

LJÖSMÆÐRABLAÐIÐ
'17
tvíburans, sem dælir blóðinu í gegnum vanskaþninginn.
Fylgjurnar verða því að vera samofnar og sameigínlegar
æðar á milli þeirra.
Fins og kemur í ljós á lýsingu fæðingarinnar, þá gekk
hún alveg eðlilega, og væri varla ástæða til þess að hættan
að þvi hefði verið meiri en við tvíburafæðingar yfirleitt,
nema síður væri, vegna þess hve vanskapningurinn var
sívalur. Konan hafði komið í skoðun einu sinni og var
það nær 6 vikum fyrir fæðinguna. Þá hafði ekki verið at-
hugað neitt sérkennilegt við kviðinn og aðeins þess getið
að fóstrið sé í höfuðstöðu. Eftir að hún kom á deildina
vannst ekki tími til ytri rannsóknar á kviðnum því það
sá í kollinn, þegar hún kom. Það var því enginn grunur
um neitt sérstakt fyrir fæðinguna.
Pétur Jakobsson, læknir.
Eftir Hannes Guðmundsson IiúðsjúkdómalæknL '
;;i
Allir hafa andstyggð á lúsinni, og fæstir vilja um hana
tala.
Samt er lúsin eitthvert athyglisyerðasta snýkjudýr
niannkynsins. ;.'
Hún er sennilega líka útbreiddasta skordýr jarðarinnar.
Hún lifir allsstaðar, þar sem mannlegar verur búa, allt
frá heimskautalöndum að miðjarðarbaug.
Svo sjálfsagður förunautur okkar Islendinga þótti lúsin,
allt fram á síðustu öld, að jafnvel mætustu læknum hefir
orðið það á að trúa, að óhollusta gæti af þvi hlotizt, að
útrýma henni til fulls af mannslíkamanum.
Jón Pétursson, sem var handlæknir Norðlendinga 1775