Ljósmæðrablaðið - 01.03.1949, Síða 9

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
19
Fáein orð frá Ljósmæðrablaðinu um grein
Baldurs Johnsens.
Eins og getið var um í síðasta blaði, birtu víðlesin dag-
blöð kafla úr grein B. J. og auðvitað fyrst og fremst þá,
sem fjölluðu um samanburð á mæðra- og barnadauða í
Reykjavík og öðrum kaupstöðum. Þetta varð til þess, að
stjórn Ljósmæðrafélagsins ákvað að gefa ljósmæðrum
kost á að kynnast greininni og höfundi hennar nánar og
það því fremur, sem fyrirspurnir fóru að berast til for-
manns félagsins um það, hvað eiginlega væri að gerast í
sambandi við fæðingarhjálpina í Reykjavík, þar sem dauði
kvenna vegna barnsburðar og dánartala barna af völdum
fæðinga væri, eftir grein þessari að dæma, svo miklu hærri
þar en annars staðar á landinu að undrum sætti.
Það er engin furða, þó að ókunnugir undrist, er þeir
sjá útreikninga læknisins, þar sem hann gleymir að geta
þess, að hann telur þarna með allt, sem flutt er inn á
Fæðingardeild Landspítalans frá nærliggjandi kaupstöðum
og öðrum landshlutum. Þangað eru þó oft fluttar konur
með lífshættuleg fæðingarafbrigði og börnin þá stundum
dáin, áður en þangað er komið. I lögum ljósmæðra er
stranglega tekið fram, hvað telja skuli barnsburð og hvað
fósturlát, og eru takmörkin þar um 28. meðgönguviku.
Þegar því ljósmæður heyra talað um, að kona deyi af
barnsförum, þá mun þeim ekki detta í hug fósturlát, utan-
legsþykktir eða aðrir meðgöngusjúkdómar á fvrrihluta
meðgöngutímans, og er þó ekki grunlaust um, að nokkur
slík tilfelli kunni að hafa slæðzt með í upptalningu lækn-
isins.
Læknablaðið, sem að vísu átti sök á, að staðlausir staf-
m að því er þessi mál varða, bárust um land allt, með því
að birta grein B. J. athugasemdalaust, gerði strax hreint