Ljósmæðrablaðið - 01.03.1949, Síða 13

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
23
Mæðradauði (banamein, er stafa af barnsþykkt eða
barnsburði, Nr. 140—150 á dánarmeinaskrá). Mæðradauð-
ann segir B. J. 2—3 sinnum hærri hér en í Englandi, því
að hér hafi hann verið 2,7—4,5 af þúsundi miðað við
fædd börn árin 1940—44, en í Englandi 1,5—1,9 árin
1944—’46. Lægsta talan hér á þessum árum var raunar
2,0 (1940) miðað við 1000 lifandi og andvana fædd börn
og hin hæsta 4,8 (1941), en það skiptir ekki miklu máli
í þessu sambandi.
Árin 1936—1940 var meðaltal mæðradauðans hér á
landi 2,4°/00 og mun þá óvíða hafa verið lægri; í Englandi
var hann þá 3,24%. Á 5-árabilinu 1940—1944 var hann
um nokkur ár óvenjulega hár hér á landi og var meðal-
talið þá 3,2"/00 en í Englandi var hann 2,4"/00 á þessu
tímabili að meðaltali;* næstu tvö árin mun hann hafa
verið um 2°/00 hér. Er munurinn því ekki mikill, þegar
þess er gætt, að árssveiflur geta ávallt orðið talsvert
miklar hér vegna fámennis, og það svo, að 5 ára meðaltöl
uægi ekki til að jafna þær. Skal þó ósagt látið um það,
hvort hin óvenjulega hækkun á árunum 1941—43 (eink-
um 1941) verði skýrð á þann hátt. En vel má taka undir
það með höf. að mæðradauðinn ætti að geta lækkað enn
hér á landi; má í því sambandi benda á það, að ungbarna-
dauðinn hefur um langt skeið verið og er enn talsvert
lægri hér en í Englandi.
Að lokum vil ég talca undir það með B. J., að drátturinn
ú útgáfu mannfjöldaskýrslna Hagstofunnar er mjög baga-
legur.
* Skv. heilbrig-ðisskýrslunum ensku, Ministry of Health: Publ.
Health during the 6 years of war., en þær ná aðeins til ftrsloka
1944.