Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 22.12.1921, Síða 16

66
TÍMARIT V. F. I. 1921.
hlaupin eða myndi áður en varir standa á þurru
landi, en áin renna fram í öðrum farvegi. þessi
ótti er að mínu áliti bygður á vanþekkingu á stað-
háttum og því ástæðulaus, en þó er það eitt, sem
ýmsum farvegum hennar, til þess að unt væri að
standa að grefti fyrir stöplum og steypuvinnu. því
miður kom eimnitt óvenju mikið og langdrægt hlaup
í ána á þeim tíma, sem síst skyldi, haustið 1920.
ekki verður við ráðið, það er jökulhlaup af völdum
Kötlu eða annars eldgígs í Mýrdalsjökli. Síðan land
bygðist hefir Katla oft gosið, en aðeins eitt gos-
ið, á'miðri 13. öld, er talið hafa valdið jökulhlaupi
á Sólheimasandi, hin hlaupin öll hafa runnið austur
á Mýrdalssand. þetta getur komið fyrir aftur, og
þá fer brúin vafalaust, en við það fá engin mann-
leg öfl ráðið. Hitt, að áin taki sjer annan farveg
fram hjá brúnni, mun jafnan verða unt að koma
í veg fyrir í tíma, og jafnvel án mikils tilkostnaðar,
með fyrirhleðslu úr grjóti af eyrunum.
þó að lögin um brúna væru samþykt, átti mál
þetta samt langt í land til framkvæmda, því fjár-
veitingu vantaði, þangað til Alþingi samþykti fjár-
veitingu, 25 þús. kr., 1919, til þess að byrja undir-
búning, og var hann hafinn í árslok það ár.
Brúin er samtals 206 metrar að lengd, eða öllu
heldur brýrnar, sem eru 9 að tölu, allar jafnlangar,
22,0 m. Brýrnar eru úr járngrindabitum, en gólf
úr timbri, plönkum og trjám á þverbitum úr járm.
Undir brúnum standa 10 stöplar steinsteyptir; er
grafið fyrir þeim 2J/ó—3 m niður í aurinn, og verða
þeir þannig að hæð 4,6—5,0 m. Var upprunalega
gert ráð fyrir, að grafa þá minna í aurinn, en
reka þar digra staura, til þess að bera þá uppi,
ef áin tæki að grafa sig niður, en niðurrekstur
reyndist ógerlegur fyrir stórgrýti, og tel jeg full-
trygglega um búið, svo sem gert hefir verið. Frá
verkfræðings sjónarmiði er brúargerðin öll mjög
einföld og óbrotin. Við framkvæmd verksins voru
engir erfiðleikar, aðrir en þeir, að veita ánni úr
þá hafði allri ánni verið veitt í nýjan farveg til
þess að þurka 2 stöplastæði, sem unnið var að,
en tókst þó fyrir mikinn dugnað verkstjóra og
verkamanna að verja stýfluna, sem gerð hafði ver-
ið til varnar. Tókst þá haustið 1920 að ljúka við
alla stöplana að mestu. Veturinn 1920—21 voru
brýrnar smíðaðar í brúarsmiðjunni í Reykjavík.
Járnið hafði komið frá Bandaríkjunum á öndverðu
því ári, samtals 63 smálestir. Verðið var þá meira
en þrefalt hærra en fyrir ófriðinn, eða nálega tvö-
falt hærra en nú er. Brúarsmiðjan er vel búin að
vjelum, sem flestar eru reknar með rafmagni, og
sóttist vinnan vel. Síðastliðið sumar voru svo brýrn-
ar settar á. Var því lokið í ágústlok og var brúin
afhent til afnota með vígslu athöfn, sem fór fram
3. sept.
Alt efni til brúarinnar yar flutt í land við Jök-
ulsárósa og ekið þaðan rúmlega 4 km vegarlengd
upp að brúarstæðinu. Erfiðleikar eru nokkrir að
koma vörum þarna í land fyrir opnu hafi, og upp-
skipun mjög dýr. Efnið var aðallega þetta: 63 smá-
lestir járn, 425 tunnur sement og 75 smál. timbur,
auk áhalda, samtals mun aðflutt efni og áhöld
hafa verið um 220 smálestir. Brúargerðin var fram-
kvæmd á dýrasta og erfiðasta tíma, sjerstaklega
það, sem gert var 1919—20, enda hefir kostnaður-
inn orðið um 270 þús. krí, og hefir allur verið
greiddur af innlenda ríkissjóðsláninu, sem tekið var
1920 til brúa- og húsagerða, og til Flóaáveitunnar.
G. G. Z.
1