Ljósmæðrablaðið - 01.09.1953, Blaðsíða 9

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
55
ur í þvagi. Blóðþrýstingur reyndist vera 115/70, blóðlitar-
efni 75%, grindarmál eðlileg. Við ytri rannsókn fundust
tveir stórir og harðir fósturhlutar, annar í grindaropi,
hinn til vinstri yfir nárabeini. Fósturhljóð virtust góð,
en urðu ekki aðgreind. Röntgenmynd var tekin þ. 15. júni
og sáust þá greinilega tvíburar. Var höfuð annars gengið
nokkuð niður í grind, en höfuð hins var til vinstri yfir
grindaropi. Útlimir virtust einkum liggja vinstra megin
efst í leginu.
Sjúklingurinn var látin liggja í rúminu. Blóðleysið skán-
aði og blóðrásin komst í lag, og var konan send heim
eftir nokkrar vikur.
27. júlí 1949 kom konan aftur í sjúkrahúsið og hafði
þá smávegis hríðir. Ummál kviðar var þá 115 cm. Ytri
rannsókn reyndist eins og áður.
Ekki varð annað séð, en hér væri um vanalega tvíbura-
fæðingu að ræða og mikið legvatn. Nóttina eftir byrj-
uðu hríðir fyrir alvöru og að 8 klst. liðnum var útvíkk-
un lokið og höfuð í miðri grind. Þá féllu hríðir niður og
og fæðingunni miðaði ekkert.
Þar eð sjúklingurinn var þreyttur og uppgefinn, var
ákveðið að taka barnið með töngum. Notuð var Kjellands
töng og gefin aethersvæfing. Tókst að ná fram höfðinu,
en þá stóð á herðunum. Við innri rannsókn varð ljóst
að hér var um samvaxna tvíbura að ræða.
Dr. Becker bætir við, að hér myndi hafa verið gerð
vending en ekki keisaraskurður, ef hægt hefði verið að
sýna fram á, að um samvaxna tvíbura væri að ræða. Jafn-
framt hefði fóstrið verið limað sundur. Eins og nú stóð
á, segir dr. Becker, var ekki um neitt að velja. Hefði
konan verið frumbyrja, mynda hafa reynzt erfitt að ná
síðara fóstrinu.
Aðferð dr. Becker var hin sama og sú, er notuð var
við síðara tilfellið á fæðingardeild B, sjúkling nr. 890,
og vísast hér til þess.