Tímarit Verkfræðingafélags Íslands


Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.05.1944, Blaðsíða 14

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.05.1944, Blaðsíða 14
10 TlMARIT V.F.I. 1944 f/6 / F/&. £ inn við að flvtja vatnið þaðan má telja mjög sam- bærilegan við kostnaðinn á vatnsflutningum frá Reykjum, líter fyrir líter. Hins vegar gæti vatnið frá Henglinum verið 90° Jieitt við ofna, og Jiver líter því verið 80% verðmeiri, heldur en liver líter af Reylcja- vatninu, á meðan j)að er ekld heitara en nú gerist. Rafveitumöguleilmrnir eru alveg aukreitis, en geta jafnframt staðið undir borunar- og virkjunarkostn- aðinum. El' boranir í Henglinum gefa nægilega gufu, og vatnsmagnið reynist fullnægjandi i Innstadalnum, til þess að lnnda og flytja Jíaðan iiitann til Reykja- víkur, þá virðist bæði hitaveitan og rafveitan mjög álitleg fyrirtæki. Hugsanlegt er að hlanda Hengil- vatninu upp í Reykjavatnið, og auká þannig vatns- hitann og nýtinguna af allri hitaveitunni Innanhússkerfi. Áður en eg skilst við hitaveitu Reykjavíkur, vil eg að lokum vekja alhygli á því, að unnt ætti að vera að ná nokkrum vatnssparnaði jneð því að nota inn- anhúss tengikerfi, eins og sýnt er á mynd 5. Pipu- kerfi þetta notaði eg fyrst í Verkamannabústöðun- um í Rauðarárholti 1940, en þau hús liafa að vísu ekki enn verið tengd við hitaveituna, heldur eru þau Iiiluð með neðanbruna-kolakötlum af nýrri gerð er ég lét smíða hér á staðnum. Þegar liús þessi verða lengd, er ætlazt til jjess, að hitaveituvatnið renni fyrst gegn um kápu heitvatnsgeymisins og hiti upp neyzluvatnið innan í geyminum, en streymi síðan í gegn um ofnana og út i afrennslið, nema þegar svo stendur á, að neyzluvatnsgeymirinn er ekki fullur. Þá strevmi bakrennslisvatnið inn í hann og hitni á ný af innrennslisvatninu. Með þessu fyrirkomulagi lmgsast hakrennslisr vatnið notað í höð, þvötta og þessliáttar og sparast að tajjpa viðbótarvatn til þessara hluta. En jafnframt er bakrennslisvatnið með jjessu fyrirkomulagi mildu heitara (60—70° C) heldur en bakrennslisvatn gei’- ist nú (40°), með þvi fyrirkomulagi, sem enn tíðk- ast. Þar sem baðvatns og neyzluvatnsnotkunin er yf- irleitt lítil (15%), miðað við vatnsnotkunina til húsupphitunar, J)á verður tæpast um nein óþægindi að ræða vegna þess að vatnið komi of kalt inn í ofn- ana, nema í miklum kuldum, og J)á aðeins samfara mikilli neyzluvatnsnotkun. Hitastilling. Á kerfinu er gert ráð fvirr sjálfvirkum slilli, er minnkar vatnsrennslið inn i húsið, þegar lokað er fvrir einn eða fleiri ofna, og sér þannig um að spara vatnið, J)egar liitans er ekki óskað. Stillirinn eykur á sama liált rennslið, ef opnað er fyrir ofna. Leitast J)essi sjálfvirki hitastillir við að halda ávallt þeim bakrennslishita, sem hann er á hverjum tíma stillt- ur á. En bakrennslishitinn er valinn eftir J)ví, hvern- ig veðrátta er á hverjum tima þeim mun hærri sem hitaþörfin er meiri og mætti i hverju mið- stöðvarrúmi hafa töflu yfir æskilegan bakrennslis- Iiita fvrir mismunandi veðurskilyrði. Með árunum fengist svo reynsla er gilti fyrir hvert hús. Þá væri og hugsanlegt það fyrirkomulag, að hita- veitan tilkynnti á hverjum degi, t. d. gegnum út-

x

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Verkfræðingafélags Íslands
https://timarit.is/publication/860

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.