Akranes - 01.04.1954, Side 31

lyndi og dönsk blöð hafa gert. Þetta er 1
ekki nema gott að við hugleiðum. Við
eigum á allan hátt að sýna þeim góðu
mönnum, sem okkar máli tala, þakklæti
og viðurkenningu. Slíkt er blátt áfram
skylda við sjálfa okkur, ef við viljum
drengir heita og manndómsmenn. Ég sé
ekki að jafnaði dönsk blöð, en frá íslenzkri
merkiskonu i Danmörku fæ ég stundum
blaðaúrklippur um handritamálið. Sú
kona er í öllu ættjörð sinni trú, þótt hún
elski líka Danmörku og hafi til þess marg-
falda ástæðu, því að þar hefir hún fundið
alla sína lífshamingju. Af nokkuð nýleg-
uni úrklippum, sem ég hefi fyrir mér er
ég rita þetta, er stutt snilldargrein úr
Information, eftir dr. med. Fridtjof Bang,
sem er þar að svara öðrum lækni, M.
Erhardt, er ekki vill láta handritin. Hvergi
hefi ég í blöðum okkar séð þess getið, að
dr. Bang hafi flutt okkar mál. Mér er tjáð
sð hann lesi íslenzku og eigi gott safn
íslenzkra fombókmermta. Ég hefi hér tek-
ið grein hans rétt sem dæmi, og ég vildi
óska að blöðin okkar gættu framvegis bet-
ur þeirrar skyldu, sem þau hafa í þessu
efni. Það út af fyrir sig getur dregið okkur
drjúgt.
Meðan Danir skila ekki handritunum,
verðum við að krefjast þess af þeim, að
þeir gæti þeirra betur við öllum hættum
en þeir gera nú, eða hafa gert.
Það verður okkar eigin sök ef við vinn-
um ekki að lokum fullan sigur í handrita-
málinu.
Og þá verður almennt spurt í Dan-
mörku: Hversvegna var ekki þessum
handritum skilað endur fyrir löngu?
Ritað 15. maí 1954.
ÖLDURÓT ÍSLENZKRAR
MENNINGAR
Framhald af síSu 49.
það samt vegna þess, að kvæði hans séu
ort af sama léttleikanum og kvæði Þor-
steins. Gunnar Dal er fyrst og fremst skáld
djúprar hugsunar og hins mikla mann-
vits. Haxm hefur kannað fleiri stigu en
flestir Islendingar og einn íslenzkra manna
setið við fótskör indverskra meistara og
lært af þeim mikil fræði, eins og bók
hans „Rödd Indlands“ ber með sér. En
ekki hafa indverskir spekingar kennt hon-
um að yrkja á íslenzku og ekki treysti ég
mér að benda á neitt íslenzkt skáld, sem
greinilegt sé að Gunnar hafi orðið fyrir
áhrifum af. Mannvitið minnir að vísu á
Einar Benediktsson en samt eru tökin á
viðfangsefnunum svo ólík, að ekki verð-
ur Gunnar talinn sveinn úr þeirri smiðju.
Vil ég eftirláta þeim, sem hafa það að at-
vinnu að finna skyldleika skálda að ákveða
ARRANES
Tslands
Skúlagötu 51, Reykjavik — Símar 4085 & 2063.
FRAMLEIÐIR NEÐANTALDAN VARNING:
GULAN OLÍUFATNAÐ,
einnig svartar olíukápur fyrir börn og fullorðna.
SJÓKLÆÐI ÚR GÚMMÍ- OG PLASTEFNUM,
síðstakka, kápur og fleira.
VINNUVETTLINGA ÚR STERKUM LOÐSTRIGA,
einfalda og tvöfalda úr hvítum og brúnum loðstriga.
ULLARBUXUR SJÓMANNA („TRAWLBUXUR“)
og ýmsan kápuvarning, fyrir konur og karla úr
ULLARGABERDINE- POPLÍN- OG RAYONEFNUM.
V.