Akranes - 01.04.1955, Page 25

Rotary
þátt ur
ÞAÐ er nú farið að liða allmjög á
gullna árið og dregur senn að reiknings-
skilum. Ekki er þó ætlun mín að gjöra
þau að hugleiðingarefni að þessu sinni,
heldur annað atriði i sambandi við þetta
ár. Klúbb vorum hafa borizt margar kveðj-
ur á árinu. Fyrir utan jóla- og nýárs-
kveðjur, sem hafa verið lesnar, höfum
við fengið sérstakar kveðjur frá klúbb-
um hvaðanæva úr heiminum, hæði bréf
og kveðjuspjöld. Þessar kveðjur voru alls
25 og frá þessum löndum: Finnlandi 1,
Belgíu 1, Bandaríkjunum 12, Brazilíu 1,
Uruguay 1, Mexico 1, Ástralíu, meginl. 4.
Nýja-Sjálandi 1, Indlandi 2, Formosu 1.
1 þessum bréfum og kveðjuskeytum eru
fyrst og fremst góðar óskir um heill og
gengi félagsskapar vors og málefnis Ro-
tary, og í sumurn bréfunum er bætt við
þeirri ósk, að Rotary megi verða til þess
að efla frið og velvilja milli manna og
þjóða. 1 sumum þessara bréfa er lýsing
á klúbbnum, klúbbstarfinu, á staðnum,
umhverfinu, atvinnuháttum o. þ. u. h, og
sumir taka það fram, að þeir óski eftir
sams konar fræðslu frá okkur.
Ég hef verið að draga það, að svara
þessum bréfum, i þeirri von, að bæklingut'
okkar um Akranes komi út á gullna ár-
inu, eins og lofað var og tilkynnt. Sú von
er nú að kulna út, en þótt það atriðið
bregðist, þá vil ég ekki láta hitt atriðið
bregðast alveg, sem lofað var, að styðja að
sambandi við erlendu klúbbana, og mun
þvi reyna að svara bréfunum áður en
starfsárið -— gullna árið — er liðið.
Þessi kveðjuskeyti vekja ef til vill ekki
mikla athygli félaganna og ekki hafa ver-
ið ástæður til að lesa þau upp í þý,ingu,
a. m. k. ekki hin lengri bréfin. Ég skal
játa, að þannig var það og lengst af um
mig. Ég hef ekki veitt þeim sérstaka at-
hygli, eða þau hafa a. m. k., ekki orðið
mér umhugsunarefni fyrr en í seinni tíð.
En þær eru í raun og veru umhugsunar-
efni. Ég hygg, að þessar kveðjusendhig-
ar séu eitt af sérkennum félagsskapar
vors. Eða munu þær tíðkast hjá öðrum
opinberum félagsskap? Hjá oss er til ým-
iss félagsskapur um hugsjónir og til mann-
bóta, t. d. Templarareglan, S. V. F. I. og
fleiri. Templarar mega bezt um það vita.
hvort slíkar kveðjur, vinsemdar- og upp-
örvunarbréf tíðkast milli stúknanna í fé-
lagsskapnum. Ég hygg, að þær tíðkist ekki
milli deilda S. V. F. I. og ég þykist vita,
að þær tíðkast ekki i þeim félagsskap, sem
að dómi okkar flestra er hinn mikilvæg-
asti og göfugasti með þjóðinni, þ. e. i
sjálfri kirkjunni. Eða munu sóknarnefnd-
irnar hafa mikið af slikum bróðurkveðj-
um að segja? Ég efa mjög, að það eigi sér
stað, meira að segja í fríkirkjusöfnuðun-
um, þar sem áhugimi virðist þó mestur.
ef dæma skal eftir því, að þar er starfinu
haldið uppi af eigin vilja og frjálsri þjón-
ustu.
Nú mætti segja sem svo, að klúbbarn-
ir gjöri þetta að sumu leyti af leik, ef svo
má segja, að þeir hafi gaman af því, að
senda bréf og kveðjur til ókunnra landa
og fá bréf þaðan. Það má vel vera, að eitt-
hvað sé hæft i þessu að því leyti, að þetta
Hugleiðing í tilefni af
því að hið gullna ár (50
ára afmæli) Rotary er
að renna út. — Flutt á
fundi í Rotaryklúbb
Akraness 10. júní 1955.
sé ekki ávallt gjört eingöngu af áhuga
fyrir málefninu og að fjarlægum klúbbum
sé forvitni á, að vita eitthvað af högum
okkar og háttum. En það er þá ekki held-
ur einskis vert, að veita landkynningu.
þótt lítil og ófullkomin sé, með jafn auð-
veldu móti. En sum þessara bréfa sýna
áreiðanlega meira. Mér virðist, að á bak
við þau sé áhugi á kynningu, löngun eft-
ir samhug og bræðralagi. Og það er eitt
atriði, sem sum þeirra bera ljóslega með
sér, það er þrá eftir friði, bræðralagi og
vináttu milli manna og þjóða, samvinnu
allra að því marki. Ef til vill er það stríðs-
óttinn, sem þar rekur á eftir, og mest
þar sem hann er mestur, en hvað sem um
það er, þá gefur þessi hugsun bréfunum
gildi. Þótt vér Islendingar séum ekki laus-
ir við stríðsótta, þá gætir hans miklu meir
hjá mörgum öðrum. Ef til vill gjörum við
síður en aðrir ráð fyrir því, að óvinir
vaði inn í land vort fyxirvaralaust, og ekki
þurfum við að kviða því, að ófriður brjól-
ist út á landi rétt við landamærin. En oss
ætti að vera það Ijúft, eins og það er skylt,
að veita Rotaryfélögum vorum, hvar sem
er, það sem ef til vill mætti verða þeim
andlegur stuðningur, enda þótt vér getum
lítið lagt af mörkum til að efla frið og
samlyndi þjóða á milli. Þessar kveðjur
sýna lika annað. Þær sýna, að Rotary er
mjög samstŒ-ður og heilsteyptur félags-
skapur. Það eru sterk og traust bönd,
sem binda saman i eiiia heild. Og aðal-
þættirnir eru tveir, ágætt skipulag og hug-
sjón, sem á miklu og almennu fylgi að
fagna. Skipulagið þarf ekki að kynna, vér
þekkjum það allir í aðalatriðunum. Það
er fleiri félagsskapur en Rotary, sem er
til þess ætlaður, að sameina um hugsjónir
og framkvæmd þeirra. Það má nefna bind-
indisfélagsskap, skátafélagsskap, kristileg-
an ungmennafélagsskap, slysavarnafélags-
skap og sjálfa kirkjuna. En berum svo
saman þær kröfur, sem þessi félög gjöra
til hvers einstaks félaga sinna og eftirlitið
með því, að hver og einn verði við þeim
kröfum, við það, sem á sér stað í Rotary.
Það getur hver dæmt um þetta þar sem
hann þekkir til, en ég hygg, að þeir dómar
muni verða nærri á einn veg. Þetta er ekki
sagt til hnjóðs einstaklingum þessara stofn-
ana og félaga. Sumir þeirra eru Rotary-
félagar og gætu þá sjálfsagt orðið þar eins
virkir og góðir félagar og í sinum Rotary-
klúbb. Það er sjálft hið þaulhugsaða, fast-
skorðaða og hagkvæma fyrirkomulag á
klúbbunum og allri starfseminni, sem
þetta er að þakka. I þessu sambandi má
nefna eitt atriði, sem líka var drepið á
hér nýlega. Klúbbarnir eru yfirleitt frem-
ur fámenn félög. Meðaltal félagatölu í
öllum klúbbum heims er 47. Sumum kann
að þykja þessi tala lág, en að mínum dómi
er það strykur Rotary, að klúbbarnir eru
ekki mjög fjölmeimir. Við höfum nóg
dæmi um fjölmenn félög, lika hér á
Akranesi, og við vitum hvernig mörg þeirra
reynast. Ekki hef ég þó á móti því, að
klúbbur vor mætti vera fjölmennari, en þá
er rétt að hafa jafnan í huga þessa spurn-
ingu. Hve fjölmennur myndi hann mega
vera, til þess að hann hafi af því ávinn-
inginn einan, en biði ekki við það halla
í lakari fundarsókn og minni persónuleg-
mn kynnum félaganna innbyrðis?
Hugsjón Rotary á miklu og almennu
fylgi að fagna. Um það ber vöxtur félags-
skaparins vott, hin stöðuga fjölgun klúbb-
anna í öllum álfum heims og í hverju
þvi landi, þar sem menn eru sjálfráðir
orða sinna og athafna. Og hver er þessi
hugsjón? Það er blátt áfram mannbætandi
hugsjón, Rotary er mannbætandi félags-
skapur, siðgæðisfélagsskapur án trúarjátn-
ingar, sem krefst þess, að lífsstefnan sé
sýnd í verkinu. Af því að Rotary er án
trúarjátningar geta allir verið með. Heim-
urinn þarfnast vissulega slíks félagsskapar
og það sjá góðir og hugsandi menn. En við
munum að vísu vilja bæta því við, að slík-
ur félogsskapur mœtti gjarna vera krist-
inn. Það er ekki heldur nein fjarstæða,
þegar á það er litið, hve mikið er af trú í
Rotary. Þess hefir í því sambandi verið
Framhald. á síSu 70
A K R A N E S
61