Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.2004, Side 16

16 LAUGARDAGUR 11. SEPTEMBER 2004
Helgarblað DV
Sigríður Arnardóttir er að byrja sinn fimmta vetur með þáttinn sinn Fólk á Skjá einum, sem hefur verið
einn vinsælasti sjónvarpsþáttur landsins síðustu ár. Hún er ekki útskrifuð úr hamingjuskólanum og hef-
ur farið í gegnum djúpa dali lægða sem reynslan hefur kennt henni að sé leiðin í ferðalagi sköpunarinn-
ar. Ferðalag tilfinninga sem uppskera góðar hugmyndir. Hún kýs einfalt líf og elskar að liggja með
tærnar upp í loftið og njóta augnabliksins í faðmi fjölskyldunnar.
„Ég hef mikinn áhuga á að heyra
hvað svona „venjulegt" fólk hefur að
segja,“ segir Sirrý sem hefur haft
áhuga á fólki frá því hún var smá
stelpa í Þingholtunum með kasettu-
tæki takandi viðtöl við fólk sem
henni fannst áhugavert. Almúgafólk
var fólkið sem Sirrý dáðist að - fólk-
ið sem sagði henni einlægar sögur af
sjálfu sér, lífínu sem getur verið svo
erfitt. Næmnina fyrir umhverfinu
fékk hún með því að alast upp í um-
hverfi móður á hippatímabilinu sem
gaf henni sýnishorn af menning-
unni í öllu sínu veldi.
„Ég bjó víða sem barn og flutti
nokkuð oft með móður minni sem
var einstæð. Pabbi var í doktors-
námi í Þýskalandi og ég kynntist
honum ekki vel fyrr en ég fór að búa,
eftir tvítugt. Mamma var um tíma
blaðamaður á Þjóðviljanum og ég
fékk að fara víða með henni sem
barn. Ég fór með henni á fundi og
menningarsamkomur og á Mokka
og fylgdist með mannlífinu í kring-
um hana og var alin upp þannig að
ég varð mjög félagslynd. Mér fannst
voðalega gaman að sitja niðri á
Austurvelli með hippum, drekka
appelsín, fylgjast með fólkinu og
upplifa fjölbreytt mannh'fið,“ segir
Sirrý.
Blómabarnið í blazer
Sirrý kom víða við með móður
sinni, upplifði margt og komst í
snertingu við mannh'fsflóru bæjar-
ins eins og hún lagði sig. Hún lék sér
á Mokka á meðan móðir hennar
spjahaði við listamenn bæjarins.
Hún segir uppeldið hafa haft góð
áhrif á sig, gert hana hæfari til þess
að upplifa samfélagið án fordóma.
„Þar sem ég flutti oft þurfti ég
stundum að aðlaga mig nýjum skól-
um og nýjum vinum. Kannski gerir
það mann móttækilegri fyrir því
hvað fólk er óhkt. Mér finnst ég vera
frekar fordómalaus gagnvart fólki og
get hrifist af ólíkum týpum," segir
Sirrý sem hafnaði mussunni, gekk í
blazer-jakka og var skömmuð af vin-
konum sínum fyrir að vera ekki fylg-
in skoðunum sínum í klæðnaði.
Full af andstæðum
„Ég þótti ekki klæða mig í sam-
ræmi við mínar stjórnmálaskoðanir
sem voru þá mun róttækari en útlit
mitt bar vott um. En ég er bara
svona fuh af andstæðum og trúi ekki
á þá hugmyndafræði að maður þurfi
að passa inn í einhverja bása og
klæðast í stíl við skoðanir. Mér finnst
ég geta verið bæði borgaraleg og
hippaleg. Kannski lít ég út fyrir að
vera svohtið borgaraleg en hippa-
hugsunin er samt til í mér. Ég hef
engan óskaplegan áhuga á verald-
legum gæðum og lifi mig ekki mjög
sterkt inn í neyslukapphlaupið sem
er í gangi. Mér finnst forgangsröðin
oft vera mjög fáránleg hjá fólki," seg-
ir Sirrý sem leggur meiri áherslu á að
geta átt gott frí og geta slappað af
heldur en að þurfa að setja sig í ein-
hverja fjötra til þess að geta eignast
„einhverja sérhannaða eldhúsinn-
réttingu með innfluttum háf frá ítal-
íu“ eins og hún orðar það.
„Ég snobba örugglega fyrir ein-
hverum, gera það ekki allir? Mér
finnst t.d. „plebbalegt" og það fer í
taugarnar á mér að sjá fólk sem situr
í bíl reykjandi með börnin óspennt í
framsætinu og ég er ekkert sérstak-
lega hrifin af svona skyndbitamenn-
ingu. Mér finnst mikilvægt að maður
vandi sig við það að lifa," segir
nútímahippinn Sirrý.
í stöðugum línudansi
Sirrý segist ekki vera útskrifuð úr
hamingjuskólanum og segist þurfa
að takast á við sig og sín vandamál
rétt eins og allir aðrir. Hún er hins
vegar mjög meðvituð um eigin líðan
og ræktar andlega líðan sína með
einföldum aðferðum sem hún hefur
þróað með sjálfri sér. Jákvæðni og
DV-mynd E.ól
bros eru einfaldar aðferðir til þess að
fá heiminn til að smæla framan í sig.
„Ég er sjálf í stöðugum línudansi
eins og ég held að flestir séu. Það
gerast ahs konar hlutir í lífinu. Mað-
ur á góða og slæma daga eins og all-
ir. Ég get sokkið niður í djúpan dal
og liðið illa. Ég er mjög viðkvæm
manneskja og get tekið hlutina
nærri mér," segir hún.
„Ég er af og til uppfull af sjálfsefa
og get verið rosalega grimm við
sjáha mig. Stundum finnst mér ég
aldrei gera neitt nógu vel. Og þessi
sjálfsgagnrýni getur verið mjög
þungur baggi að bera. Ég held að
þetta sé algengt meðal fólks sem
vinnur skapandi vinnu. Þetta er oft
hin hhðin á því að hafa eitthvað að
gefa, maður er að glíma við eitthvað
sjálfur. Maður hefur eitthvað skap-
andi í sér vegna þess að maður hefur
líka einhvern sársauka eða erfiðleika
sem maður er að glíma við. Ég finn
oft til inni í sjálfri mér, í sáhnni, eins
og allir. Maður lærir það með árun-
um að það hefur tilgang þegar mað-
ur fer alveg niður og maður verður
aumur, þá sprettur maður iðulega
upp með einhverja frábæra hug-
mynd á eftir. Það er þannig oft þess
virði að þurfa að ferðast í gegnum
þessa djúpu dali sálarinnar," segir
Sirrý sem oftar en ekki uppsker
frjósama sprota hugmynda sem eru
nauðsynlegir í skapandi starfi henn-
ar.
Hefur aldrei sagst vera ham-
ingjusöm
„Ég er ekki sérfræðingur í því
hvernig á að láta sér líða vel í lífinu.
Það dynja á mér leiðindi og áföll eins
og öhum. Ég hef verið spurð að því í
viðtölum hvort ég sé alltaf svona
hamingjusöm en hvenær hef ég sagt
að ég væri hamingjusöm? Ég er það
ekkert alltaf en tel mig hins vegar
almennt vera sólarmegin í hfinu. Ég
er hka svo lánsöm að vera hraust,
orkumikh og hafa gott fólk í kringum
mig," segir Sirrý.
„Aðspurð hvernig það sé að vera
þekkt persóna segist hún ekki vera
upptekin af því. Ég byrjaði 19 ára í
sumarafleysingum sem blaðamað-
ur, starfaði svo eftir háskólanám í
útvarpi og fór svo yfir í sjónvarp.
FeriUinn hefur bara þróast í þessa
átt. Ég hef aldrei ákveðið að verða
þekkt andUt sjáh, enda held ég að
fólk hafi engan sérstakan áhuga á
mér sem slflcri. Það eru viðmælend-
ur mínir sem fólk hefur áhuga á að
sjá. Mitt hlutverk er einungis það að
finna þetta fólk og varpa kastljósinu
á það. Mér finnst að fóUdð eigi að
vera í kasdjósinu en ekki ég," segir
Sirrý sem finnst mikilvægt að eiga
sitt prívatííf þrátt fyrir að starfið sé
áberandi.
Sér frægðina úr fjarlægð
„Ég vinn á sjónvarpsstöð sem kýs
að auglýsa sig með því að nota and-
Ut stöðvarinnar. Ég hef aldrei ákveð-
ið að verða sjónvarpsstjarna enda er
það ekki það sem skiptír máU fyrir
mig. Það að vinna verkið er það sem
mér finnst svo gefandi og gaman.
Frægðin er svo bara eitthvað sem
fylgir þessu starfi. Að vera með and-
Utið á sér á strætóskýlum og svoleið-
is er eitthvað sem skiptir mig engu
máU og ég reyni að taka það ekki of
mikið inn á mig. Mér finnst ég vera
svona dáhtið áhoFfandi að þessu
öUu saman.
Ég er bara prívatmanneskja en
sjónvarpsstöðin sem ég vinn fyrir
kýs að auglýsa sig á þennan hátt.
Þeir gleymdu meira að segja að láta
mig vita af þessu," segir Sirrý og
hlær að því hvernig henni brá þegar
hún sá andlitíð á sér á strætóskýli á
dögunum.
„Svona er þetta í þessum bransa.
En það er ekki þetta sem skiptir mig
máU. Það er kikkið sem ég fæ út úr
því að klára hvern þátt þar sem mér
finnst ég hafa unnið gott dagsverk,"
segir Sirrý sem er enn jafnfrjó og
fyrir fjórum árum og á aldrei í vand-
ræðum með að finna fólk með
athygUsverðar sögur og reynslu í
þáttinn sinn.
Sirrý sem vörumerki
„Þegar ég horfi á þessi auglýs-
ingaskilti þá U't ég bara á það sem
hluta af vinnunni. Ég næ algerlega
að aðskilja þetta frá mínu prívatlífi.
Ég kem aUtaf til dyranna eins og ég
er klædd, Sirrý í sjónvarpinu er alveg
sú sama og Sirrý heima með fjöl-
skyldunni. Mér finnst hversdagsleik-
inn vera mjög hefllandi og ég þarf
ekki að fara til langt tfl þess að fá
kikk út úr lífinu. Ég fæ heilmikið út
úr einföldum hlutum eins og að fá
mér góðan kaffiboUa og lesa dag-
blöðin. Það þurfa ekki alUr að vera í
fallhU'farstökki til þess að fá kikk út
úrlífinu."
Gott að rækta sjálfa sig
„Ef maður er stöðugt að kvarta þá
hefur það slæm áhrif á mann sjálfan
en maður bætir U'ðan sína með því
að bera sig vel. Ég fer til sálfræðings
reglulega, geri það til þess að halda
áfram að rækta sjálfa mig, mér finnst
það bara svona álflca og að fara í
nudd eða annað sem ég geri til þess
að láta mér líða vel. Það er þungur
tónn í þjóðinni, kannski í takt við
veðrið á veturna. Ég hef nokkrum
sinnum fjaUað um þunglyndi í mín-
um þáttum og hef fengið mikfl við-
brögð og aUtaf er að koma fleira og
fleira þjóðþekkt fólk sem talar opin-
skátt um þunglyndi sitt eða aðrar
geðraskanir sem eru mjög algengar
hér á íslandi," segir Sirrý sem er
þakklát fyrir það sem hún hefur og
það er henni mikilvægt að þakka
reglulega fyrir það góða í U'finu.
„Ég fer stundum í göngutúra og
þakka markvisst fyrir að eiga heil-
brigð börn, góða fjölskyldu, gott líf
og svo framvegis. Undantekninga-
laust líður mér ljómandi vel eftir fá-
einar mínútur. Þetta er einföld
aðferð sem ber mikinn árangur og
hefur virkað vel fyrir mig. Ég er að
byrja mitt fimmta ár með þáttinn
minn á Skjá einum og er glöð með
að finna að ég er komin með góða
fagþekkingu, reynslubrunn sem ég
hef fuUan áhuga á að vinna áfram
með í þessum miðli sem ég þekki
orðið svo vel. Ég veit hins vegar að
ég get gert fuUt af öðrum hlutum og
óttast það aUs ekki að þurfa að fást
við annars konar verkefni síðar
meir,"
freyr@dv.is