Jólagjöfin - 24.12.1921, Page 20

Jólagjöfin - 24.12.1921, Page 20
i8 Jólagjöfin verslað viö yður? Og altaf staSiS í skilum af fremsta megni ? Eg imynda mér, aS á þessum viSskiftum hafi verslunin auSg- ast fyllilega um þá fjárhæS, sem eg er nú talinn skulda. Nú hefi eg orSiS fyrir óhappi. YSur er þaS víst vel kunnugt, aS allar kindurnar mínar fórust í fjárskaSabylnum mikla. Eg hefi fundiS aS eins fáeina dauSa skrokka, — flesta óæta. Og umsvifalaust visiS þér mér á sveitina. En — 1 i f a n d i leita eg ekki á hennar náSir. Sú ánægja skal ySur aldrei hlotnast. Hann hló kuldahlátur. ’ — VeriS þér sælir, sagSi hann og þreif um hendi verslun- arstjórans, áSur en hann varöi. Og minnist vel oröa minna: eg og mínir fara e k k i á sveitina, — ekki í lifanda lífi. Hitt læt eg mig litlu skifta, fyrir hvaSa fé okkur kann aS veröa holaS ofan í jörSina, eSa hvort fyrir því verSur haft, þegar viS erum dáin úr hungri. Nú fer eg heim og slátra kúnni. — GleSileg jól! Stóri-Jón kreisti hönd verslunarstjórans svo fast, aS hann varS aS bíta á jaxlinn, til aS æpa ekki upp yfir sig. Hann hugSi hvert bein vera brotiS í hendinni. Stóri-Jón laut aS honum og hvæsti beint framan í hann: — H i 11 u m s t h i n u m e g i n ! — VeriS þér sælir á meSan. Hann slepti hendinni. Sne'ri sér viS og tók um hurSarhún- inn, en svo óþyrmilega, aS hann hraut af, án þess aö hurSin opnaöist. 'Þá sparn hann fæti í hurSina, svo aS hún brotnaSi, — og vatt sér út úr búSinni. Verslunarstjórinn stóS um stund sem steini lostinn. Svo þaut hann út á eftir Jóni. Hann sá stóra manninn þjóta af staS og stefna til fjalls. En ekki gat hann fengiS af sér aS kalla til hans og stöSva hann. — Hann ætlar fjallaleiSina, tautaSi hann. Ekki inn dalinn. Svo aS enginn verSur á vegi hans. Hann fór inn i skrifstofuna aftur. AnsaSi engu, sem á hann var yrt í búSinni. Settist þar viS skrifborS. En var eirSarlaus 1— ÞaS er afleitt, tautaSi hann. Æsingin hafSi sjatnaS viS þaS, sem hann jós úr sér, svo aS honum var runnin reiSin. — Slátri hann kúnni, þá er ekkert eftir. Og hver úrræSi hefir hann þá? Hann er víst þverlyndari en svo, aS hann segi sig
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Jólagjöfin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.