Jólagjöfin - 24.12.1921, Qupperneq 90

88
Jólagjöfin
kerlingin hlaupandi og vildi reka Bryndísi burtu. — „Kæra frú!“ sagði
Vilhjálmur, „bíðið augnablik; lofið mér að gera dálitla tilraun. Ljósa
min, sem er huldtikona, gaf mér töfrastaf í skírnargjöf. Ef eg snerti
augun með lionum, get eg hæglega séð, hvort þessi unga, laglega stúlka,
með fallegu augun, segir satt eða ekki. Galdrar og annað þess konar
hefir engin áhrif. Eg sé fólkið og hlutina eins og það er í sinni réttu
mynd.“ Hann tók upp úr vasa sínum gyltan staf. Galdrakerlingin og
dóttir hennar ætluðu að rífa stafinn af honum, en gátu það ekki. Þegar
Vilhjálmur lagði stafinn við augun og sá alt eins og það var, varð
hann svo hissa, að hann var nærri búinn að missa töfrastafinn. Þarna
stóðu fyrir framan hann tvær galdranornir, hver annari ljótari, þrátt
fyrir fallegu kjólana. En þegar Iiann leit á fátæklegu stúlkuna, fór
hjarta hans að slá ákafar. Tjaran og flókinn i hárinu var horfið og
sótið og ljóta húðin, en í þess stað sá hann yndislega, fallega stúlku
með mjallhvítt andlit og mjúka húð og skínandi, gult hár er liðaðist
yfir herðarnar og niður bakið. Hún var svo yndisleg, að Vilhjálmur
gat ekki annað en kropið á kné fyrir framan hana, og sagt henni að
hann elskaði hana, og bað hana að verða konan sín. — Þorgerður varð
ofsareið og grenjaði: „Þú lætur þetta viðgangast, mamraa?" — „Það
er alt tilgangslaust, eg get ekkert gert,“ sagði galdrakerlingin, „sak-
leysi hennar verndar hana. Komdu, við skulum fara inn!“ — „Hér
hafið þið ekki meira að gera,“ sagði ungi maðurinn. „Farið héðan, ann-
ars megið þið búast við reiði Ijósu minnar." — „Það er rétt, sem hann
segir,“ sagði galdrakerlingin við Þorgerði. „Lárettu huldukonu þori eg
ekki að hitta hér; við henni hefi eg ekki, og þar að auki er hún versti
óvinur minn.“ Hún muldraði eitthvað fyrir munni sér, og á sama augna-
bliki breyttist hún og dóttir hennar í tvær stórar uglur, er flugu burt
með hásu gargi. En Bryndís hin fagra fór með Vilhjálmi heim til for-
eldra hans og héldu þau brúðkaup sitt þar. — Og ykkur er óhætt að
trúa því, að það var verulega skrautlegt; kirkjan var öll skreytt ljós-
rauðum rósum, hátt og lágt, og tólf ljósklæddar smámeyjar héldu
uppi langa slóðanum á silkikjól Bryndísar. Láretta huldukona, ljósa
Vilhjálms, var boðin í brúðkaupið, og fanst öllum Bryndís ekki gefa
hinni fögru huldukonu eftir að fríðleik til.
J ó / a g j ö f i n
kemur út í byrjun nóvembermánaðar ár hvert. Aðalútsölu hef-
ir bókaverslun Þórarins Þorlákssonar, Bankastræti ix, Reykja-
vík. Fæst i öllum bókaverslunum landsins. Nokkur eintök at
eklri heftum eru ennþá fáanleg PantiS í tima.