Bræðrabandið - 01.01.1978, Síða 6

og glaðlegi hundurinn en gerði sér ekki
ljóst a<5 heimurinn hafði breyst. Það
var fyrirfram ákveðið að allir ætluðu
að koma öðru visi fram við hann. Eng-
inn klappaði honum lengvur. Öllum var
sama \am hann. Jafnvel hlupu á eftir
honum og skömmuðu hann. Hann komst
fljótlega að því að hann átti enga
vini og hélt sig því fjarri öðrum.
Og hann fór fljótlega að sýna merki
þess að honum Jeið illa. Að hann
var ekki lengur hamingjusamur.
Eftir sex vikur fór yfirlæknirinn
aftur með hundinn inn á skurðstofuna
og tók aftur sýni af beinmerg og
rannsakaði það. Breytingin var aug-
ljós. Sýnið sýndi óheilsusamlegt
ástand. Allir voru glaðir að tilraun-
inni var lokið því nú gátu allir aftur
farið að sýna hvutta kærleika og vin-
semd. Það tók nokkurn tíma fyrir
hundinn að ná sér aftur og finna fyrri
fögnuð sinn og gleði en smám saman varð
hann aftur hraustur og hamingjusamur
hvutti og vinur fjölskyldunnar eins og
hann áður hafði verið.
Þar sem aðventistar eru hraustari af
því þeir iðka heilsuumbót ættu þeir
einnig að vera hamingjusamari en
vinir þeirra og nágrannar sem eru minna
upplýstir varðandi heilsusamlegt líf.
Svo má einnig segja að meiri hamingja
ætti að stuðla að betri heilsu, sérstak-
lega vegna þess að þeir sem hljóta slík-
ar blessanir venja sig á að líta á
björtu hliðarnar, iðka kærleika og
sýna öðrum vinsemd og sinna sínum skyldu-
störfum af trúmennsku. 41
einfaldar mikillega vandamál lífsins.
Slík reynsla bindur endi á margar
orustur við ástriður hins náttúrlega
hjarta eða dregur stórlega úr þeim.
Trúin er sem gullin snúra sem bindur
r;álir ungra sem eldri við Krist. Fyrir
tilstilli hennar eru hinir fúsu og
hlýðnu leiddir öruggulega um dimma
stigu og vandrataða alla leið til borg-
ar Guðs." E.G.W.í My Life today bls.6.
Ég óska ölliam safnaðarsystkinum
gleðilegs árs, farsældar og Guðs friðar.
Mætti verki Guðs vegna vel. Mættum
við hvert og eitt taka miklimi framföriam
á guðsríkis braut. *
S.B.
MATARÆDI
Eftir
Allmargir sem kváðu sér hljóðs þegar
þingnefnd Bandaríkjaþings flutti skýrslu
um næringu og mannlega hegðun létu í
ljós þá skoðun að það sem við látum
ofan í okkur sé líklegt til þess að
hafa áhrif á hegðun og andlega heilsu.
Barbara Reed yfirfangavörður í
Cuyahoga Falls, í Ohio tók fram skýrt
og greinilega að hún eignaði árangur
sinn við að endurhæfa glæpamenn að
miklu leyti því að hún bætti mataræði
'þeirra, tók þá af svo kölluöu "auka-
bitafæði" (sem vanalega inniheldur
mikið af sykri) og setti þá á fæði sem
auðugt væri af eggjahvítuefnum, fjöl-
breyttum kolvetnum, grænmeti og
kornmat og fjörefnaríka fæðu. Samkvæmt
því sem frú Reed sagði hafa þeir glæpa-
menn sem hafa haldið áfram á betra
mataræði ekki birst aftur í dómsölunum.
Carolyn L.Brown sem hefur með að
gera afbrotaunglinga í Berkeley í
Kaliforníu lét í ljós þá skoðun sína
að það sé "beint samband á milli af-
brota unglinga, taugaveiklaðra
barna og næringar." HÚn hélt því ekki
fram að góð næring væri "fullnægjandi
svar" við þeim vandamálm sem snerta
afbrot unglinga og taugaveikluð börn
en hún hélt því fram að "fæða sem
laus er við aukaefni (chenicaítí inni-
héldi lítið af fínunnum kolvetnum
(refined carbohydrates), laus við
gervimatartegundir (synthetic foods)
og hefði skynsamlegt val uppbótarefna
(nutritional supplementation) - ásamt
því að forðast fæðutegundir og efni
sem barnið hefur ofnæmi fyrir - allt
þetta getoir veriö úrslitaatriði £ því
efni að koma £ veg fyrir að mörg börn
fari £ hundana."
úr Review 17.nóv.l977.
6