Bræðrabandið - 01.11.1979, Page 2

AFNÁM SYNDARINNAR - 3
AD RYDJA
GUDIDRAUT
Carlyle B. Haynes
Allir hlutir eru reiðubúnir fyrir
fullkomnun hins göfuga tilgangs Guðs á
jörðinni. fyrir fullnun fagnaðarerind-
isins, fyrir endalok starfsins er miðar
að endurlausn mannsins, allt nema börn
Guðs. Það er enn verk að vinna fyrir
þau - afnám syndar úr lífi þeirra -
verk, sem er enn óleyst.
Heimsviðburðirnir, sem sagðir eru
fyrir í spádómunum,hafa gerst eða eru
að gerast. Tákn timanna breiða úr sér
á alla vegu fyrir augum okkar. Boð-
skapur Guðs um endurkomu Jesú - "þessi
fagnaðarboðskapur um ríkið" - er boðað-
ur um allan heim. Hin hinstu tákn um
endi mannkynssögunnar sjást á alla vegu.
Allt nema beir sem boða boðskapinn. Hjá
þeim er eitthvað sem hamlar.
Það sem lokar leiðinni, sem heftir
framfarir, fellir áform, kollvarpar
ásetningi, brenglar áform Guðs, deyfir
andlegt lif, kemur i veg fyrir árangur,
gerir viðleitni að engu og gerir lif
safnaðarins fátæklegt er synd.
Ekki synd i óeiginlegri markingu,
ekki synd i heiminum, ekkki synd i
söfnuðinum, ekki synd i öðr'um heldur
synd i okkur - i þér og mér. Lif okkar
er ekki rétt - og við vitum það. Okkur
er meðvitandi að rangar venjur, röng
stefna, röng eftirlátssemi, uppreisnar-
gjarn vilji, rikjandi ástriður, óhreinar
óskir, ósigraðar hneigðir, fýsn holds-
ins, fýsn augnanna og hroki lifsins
draga okkur niður á við.
Þessar greinar eru ætlaðar til
þess að horft sé beint framan i þessa
hluti, sjá þá eins og þeir eru, að þeir
séu vegnir eins áhrifamiklir og lifs-
hættulegir og þeir eru, fundin sé leið
til sigurs og við á þann hátt náum
öruggri og vissri fótfestu fyrir loka-
ferðina til þeirrar reynslu, sem mun
áreiðanlega undirbúa Drottni lýð. Vilt
þú sinna sliku?
Það er satt sem við ætlum að beina
athyglinni að i athugun okkar. Það er
margt sem við ætlum ekki að ræða. Með-
al hins marga sem við ætlum ekki að
ræða er áform, aðferðir, tæki, stofnan-
ir, baráttudagar, fjárhagsáætlanir, ef
efnahagur, skipulag, trúboð, menntun.
Mér er ekki i huga að gera litið
úr þýðingu neins þessa. Þetta hefur
hvert um sig sitt sæti að skipa„ og
ksnur óhjákvæmilega i kjölfar hverrar
vaxandi hreyfingar. Þetta fellur bara
ekki i þann ramma þess tilgangs, sem við
höfum með þessari umræðu.
Það eina sem við ætlum að ræða og
ihuga og skýrgreina og ég vona fá lækn-
ingu við er synd.
Ef þú kærir þig eitthvað um þetta,
vil ég stinga upp á að það komi i ljós
i ákvörðun þinni að sópa öllu þvi til
hliðar, er gæti komið i veg fyrir að þú
gefir þig allan á vald þessa viðfangs-
efnis, að finna leiö til sigurs yfir
synd og ranglæti.
Montgomery i Albahama er um það
bil áttatiu milur frá Birmingham ef
mælt er beina leið. Eitt sinn braust
út i Montgomery hræðilegur eldur, stór-
bruni. Hann æddi um borgina. Brunalið
Montgomery var ekki nógu stórt, ekki
nógu vel mannað til að fást við brunann.
Hringt var til Birmingham. Hrópað var:
"Sendið hjálp.'" Slökkviliðsstjórinn i
Birmingham hringdi í lögreglustjórann
og sagði: "Við sendum brunalið okkar,
bila, menn og tæki, til Mongomery.
Ryðjið veginn." Lögreglumennirnir á
mótorhjólumam voru kallaðir saman.
Eftir ákveðnum skipumom fóru þeir um
veginn. Með tveggja minútna millibili
fóru þeir af stað, tveir menn á mótor-
hjólum að báðum brúnum þjóðvegarins og
klufu hina miklu umferð i sundur.
Enginn var tekinn fram yfir annan.
Allir fóru út á vegarbrúnina. Bil var
opnað á veginum og þvi haldið auðu.
Eftir örfáar minútur komu slökkvibilar
Birmingham brunandi eftir steinsteyptri
brautirtni á þeytispretti til að bjarga.
Montgomery komst úr greipum eldsins.
Við munum verða að gera eitthvað
likt þessu, ef við eigum að framkvæma
það sem við verðum að gera. Allt annað
2