Freyr - 01.01.1950, Blaðsíða 13

FREYR
7
Vppskera
á Bessa-
staðatúni.
eftirlit er haft með heilbrigðri búfjár og
fóðurjurta“. Hann sagði ennfremur: „Því
eru engin takmörk sett, hve mikið er hægt
að gera með framförum vísindanna á þessu
sviði". Ég vil undirstrika tvennt í þessum
tilfærðu ummælum. Hann talar um að gera
betur en áður hefir verið gert. Hann legg-
ur áherzlu á vísindalegan grundvöll þess,
sem gert er.
Ummæli embættismanns í landbúnaðar-
ráðuneytinu í Washington, sem kom hér í
sumar og ferðaðist allvíða um landið, hnigu
í líka átt. Þessi maður var mjög sérfróð-
ur, hafði farið til ýmsra landa og rannsak-
að þar gróðurskilyrði. í Norðurálfunni
þekkti hann þetta af eigin sjón á Norður-
löndum, í Stóra-Bretlandi og í írlandi.
Honum leizt að mörgu leyti vel á rækt-
unarskilyrði hér. Meðal þess, sem hann
sagði, var þetta: Þið hafið tvennskonar
gróðurmold á íslandi, steinefnamold (min-
eral soil) þ. e. móa, mela og sanda og jurta-
efnamold (bog soil) þ. e. mýrar og og mýr-
lendi. Steinefnamoldin er mun betur fail-
in til ræktunar. Ræktunin sjálf oft ódýrari
og næringargildi jurta yfirleitt meira í
slíkum jarðvegi.
Við vitum öll hvílík óraflæmi af móum,
melum og söndum eru óræktuð hér á landi.
Og það er hörmung að hugsa sér hve mikið
af þessari gróðurmold hefir fokið burtu og
er enn að fjúka. Vonandi verður hindrað,
að þessi góða gróðurmold verði vindinum
að bráð hér eftir.