Símablaðið - 01.01.1943, Blaðsíða 13

1
SÍMABLÁÐIÐ
Aukavinnutaxtinn.
_ Samkv. því samkomulagi, sem varS milli
simastjórnarinnar og- F. í. S. á síðastl. ári,
er aukavinnutaxti fastra starfsmanna
landssímans þessi:
I- Grunnlaun yfir 2000 kr.
a) á virkurn dögum kl. 8—18 kr. 3.40
b) á virkum dögum kl. 18—21 kr. 3.90
c) á helgum dögum kr. 3.90
d) næturvinna kl. 21—18 kr. 5.00
II. Grunnlaun undir 2000 kr.
a) kr. 2.70
b) kr. 3.00
c) kr. 3.00
d) kr. 4.00
A þessa aukavinnuþóknun greiöist verS-
'agsuppbót.
B.S.R.B. og 8. maí.
í félagslögum F. I. S. er því slegið föstu,
að félagið sé hlutlaust í stjórnmálum.
Þetta ákvæði er ekki sett inn í lögin út
í bláinn. Það er komið þangað fyrir fé-
lagslegan þroska símamannastéttarinnar;
fyrir skilning hennar á því, hve miklu það
skiptir fyrir stéttarfélag að útiloka með
óllu þá félagslegu spillingu, og tjón, er
pólitíkinni fylgir inn fyrir vébönd þess.
Félagar F. í. S. hafa líka oft staðið sam-
an, sem órjúfandi heild í málum, sem slíkt
hefði verið óhugsandi, ef nokkur pólitísk-
sjónarmið hefði komist þar að. Líkt mun
rnega segja um mörg eða flest önnur
stéttafélög opinberra starfsmanna. Þessar
stéttir hafa skilið, og látið sér að kenn-
ingu verða það tjón sem hin pólitíska tog-
streita hefur valdið innan verkalýðshreyf-
ingarinnar, þeim hafa verið ljós þau ó-
happaöfl, er voru því valdandi, að tvær
eða þrjár fylkingar, meira eða rninna
fjandsamlegar hver annari héklu hátíðleg-
an 1. maí — daginn sem skyldi vera hátíð-
isdagur samstilltra stéttarsamtaka.
Á stofnþingi Bandalags starfsmanna
ríkis og bæja var það ótviræður vilji,
minnsta kosti alls þorra þingmanna, að
hvergi kæmist nein pólitísk áhrif að. Að
öðrum kosti myndi mörg þeirra hafa
dregið sig í hlé.
Því er ekki að leyna, að ýmsir opinberir
starfsmenn innan allra pólitiskra flokka
hugsuðu gott til samstarfs við Alþýðu-
samband íslands, er B. S. R. B. var stofn-
að. Og þegar Alþýðusambandið loksins
losaði sig úr hinurn pólitísku viðjum, virt-
ist þeirn sem hindrunutn fyrir þessu sam-
starfi væri úr vegi rutt.
Því var það, að stjórn Bandalagsins tók
þvi boði, að vera að nokkru leyti þátt-
takandi í hátíðahöldum verkalýðsfélag-
anna 1. maí s.l. En um þessa ákvörðun
Bandalagsstjórnarinnar voru mjög skipt-
ar skoðanir innan Bandalagsins. Ekki um
það, að samvinna þessara tveggja aðila
væri æskilegt fyrir báða parta, en
hinsvegar voru margir ekki þeirrar trúar,
að alþýðusamtökunum hefði enn tekizt að
varpa af sér hinu pólitíska oki. Það var
því mjög óhyggilegt spor sem stjórn
Bandalagsins steig, er hún kom hinum
ýmsu félögum innan Bandalagsins í þann
vanda, að ákveða hvort þau ætti að gerast
þátttakandi í hátíðahöldunum 1. mai. Þar
með gat verið stofnað til hættulegrar deilu
iúnan félaganna, enda voru dæmi til þess,
að mjóu munaði, að svo færi.
Og það verður að segjast, að þessi há-
tíðahöld sannfærðu menn ekki um, að
pólitísk flokkssjónarmið væri að fullu út-
máð úr verkalýðssamtökunum — síður en
svo. Enda tæplega hægt að búast við því
svo fljótt.
En meðan svo er ekki, er það banatil-
ræði við samtök opinberra starfsmanna
að ætla þeirn nána samvinnu við samtök
verkalýðsins, — eins og sú santvinna er
sjálfsögð og mikilvæg, þegar um hrein
stéttasamtök verður að ræða, þar sem öll
pólitísk áhrif eru útlæg gerð.
Og stjórn B. S. R. B. ber að skilja það,
að ákvörðun um slíkt á að takast af þingi
Bandalagsins, en ekki af henni. Og þar
á ekki að vera urn neitt meirihlutavald að
ræða, — heldur óskipta skoðun þingsins.
A. G. Þ.