Freyr - 01.07.1976, Síða 25

Hjörtur viö eina af tóvinnuvélum Gefjunnar.
— Það tíðkast þá víðar styrkir og niður-
greiðslur en á íslandi og einnig til annarra
atvinnuvega en landbúnaðar?
— Já, það má ábyggilega bóka það. Mér
sýnist, að þetta sé einmitt reglan. Við vit-
um, hvernig þetta er í Skandinavíu, og mér
er líka kunnugt um, að svona er þetta í
Bretlandi og írlandi og svo bæði í Hollandi
og Belgíu og sjálfsagt víðar.
— Mundi ykkur, sem eruð við iðnaðinn,
líka það verr, ef talað vœri um styrki til
iðnaðar í staðinn fyrir til landbúnaðar? Ef
ullin er greidd niður, er það matsatriði,
hvern er verið að styrkja?
— Persónulega væri ég alveg ósár fyrir
því, þó að uppbót á ullarverð væri talin
styrkur til iðnaðar. Því að sannleikurinn
er sá, að iðnaðurinn greiðir það mikið til
ríkisins, að þetta væri aðeins lækkun á því.
Svo er hér verðmætasköpun og gjaldeyris-
öflun að ræða, sem við getum varla án
verið.
— Hvernig vœri Akureyri stödd án þessa
iðnaðar, sem við rœðum um?
— Ég held, að hún væri ekki vel á vegi
stödd. Það er ekki bara um þessa 700 starfs-
menn að ræða og þeirra fjölskyldur heldur
eru það fjölmargir aðrir, sem hafa sitt
framfæri af þjónustu við verksmiðjurnar.
Allir handiðnaðarmennirnir t.d. og fjol-
margir aðrir.
— Nú er þetta orðið langt viðtal en viltu
að lokum aðeins minnast á gæruiðnaðinn?
— Sútunarverksmiðjan Iðunn var byggð
upp eftir brunann, sem varð í janúar 1969.
Það gekk vel og einu ári seinna var verk-
smiðjan tekin til starfa.
Nú, ætlunin er að kaupa um 450 þúsund
gærur á næsta hausti eða um helminginn
af þeim gærum, sem til falla. Þarna verður
geysileg verðmætaaukning. Og síðan er
ætlunin að stórauka saumaskap úr mokka-
skinnunum. Við ætlum okkur að framleiða
7—8000 mokkakápur á þessu ári og þetta er
mikill vinnugjafi og verðmætaaukning.
En auk þess sem við höfum þegar rætt
um, þá höfum við samvinnu við 14 prjóna-
og saumastofur víðs vegar um landið, við
útvegum þeim hráefnið og önnumst sölu á
framleiðslu þeirra. Við seldum t.d. fyrir um
240 milljónir frá þessum stofum. Það gætu
unnið á þeim allt upp undir 300 manns. Nú,
það er mikið sótt um það til iðnaðardeildar
að fá aðstoð við að koma upp slíkum stof-
um og ég held, að nú séu hér 11 slíkar
umsóknir. Þetta þarf auðvitað töluverðs
undirbúnings við, og verður margt að at-
huga, áður en hægt er að fara af stað. En
þessi samvinna hefur verið farsæl, og ég
tel, að hún eigi eftir að aukast.
Lopinn kominn á kefli.
FREYR
269