Fylkir - 23.12.1978, Blaðsíða 3

FYLKIR
3

Líklega er engin frásaga guðspjallanna
eins vel þekkt eins og frásögn Lúkasar af
því þegar María og Jósef tóku sig upp frá
Nazaret og héldu upp til Betlehem, þarsem
María fœddi sveinbarn og lagði íjötu. Pessi
gamla saga verður avaflt ný á hverjum
jólum þegar kristnir menn minnast fœð-
ingar frelsarans.
Upphaf Jóhannesarguðspjalls fjallar
einnig um komu Krists í heiminn. Þar
segir: „Orðið varð hold”. Aðeinsþrjú orð
og þó er allt fagnaðarerindi jólanna í raun
og sannleika fólgið í þessum þremur orð-
um. Undarlegt hvað menn geta stundum
verið gagnorðir, hvað þeirgeta sagtmikið í
fáum orðum.
Slíkt er ekki öllum gefið, slíkt er mikil
náðargáfa og slíkri náðargáfu var lœri-
sveinninn og guðspjallamaðurinn Jóhann-
es gœddur í ríkum mœli.
„Orðið varð hold”. Hvað felst íþessu?
Ekkert minna en það, að heilagur Guð,
skapari himins og jarðar, hafi gerstmaður.
Komið til okkar mannanna í Jesú frá
Nazaret, Drottni vorum ogfrelsara. Hann
lifði mitt á meðal okkar sem sýnilegur
veruleiki á ákveðnu tímabili mannkyns-
sögunnar. Pannig kaus drottinn að mæta
manninum á veginum. Á vegferð manns-
ins. Hann tók þált í gleði hans og sorg.
Hann fagnaði og gladdist með brúð-
hjónunum í Kane ogfann til með syrgjandi
ekkju, sem hafði misst einkason sinn. Og
hvert sem hann fór, fœrði hann með sér
birtu ogyl. Hann gaf vonlausum nýja von.
Hann huggaði syrgjendur og læknaði
sjúka. Og vegfarendur spurðu undrandi:
Hver erþessi maður? $ímon Pétur svaraði:
Þú ert Kristur sonur hins lifandi Guðs.
„Orðið varð hold”. Guð gerðist maður.
Aldrei hefur mikilfenglegri boðskapur
verið fluttur mannkyninu, en einmitt þessi.
Um þennan boðskap er auðvitað hægt að
flytja langt mál. En kjarni þess boðskapar
er og verður þó ávallt þessi: „ Orðið varð
hold”.
Skiljum viðþetta? Umþað er ekki spurt
og ekki er pess heiaur krajist. Engillinn
sem helgri jólanótt flutti fjárhirðunum boð
skapinn um fæðingu frelsarans, spurði þá
ekki hvortþeir hefðu skilið það, sem hann
sagði við þá, heldur sagði aðeins: „ Verið
óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn
fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum, því
að yður er í dag frelsari fæddur, sem er
Kristur Drottinn, í borg Davíðs.” Og hann
gafþessum mönnum ekki annað til marks
um sannindi þessa leyndardóms en þetta:
„Pér munuð finna ungbarn reifað og
liggjandi í jötu.” Og þegar hann, er þar
hvíldi sem lítið og hjálparvana barn, var
orðinn fulltíða maður og tekinn til starfa
meðal þjóðar sinnar, þá spurði hann
hvorki lærisveina sína né aðra: Skiljið þig
mig? Heldur sagði hann: „Trúið mér.
Fylgið mér, því að ég er vegurinn,
sannleikurinn og lífið; enginn kemur til
föðurins nema fyrir mig. ”
Við ruddum okkur ekki braut til Guðs.
Hann opnaði okkur veginn til sín, með því
að koma sjálfur til okkar í Jesú Kristi.
Hann gerðist maður okkar vegna til þess að
við gætum þekkt hann. Þekkt kærleika
hans, miskunn hans, hjálprœði og náð í lífi
og starfi Drottins okkar og frelsara, Jesú
Kristi, sem var og er eitt í vilja og verki með
föðurnum. Og allt er þetta fólgið í þessum
þremur orðum guðspjallamannsins Jó-
hannesar: „Orðið varð hold.”
Staldraðu við þessi orð. Hugsaðu um
þau. Reyndu að gera þér grein fyrir hvað
þau eru dýrmœt hverjum þeim sem trúir.
Gáðu að því hvaða þýðingu þau hafafyrir
þig. Kristur spyr þig ekki um það hvortþú
skiljir Guðs náð. Hann spyr hvortþú trúir.
Og ef þú getur sagt af trúarsannfœringu:
Þú ert Kristur sonur hins lifandi Guðs þá
eru jólin innileg gleðihátíð.
Hinn eini, lifandi og sanni Guð hefur
vitjað þín og mín og allra manna í Jesú
Kristi, og rétt okkur sína mildu og máttugu
hönd í honum. Guðspjallamaðurinn
undirstrikar það enn betur, þegar hann
lýkur versinu, sem þessi margnefndu þrjú
orð eru tekin úr, því að þar stendur: „Og
hann bjó með oss fullur náðar og sannleika
og vér sáum dýrð hans, dýrð sem eingetins
sonar frá föður.”
Um leið og kirkjan minnist fæðingar
frelsarans á jólum þá vitnar hún kröftug-
lega um að hann lifir enn í dag. Kristur lifir
og vill mæta þér á veginum. A sama hátt og
áður vill hann fœra vonlausum von, hugga
syrgendur og lækna sjúka. Hann vill gera
það með því að opna augu þín og hjarta til
trúar á orðin: „Orðið varð hold.”
Guð gefi þér gleðileg jól.
7