Ný vikutíðindi - 05.01.1962, Síða 2

2
N Y V IKUTIÐINDI
NÝ VIKUTIÐINDI
koma út fyrir hverja helgi og kosta 4 krónur í
lausasölu. Áskriftarverð er 150 krónur árgangurinn
— Ritstjóri: Baldur Hólmgeirsson.
— Ritstjórnarskrifst.: Höfðatúni 2, sími 14 856.
— Prentun og afgreiðslu annast Stórhoitsprent h.f.,
Höfðatúni 2, Reykjavík, sírni 19150.
Sölubörn afgreidd Þingholtsstræti 23.
Vid áramót
Og enn höfum við fengið blessaðan áramótaboðskap
stjórnmálaforingjanna yfir okkur, svo til sarna sönginn og
undanfarin ár, nema hvað heldur meiri bjartsýni gætti nú
í lierbúðum stjórnarinnar en áður, og virtist hinum al-
rnenna, hlutlausa kjósanda lielzt mega rekja hana til þess,
að almenningur hefði keypt fleiri bækur nú en nokkru
sinni fyrr fyrir jól, og sýndi það dýrð viðreisnarinnar
Almenningur liefur miklu meira fé handa á milli en nokkru
sinni fyrr, og þá er ekki að sökum að spyrja: Við erum
á réttri leið, undir öruggri stjórn þeirra flokka, sem
kenna sig við alþýðu og sjálfstæði, og þeirra liandleiðslu
ber oss að hlíta.
Það má segja, að gengislækkanir þær, sem orðið hafa
í tíð núverandi valdhafa megi teljast óhjákvæmilegar, enda
stóð ekki á því, er þær voru framkvæmdar, að biðja al-
menning að sýna þjóðhollustu, og óspart var skírskotað
til ábyrgðartilfinningar hans. Um afleiðingar gengislækk
unarinnar er óþarfi að fjölyrða, svo mjög sem þær sýna
sig í ofboðslegum verðhækkunum, sem krefjast neyðar-
úrræða til að gera kaupgetu almennings ekki alltof litla.
Almenningur sér og skilur nauðsyn þessara ráðstafana
að vissu niarki, en hann gerir þær kröfur til ráðamanna
sinna, og þær ákveðnari nú en nokkru sinni fyrr, — að
þeir sýni ekki minni þjóðhollustu og ábyrgðartilfinningu
í stjóm sinni. Við þessi áramót skulu enn rifjaðar upp
sanngjamar kröfur almennings, sem ríkisstjórnin hefur
hundsað með öllu og veigrað sér \ið að ræða.
Þjóðin krefst þess að ríkisstjórnin framkvæmi þá sparn-
aðarráðstefnu, sem lofað var, en reynt hefur síðan verið
að gera sem allra minnst úr. Krefst þess, að leitað verði
allra hugsanlegra ráða til að lækka kostnað ýmissa opin-
berra framkvæmda. Krefst þess, að starfsliði hins opin-
bera verði fækkað niður í það, sem eðlilegt má teljast.
Krefst þess, að tekið verði raunhæft á þeim vandamálum,
sem fyrir höndum em, og loddaraskap atkvæðafúsra vind-
belgja ýtt til hliðar við afgreiðslu þeirra.
Bíkisstjórnin verður að gera sér það ljóst, að hún er
aðeins framkvæmdastjóm þjóðarinnar, líkt og um fyrir-
tæki væri að ræða En myndu ekki þau stjómarvöld, sem
setið hafa í landi okkar, þykja hafa rækt hlutværk sitt
heldur slaklega og tími komiun til að setja ofan í við
þau?
Augu almennings em að opnast fyrir því fáræði, sem
grasserað hefur í stjórnmálarekstrinum, og liann varar
ráðamenn ríkis og bæja við að halda lengra áfram á sömu
braut Þeir veröa, jafnvel öðrum fremur, að sýna þjóð-
hollustu sína og ábyrgðartilfinningu með því að liefjast
handa, reka af sér slyðurorðið og standa við þau loforð,
sem gefin hafa verið, koma í framkvæmd þeim hagsmuna-
málum, sem öllum almenningi má vera til góðs, en hætta
að einblína á einstakar stéttir og stéttalieildir.
a skemmbistyööunLjnn
NÝJU ÁRI
var fagnað með margvslegu
móti hérna í höfuðstaðnum.
Efcki treystust þó allir stað-
irnir til að hafa opið á gaml-
árskvöld, enda þótt óhætt sé
að fullyrða, að skemmtanir
hafi víðast hvar farið fram
eftir vonum, og hafi sízt ver
ið meira um skrílslæti en bú-
ast mátti við á þessu kvöldi,
þegar mörgum finnst þeir
geta sleppt beizlinu rækilegar
fram af sér en önnur.
Mestur viðbúnaður var þó
í HáskólaJbíóinu, þar sem
stúdentar fögnuðu nýju ári
í anddyrinu, sem skreytt er
gleæsilegustu gluggum Var
smíðað fyrir þá alla að (inn-
anverðu) svo og settur pall-
ur á gótf. Hefur ekki frétzt
af spjöhum á staðnum eftir
svo rækilegar varúðarráðstaf
anir!
Annars bar mest á ungu
fólki á skemmti stöðunum, cg
hafði þáð víða þó nokkuð
um sig, þótt ekki Mytust af
vandræði, en á þeim stöðum,
sem ég leit inn á um kvöldið,
var geysimikið fjör og á-
nægjulegt um að litast.
asta blaði — þær, að þar er
nú kominn upp all-vistlegur
bar í innsta 'horni salarins
uppi, og þó hann hafi enn
ekki aflað sér þeirra gífur-
legu vinsælda, sem barinn
niðri hefur notið um langt
slkeið, virðist mér hann hafa
talsverða möguleika til að
skapa sér orð sem fjölsóttur
staður.
HAUKUR
MORTHENS
kom fram með hina nýju
hljómsveit sína. í Klúbbnum
að ikvöidi nýjársdags, og var
honum fagnað mikið, enda
ekki aðeins ágætur söngvari,
heldur og furðu laginn að
síkapa ánægjulega stemnmgu
meðal gestanna. Er sérstök
ástæða til að bjóða hann
velkominn í hin glæsilegu
salarkynni Klúbbsins
Söngkonan Margit Calva
(þar mun ég loksins hafa
skrifað nafnið hennar rétt)
skemmtir ásamt Neo-tríóinu
í minni sal Klúbbsins, sem
gerðar hafa verið no'kkrar
breytingar á, þannig að dans
pláss hefur stækkað og hag-
anlegri tilhögun sett á borð
og stóla.
RÖÐULL
kynnti nýjan söngvara á
nýjársdagsikvöld. Hann heit-
ír Harvey Árnason, vestur-
íslendingur, faðir hans er ís-
lenZkur og móðir hans írsk,
og hann er kominn hingað til
lands til að nema íslenzku.
Hefur komið fram á skemmti
stöðum vestra og getið sér
hið bezta orð sem söngvari.
Annars eru helztu nýjung-
arnar á Röðli — auk kalda
borðsins, sem getið var í síð-
Á LIÐNU ÁRI
kom fram hinn mesti f jöldi
dægurlaga innlendra sem er-
lendra höfunda, og er mál
manna, að sjaldan hafi inn-
lendu lögin verið skárri. Þeg
ar litið er á plöturnar, sem
út komu með íslenzkum dæg-
urlagasöngvurum, verður
það að játast, að þær hefðu
gjarnan mátt vera fleiri —
og fjölbreyttari, en þá er
hins að gæta, að sjaldan
hafa einstakar plötur náð
jafn. óhemju. virsældum og
nú.
Það mun óhætt að full-
yrða, að gamanvísnasöngvar-
inn Ómar Ragnarsson eigi
vinsælustu plötu ársins, þar
sem eru lögin Sveitaball og
A-t ást, ást, en það er
j naumast langt bil á milli
|hans og Ragnars Bjamason-
ar, og ’er um miklu auðugri
garð að gresja hjá Ragnar'.
Vinsælustu lögin hans á ár-
inu myndi maður í fljótu
bragði freistast t;l að álíta,
Ó, María, mig langar lr'i.n
jog Vorkvöld í Reykjavík, að
, minnsta kosti hið síðar-
I nefnda.
Af plötum, sem heyrzt
hafa í útvarpinu upp á síð-
kastið, og mér hefur fund-
izt sérstaklega koma tál, vil
ég geta hljómsveitarútsetn-
imgar Svavars Gests á Kvöld
ljóði Jónasar Jónassonar,
sem mér finnst mikið til
koma, skemmtilegrar túlkun
ar Jónasar á Spánarljóði
(svo getur hann sungið
lífca!) og plötu, sem ég
heyrði fyrir skemmstu, að-
eins einu sinni og ekki meir,
og er illa farið, en þar söng
Óðinn Valdimarsson eitt lag-
ið úr Allra meina bót, mjög
svo sfcemmtilega. Og ilagið,
eftir Jón Múla, á það sann-
arlega skilið að heyrast oft-
ar.
Skyldi annars nokkur út-
varpsstöð í heiminum hafa á
að skipa jafn fjölhæfum þul-
um og Ríkisútvarpið okfear?
Það er ekfei nóg með að þeir
geti samið allt það efni,
sem þeir þurfa á að hald*>
heldur Iíka músikina við þaA
sungið síðan og leikið sjálf-
ir undir! Og meðan ég man(
leikur lúðrasveitar Reykja"
vikur á gamlárskvöld var
með því hressilegasta, senJ
heyrzt hefur úr því horn'
um langt bii. Það er sannar-
. lega 'kominn tími til að lefta
1 eitthvað út fyrir blessuð
f járlögin í verkefnavali,
og útsetning MoraVek á log'
um Jóns Múla skínandi
' skemmtileg Meira í þessum
dúr.
ÞAÐ ER
ánægjulegt til þe=s að vita.
hversu snjöll barþjónastétt
j er að rísa upp á skemmh'
stöðunum, ungir menn me
hugmyndafiug og kunnáttu
til að blanda ljúffengustn
veigar þorstlátum hálsuní-
Það er ótrúlegt, hversu m$'
iil glæsibragur er ko'-ninn a
skemmtanalífið hjá okk"r a
, tiltölulega skömmum tíma'
j sem tvímælalaust á sinn ríka
þátt i að auka menn'ngu
siðmenntun þjóðarinnar, er
' okkur hefur lærzt að njóta
j hinna höfgu veiga réttileg3-
! Og þar er hlutur okkar
snjöllu barbjóna stór.
KK-SEXTETTINN,
sem um langt skeið hefur
verið ein snjallasta og vin
sælasta hljómsveit landsins'
hefur verið lagður niður °v
meðlimirnir dreifðir út un1
hvippinn og hvappinn. B11111
þeirra, Jón Sigurðssom
bassaleikari, hefur tekið a (
sér ,,uppeldi erfðaprinsanna,
ef svo mætti segja, en
útsetur fyrir og æfir Lúd°
sextettinn, sem nú er farii^1
að leika í Þórscafé við geysl
mikla hylli, enda afar
sæll meðal unga fólksins.
skrapp þangað fyrsta kvÖl
ið, og verð að segja það, a
strákunum hefur farið geysl,
lega fram síðan ég heyrði Þa
síðast, og voru þó ágætir.
'hinum ungu aðdáenduU1
þeirra og fylginautum fann
beinlínis furðulegt, Þ0^
þeir fóru að spila valsa
tangóa, og heldur hjákátleg1
að stjákla svoleiðis spor.

er enginn vafi á því,
að af
ungu hljómsveitunum
et
eé
Lúdó langefnilegust, og 01 -
áframhaldi á réttri braut
ur ekfei á löngu áður en
vinsælust
verða meðal
hljómsveitanna.
bh.
á skerYM'nbis'bööuniLjnn