Ný vikutíðindi - 30.03.1962, Blaðsíða 7
NÝ VIKUTÍÐINDI
7
krossgáta
^árétt:
1 Glóra — 5 Kvensnift —
10 Skógardýr — 12 í tafli
(ef.) __ X4 Stirða — 15
Hvfldist — 17 Hafrót — 19
l>rír eins — 20 Sundraður
23. Sunda — 26 Ambátt-
aT — 26 Heimting — 27 Á
fiski — 28 Ættamafn — 30
f'æða — 31 Dugnaður — 32
Veiðarfæri _ 34 Dóna — 35
Græðgi — 36 Rusli 38 Land
' 40 Láð — 42 Krafturinn
44 Kaupfél. — 46 Félaus
48 Karlm.nafn — 49 Þjóð
flokk — 51 Eyða — 52
Kjúku — 53 Trufluðu — 55
Þrír eins — 56 Lengdarmál
— 58 Nátturufar — 59
Plagg — 61 Vondur — 63
Karlm.nafn — 64 Veiðar-
færi — 65 Þurrbrjósta.
Lóðrétt:
1 Naumur — 2 Biblíunafn
— 3 Land í Asíu — 4 Sam-
hlj. 6 Samhlj. 7 Karlm.nafn
— 8 Hættumerki — 9 Stór-
fljót _ 10 Veitt — 11 tJr-
koma — 13 Spekingur — 14
Trylltar — 15 Úrgang — 16
Trítla — 18 Sjaldgæfir —
21 Samhlj. — 22 Átt — 25
Hálir — 27 Hægindanna —
29 Ýrt _ 31 Grískt skáld —
33 Atviksorð — 34 Sam-
liggjandi — 37 Land í Afr-
íku — 39 Hrausta — 41
44 Hrúga — 45 Stafn — 47
Herrastétt — 43 Keðja —
Tautar — 49 Dýrshljóð —
50 Forsetn. — 53 Á litinn
— 54 Ráðstjórnarríki — 57
Á fugli — 60 Samhlj. — 62
Fangam. — 63 Hljóðst.
Ljósboginn
Hverfisgötu 50.
(Sími 19811)
Viðgerðir á biladinamó-
um og störturum. Vind-
ing á rafmótorum. Eig-
um fyrirliggjandi dína-
móanker í flestar gerð-
ir bifreiða. — Vönduð
vinna, lágt verð.
»Eg get ekki komið út strax. Eg er að hjálpa
honum með heimadæmin mín.“
Ljósbopn
Hverfisgötu 50.
VORH) ER KOMIÐ ...
Það leynir sér ekki, að vorið er á næstu grösum, og
hérna sunnanlands að minnsta kosti höfum við sann-
arlega fengið að njóta unaðarins talsvert fyrirfram, en
veðurguðirnir ihafa undanfamar vikur verið okkur svo
góðir, sem raun ber vitni. Og strax og daginn tekur
að lengja, hýrnar heldur en ekki yfir manni, og geisl-
ar blessaðrar kvöldsólarinnar eru samnarlega kærkomn-
ir orku- og lífgjafar, sem ástæða er til að fagna.
Og nú, iþegar dag tekur að lengja, finnst mér ráð
að þeir vísu menn, sem stjóra umferðamáliun okkar,
setjist á rökstóla og taki til meðferðar þau vanda-
mál, isem hæst ber í því sambandi, og hætti ekki fyrri
en þeir finna einhverjar leiðir til úrbóta. Eg er ekki
sérstakleiga að tala um vandamál í sambandi við sum-
artraffíkina, slysin á þeim árstíma stafa að mestu
leyti af óaðgæzlu bílstjóra og vegfarenda sjálfra, og
úrbætur í þeim efnum verða víst seint fundnar. Nei,
ég á við, að nú noti þeir sumarið til að taka til at-
hugunar skammdegistraffíkina og þau vandamál, sem
skapazt hafa í sambandi við hana, og eru ekki að
öliu leyti bifreiðastjórum eða vegfarendum að kenna,
heldur að ýmsu leyti umferðaryfirvöldunum sjálfum.-
Eg efast ekki um, að þar komi mörg atriði fram,
mörg og merkileg, en mig langar til að benda - sár-
staklega á tvö, sem ég er sannfærður um, að verði
mjög til bóta, og séu því verð gaumgæfiiegre- at-
hygli.
I fyrsta lagi eru Ijósin á ibifreiðunum, en það atriði
finnst mér stórmikilvægt að setja ákveðnar reglur.
Við þurfum ekki að rifja upp fyrir okkur, hversu
oft hefur verið kvartað yfir því í sambandi við slys,
að bifreiðarstjórinn hafi blindazt af Ijósum annarra
bifreiða, og sjálfir ihöfum við svo margreynt þetta,
bótt ekki hafi orðið að slysi, að ástæðulaust er að f jöl-
yrða um þetta frekar. Mér finnst umferðalöigreglan
hafa verið alltof meinlaus við bifreiðastjóra, sem gant-
ast hafa um götur borgarinnar með hærri ljósin æp-
andi framan í uimferðina.
Nú er það svo, að lægri Ijósin eru iðulega svo kol-
vitlaust stillt á bifreiðum, að þau eru engu skárri en
þau hærri, en ibifreiðarstjóranum sjálfum óikunnugt
um, því að það er ekki ihann, sem fær Ijósin í augun.
Og tíðar stillingar á Ijósunum eru erfiðar í fram-
kvæmd, að ekki sé talað um eftirlit með því.
Eg viidi þvi mega bera fram þá tillögu, að athugað
verði, hvort parkljós (stöðuljós) bifreiða séu ekiki
nægjanleg d umferðinni á upplýstum götum, nema í
sérstökum dimmviðristilfellum, þegar skyggni er af-
leitt. Eg er sannfærður um, að með þessu móti mætti
draga, ef ekki stórlega, þá að minnsta kosti talsvert
úr umferðaslysahættunni, sem nú er fyrir hendi , án
þess að 1 staðinn skapist ný hætta.
Hitt atriðið er í sambandi við stræti svagnana, og
jafn áhugasömum mönnum og veita þeirri stofnun for-
stöðu er trúandi fyrir heppilegmn úrlausnum á vanda-
málinu.
Það eru stanzstöðvarnar, eins og þeim er nú háttað.
Víða er það svo, að götumar eru alltof mjóar til að
umferðin geti haldið áfram nofckum veginn óáredtt,
þótt .strætisvagnar stanzi, og rnörg hryllileg umferðar-
slys hafa einmitt orðið, þegar fólk og þá sérstaiklega
böm hafa í óaðgæzlu hlaupið fram fyrir strætisvagn-
ana.
Er ekki ráð að mynda sérstök útsikot fyrir stræt-
isvagnana, þar sem þeir istanza, og skylda bifreiða-
stjóra, sem á eftiir ikoma, til að stanza, þegar strætis-
vagn gefúr stefnuljós um, að hann ætli af istað?
Eg held, að þetta ætti að framkvæma. Kostnaður er
vafalaust talsverður, — en er ekki líka mannslífið dýr-
mætt, og kostnaður í sambandi við umferðarslysin
þegar orðin það mikil, að ekki myndi vega upp á
móti ? Grímkell.