Ný vikutíðindi - 28.09.1962, Blaðsíða 8

Ofurölvi unglingar
ó illa bokkuðum stað
Við höfum þráfaldlega1
bent á það hér í blaðinu,
hvað eigi sér stað á dans-
staðnum Þórscafé, sem er
smánarblettur á skemmtana
Iífinu í höfuðborginni. Við
höfum skorað á hlutaðeig-
andi aðila, eigendur þessa
staðar og lögregluyfirvöldin,
að taka starfsemi hans til al-
varlegrar endurskoðunar. Við
þóttumst hafa ástæðu til að
ætla að endurbætur hefðu
átt sár stað og væru enn
fleiri í vændum. Því fer víðs
fjarri. i
Til dyravörzlu í Þórscafé |
veljast að okkar áliti þeir
menn, sem gjarnari eru
að grípa til kraftanna en
gáfnanna, ef fyrir hendi eru
yfirleitt- Þar er gesturinn
ekki íboðinn kurteislega vel-
kominn. Þar er hann þukl-,
aður í leit að áfengi, veski
þrifin af kvenfólki og grams-
að í þeim. Þar hefur til {
skamms tíma a. m. k. veriðj
sukksamast af öllum
skemmtistöðum borgarinnar,
og útúrdrukknir unglingar
slangrað út úr húsinu að af- j
loknum dansleik. Og þegar
dyravörðum finnst ástæða til
að fjarlægja gesti, er það j
ekki gert með neinum vettl-
ingatökum, og mega menn
þakka fyrir að sleppa án lim-
lestina og stórrifinna fatna
úr þeim viðskiptum.
Engu að síður leita menn
á þennan sorastað, líkt og
klárar á kvalastað, en lög-
reglan snýr bakinu að staðn-
um og vill ekkert athuga-
vert sjá við hann.
Frásögnum af fruntaat-
hæfi dyravarðanna beinlínis
rignir yfir blaðið. Það yrði
leiðigjarnt lestrarefni til
lengdar, ef við reyndum að
gera þeim öllum þó ekki
væri nema sæmilega ýtarleg
skil- Það er eftirtektarvert,
að allir þeir, sem verst orð
hafa getið sér fyrir þjösna-
jskap, er nálgast kvalafýsn,
, eru starfandi í lögregiuliði
j borgarinnar, en gegna dyra-
vörzlunni í frítímum sínum.
Inni á þessum sorastað má
sjá unglinga, sem naumast
hafa slitið barnsskónum, á-
berandi ölvaða og ringlaða.
Gerist þeir uppivöðslusamir,
er þeim hent þjösnaiega út.
Fram að því er ölvun þeirra
umborin, — og á þetta þó
að heita opinber, vínlaus1
skemmtistaður. Tvö seinustu
orðin eru algjör rangnefni. I
Það er skylda lögreglu- i
stjóra að koma í veg fyrir
skepnuskapinn, sem veður
uppi á þessum dansstað.
Hvers vegna gerir hann ekk
ert í málinu?

xr
] 05(111
L/?Í5& fijKSSSöjSS Rjðögo* víSfcS gggWÍw K. m B ftx ýxgml 389' «
Föstudagur 28. september 1962 — 39. tbl. 2. árg-
■ m-j
SKRÍLSLÆTIN A AKUKEYKF
í viliu!
iCnatlspyrmiimenii ekki sam^
cmálcj um háttalag áhorfeir.da
Þorlákur R. Halldorsen sýnir um þessar mundir
yfir 30 olíumálverk í Ásmundarsalnum, Freyjugötu
41 (inngangur frá Mímisvegi). Eru þau frá Snæfells-
nesi, Þingvöllum, nágrenni Stokkseyrar og Rangár-
vallasýslu.
Sýningin er opin kl. 2—11 og lýkur á sunnudags-
kvöld. Hún hefur fengið góða aðsókn og gestir yfir-
íeitt farið ánægðir þaðan út. Sex myndir hafa selzt.
Vegna skrifa blaðsins um
hátterni áhorfendaskríls
norður á Akureyri á knatt-
spyrnukappleikjum í sumar,
hefur eftirfarandi yfirlýsing
borizt blaðánu, og höfum við
haft veður af því, að hún
hafi einnig birzt í einhverj-
um blöðum nyrðra:
„Athygli mím var nú ný-
verið vakin á grein, sem birt
ist í vikublaði einu, sem út
er gefið í Reykiavík og Ak-
ureyringur einn, góðkunm-
ingi minn, rítstýrir.
í grein þsseari, sem ber
yfirfvrirsögnina „Akureyrrk
ur sikríll", og f jallar um á-
horfendur hér á knattspyrnu
kappleikjum, er sérstaklega
veitzt að mér umdirrituðum
og bornar á mig þær sakir,
að þá er KR lék hér við IBA
í s.l. mánuði, hafi ég ruðzt
inn á leikvöll til að segja þar
dómara og starfsmönnum
hans fvrir verkum og enn
fremur er það á mig borið,
'að þá er leik var lokið, haf
ég ráðist á línuvörð og *tla
að þjarma að honum.
Slíkum áburði sem þessuö1
kann ég fremur illa, þar seiu
hann er með öllu ósannur os
vil ég því af þessu tilefn
skjóta máli mínu til eftu"'
taldra aðila, varðandi _ sann-
leiksgildi greinarinnar í sunn
anblaðinu:
1 sambandi við skrif vikub1-
í Reykjavík, varðandi Pa n
Hjaltalín og knattspyrnukapP
leik milli IBA og KR, sem fraI"
fór hér á Akureyri í s.l, 1111,11
uði, vil ég undirritaður takfl
fram eftirfarandi:
Eg var ásamt Rafni, áh
andi að umræddum kappleik 0
vorum við saman alian leikiuu
og get ég vottað, að það er nie
öllu rangt, að hann hafi Pa
rúðzt inn á völlinn og einmí?
hitt, að liann hafi að leik lokn-
um, ráðist að línuverði. svo sem
sunnanhlaðið greinir frá.
Höskuldur Markússon (sigi1,
(Framh. á bls. 5)
BORIZT hefur til Evrópu
afríkönsk gin- og klaufa-
veiki, sem blaðafréttir
herma að erfitt sé að vinna
bug á. Án þess að vita sönn
ur á það, má telja Iíklegt
að hún sé komin frá Kongó
og stafi af gindrykkju
klaufa I í stjómmálum, en
slík klaufaveiki er landlæg
hér á landi — og þarf ekki
gin til.
SÍLDARFÓLKIÐ flykkist
í borgina með fullar hend-
ur fjár, og strákamir eyða
og sóa sumarhírunni í vín,
bíla og annan lúxus. Þeir
voru tveir í leigulbíl um dag
inn, og þegar þeir fóru um
Miklatorg, siáu þeir lög-
reglulþjón þar með mótor-
bjól, að líta eftir umferð-
inni. Drukknir af víni og
lífsfjöri veifuðu þeir til lög
reiglumannsins og hrópuðu
eitthvað til hans.
Lögreglufþjónninn stejg á
bak hjólinu, spýtti í og
stöðvaði bílinn. Veitti hann
piltunum þungar átölur og
sagði að lokum, þegar hann
hjólaði í burtu: „Eg kann
ekki við að láta ulla ámig!“
FERMINGARBÖRN Sr.
Árelíusar eru yfirleitt mjög
hrifin af lionum og eiga
sum ekki nógu sterk lýsing
arorð eða samlíkingar til
að hampa honum. t— Eitt
þeirra sagði til dæmis af
miklum fjálgleik nýlega:
„Hann séra Árelíus —
hann ber af öðlrum prestum
eins og ljón af hundum!“.
NÚ streymir sveitafólkið í
kaupstaðina o g fær þá
gjaman að halda til hjá
ættingjum og vinum, sem
hafa heimsótt það í sumar-
leyfinu. En þegar engin
húshjálp er, kemur þessi
gestagangur hart niður á
húsmóðurinni, sem hefur
kannske stóru heimili að
sinna fyrir.
Á einu heimili hefur ver-
ið svo mikið um næturgesti
og matargesti að undan-
förnu, að það líkist mest
hóteli, enda hafa kunningj-
arnir nú skírt íbúðina Hó-
tel Smá-Saga-
ÞEGAR biskupinn yfir ís-
landi var á ferðaJagi fyrir
norðan í suinar, gisti hann
á Hótel KEA á Akureyri.
Hann fór í heimsókn til
Jakobs Frímannssonar
kaupfélagsstjóra, kvöldið
sem hann kom, og klukkan
var að ganga eitt þegar
hann hringdi dyrabjöllunni
á hótelinu. Eftir mjög
langa stund kom Gústi næt-
urvörður til dyra og spurði:
„Hvað vilt þú, karlinn?“
„Ja, ég hef víst herbergi
héma,“ svaraði bisliupinn.
„Já, einmitt, og hver er
með þér?“
„Það er konan mín.“
„Já, er það, karlinn, ein-
mitt,“ sagði Gústi glettnis-
lega og opnaði hurðina. „En
þú skalt vita það, að þetta
þýðir eliki aftur, karlinn.“
LÖGREGLU ST JÓRINN í
Reykjavík hefur sent sýslu
mönnum sveitanna umsókn
areyðúblöð til útfyllingar
fyrir væntanlega lögreglu-
þjóna. Frétzt hefur að
bændur á Nofðausturlandi
fcunni þessu illa, nú eftir að
landbúnaðarvörur hafa
hækkað í verði- Telja þeir
þetta eina af ofsóknum í-
haldsins á dreifbýlið að
húikka sveitastrákana frá
búnaðarstörfum.
klæðast aðmírálsbúningi °»
læra almenna kurteisi. ' *
styðjum tillöguna.
HELGA veitingakona a
Röðli ætlar efcki að láta a
sér standa í hinni hörðú
samkeppni skemmtista
anna um viðskiptavinhia-
Hún hefur fengið nýjan
söngvara erlendis fná
þar að auki kínvenskan
kofck, sem hefur upp a >
ým0
ar nýumgar að bjóða
aræði.
í mat
HÓTEL BORG hefur nú
látið prenta sérstakan vín-
lista með verði á öllum vín-
tegundum. Þetta er til fyr-
irmyndar og ætti að vera
komið fyrir löngu á alla
vínsölustaði landsins. Það
cr bæði til liægðarauka fyr-
ir þjónana og gestina —
ekki sízt fyrir útlenda gesti.
ERiLENDIS tíðkast það
víða, að hótelin hafi dyra-
verði til þess að taka á
móti gestunum og fylgja
þeim til dyra með kurt og
þí. Við höfum verið beðnir
að flytja þá tillögu, að Þórs
café lóti dyraverði sína í-
Em rússneskir asnar, k
aðir gulli, komnir inn fYr‘
borgarmúra ReykjaVí, ’
leiddir af útlærðum nJ°^
urum og þjálfuðum 5. *e
, , .. __9