Skátablaðið - 01.12.1999, Side 36

Skáti er náttúruvinur
Fræðsluráð BÍS hélt vítamínnám-
skeið fyrir flokksforingja- og sveit-
arforingja 12.-14. nóvember á Úlf-
Ijótsvatni. A námskeiðinu var meginá-
hersla lögð á pátt umhverfis og náttúru í
skátastarfi.
A laugardagsmorgni var farið í
náttúrupóstaleik þar sem skátarnir
gengu á milli stöðva og kynntust
ýmsum forvitnilegum aðferðum til
náttúruskoðunar. Þar upplifðu þau
meðal annars hvernig náttúran lítur út
frá sjónarhóli hests. Þennan leik setti
Ian umhverfisvinur saman og er allt
efni í hann að fá á Ulfljótsvatni. Eftir
hádegi var farið í ljósmyndamaraþon,
eins og margir skátaflokkar kynntust á
Landsmótinu. Síðdegis á laugardag
var farið í heimsleikinn risastóran
hlutverkaleik, þar sem skátarnir höfðu
framtíð jarðarinnar í hendi sér. Nætur-
leikurinn gekk út á það að Bandaríkja-
menn væru að losa eiturúrgang í Ulf-
ljótsvatn og skátarnir áttu að finna úr-
ganginn og koma honum í örugga
vörslu. Að sjálfsögðu voru öll skilaboð
á dulmáli sem skátarnir leystu úr. A
surtnudeginum voru búnir til blöðru-
karlar og klifrað og sigið í turninum.
Þátttakendur voru á heildina litið
mjög ánægðir með námskeiðið og Ulf-
ljótsvatn sannaði sig enn og aftur. Svo
er bara að sjá hvort að námskeiðið
stuðli ekki að frekari áherslu skáta á
náttúruskoðun, náttúruvernd og útilíf-
Til Rússlands
Síðastliðið sumarfóru íslenskir skátar í Bjarmalandsför á rússneska skatamotið
Vetluga. Tildrög ferðarinnar voru pau að tveir hressir skátar úr Garðbúum, Sara
Hrund og Elva Dögg, höfðu heyrt sögur Sigurðar Úlfarssoyiar um skátamót í
Rússlandi, og vildu pær upplifa petta ævintýri. Þærfengu Sigga í lið með sér, og
byrjuðu að safna liði. Eftir auglýsingar á skátalistanum og víðar bættust Dagmar
Skjöldungur og bræðurnir Kristbjörn og Einar Jón lir Hraunbúum í hópinn. Því
miður heltist Elva Dögg úr lestinni, pannig að eftir stóðu fimm Rússlandsfarar.
Okkar helsti leiðsögumaður þennan
fyrsta dag var Sergej, sem hafði mjög
gaman af því að sýna okkur leyndar-
dómsfullar styttur sem skipta skapi eftir
því úr hvaða átt er horft. Sergej fylgdi
okkur líka á kaffiteríuna þar sem hann
borðaði sem stúdent fyrir 40 árum. Við,
5 hungraðir íslenskir skátar og nokkrir
Rússar, gerðum okkur lítið fyrir og
átum veitingahúsið út á gaddinn. Eftir
að hafa borðað fylli okkar af súpu og
kjöti var búrið tómt, og ekki matarbita
að fá. Vonandi ná þeir að fylla á
birgðimar fyrir næstu heimsókn.
Það var einna áhugaverðast að sjá
heim til fólks. Við gistum hjá þokkalega
vel stæðum fjölskyldum, en þær bjuggu
allar í gráum og niðumíddum „sovét-
blokkum". Þetta vom risastórir niður-
níddir steypukumbaldar, með ómáluð-
um og sóðalegum stigagöngum, og
lyftum sem myndu varla flokkast sem
vörulyftur hjá okkur. Hins vegar var út-
litið allt annað þegar inn var komið.
Ibúðimar voru allar mjög huggulegar
að innan, nýlega búið að endumýja bað
og klósett, og þetta venjulega sett af
heimilistækjum. Þess vegna voru líka
Hópurinn ásamt gestgjöfum á Rauða
torginu í Moskvu
36 — Skátablaðið