Ný vikutíðindi - 30.07.1965, Blaðsíða 3

Ní VIKUTlÐINDl
3
UM BRUNAVARNIR
í Reykjavík
Eftir KJARTAN PÉTUBSSON 4. grein.
Mér hefur verið annt um
Slökkvistöðina í Rvk og þá
þjónustu, sem hún veitir. Eg
átti langt samtal um þessi
efni við slökkviliðsstjórann í
Rvík og benti honum á þá á-
galla, er ég taldi vera á stað
setningu nýju stöðvarbygg-
ingarinnar.
Að mínu áliti eiga stöðv-
arnar að vera fleiri og
dreifðari. Hefir það sýnt sig
í sambandi við mannskaðann
að Bústaðabletti 33, að þang
að er löng leið neðan frá
tjörn á ganglausum bílum-
Sama gildir um mannskað-
ann í Múlakampi.
Svo kunnugur er ég eld-
vörnum, að ég veit að flest-
ir þeirra, sem við eldvarnir
fást, hafa þann lærdóm að
baki sér, að þeir eru lítt fær
ir að bjarga sjálfum sér,
hvað þá öðrum.
Síðast liðinn vetur, var
slökkviliðið kallað að báti,
sem eldur var í. Þegar kom-
ið var að bátnum, var vél
hans í gangi. Eftir hartnær
klukkustmidar slökkvistarf,
fannst lík í bátnum. Eg vil
ekki halda því fram að mað-
urinn hafi verið lifandi, er
að var komið, en með þeim
tækjum, sem slökkvistöðin
fæður yfir í dag, er hægt að
buga svona eld á 2-3 mín-
útum.
Stöðin á stúta með fram-
lengingu. Með gefnum vatns
þrýstingi má beita þeim und-
ir þilför og aðrar hindranir.
I fórum slökkviliðsstjóra
er skýrsla, sem ég afhenti
honum í fyrravor, þar sem
þessum tækjmn er lýst.
Hana gerði ég fyrir mörgum
árum. Þáverandi borgar-
stjóri fól fyrrverandi slökkvi
liðsstjóra að samræma þessa
þekkingu, og færa hana stöð
inni í nyt. Skýrsla þessi og
bréf borgarstjóra liggja í
borgarsafninu.
Þeim ungu mönnum, sem
aka slökkviliðs- og sjúkra-
bílum, vil ég benda á það, að
við skóla þá, er ég lærði eld-
varnir í, var okkur bent á
það, að tækin væri gagnslaus
ef ekki væri komið með þau
heil á staðinn.
Borgarbúar eiga heimt-
ingu á þvi, að þarna séu hæf
ir menn til valdir, og það sé
útilokað, að mönnum sé mis-
þyrmt þó að í ljós komi, að
þeir hafi bragðað vín eins og
kom fyrir á gamlárskvöld,
heldur séu þeir sendir heim-
Ef einhver vafi leikur á rnn
sannleiksgildi þess, er sagt
er í þessrnn greinum mínum,
er það eitt vist, að ég get
fremur bætt við það en dreg
ið úr því. Og það er hart
undir því að búa, að hæfir
menn til þessa starfs skuh
vera hundeltir, en þau aftur
falin tungusjúkum fáráð-
lingum.

GLAUMBÆR
Dansað öll kvöld
(nema á miðvikudögum).
Borðpantanir í síma 11777.
Kvöldverður framreiddur frá kl. 19,00.
GLAUMBÆR
Sfim 11777 og 19330
með litprentuðu sniða- <
örkinni og hámákvæmu!
sniðunum! — Utbreidd- ‘
asta tízkublað Evrópu!
8
KOMPAN
•
Ljóður á góðum veitingastað. - Nýja „Ríkið“.
- F. B. I. - Oxarárfoss. - Oalandi Þjóðver jar. -
Geir og Þórður. - Sveittir lögregluþjónar. -
Uxahryggir
EINN er sá staður í Reykjavík, sem
útlendingum er öðrum fremur bent á,
ef þá langar að fá gott að borða á
góðum veitingastað, en það er Naustið.
Þetta er ekki undarleg/, því Naust
er tvímælalaust með beztu matstöðum
hériendis og stenzt með prýði sam-
keppni við það sem bezt gerist erlend-
is.
Þó er einn Ijóður á þessum ágæta
veitingastað, en það er dauðadrukkinn
lýður, sem venur komur sínar upp á
barinn. Þessi skríll, sem hvergi ann-
ars staðar fær inngöngu, er þessu á-
gæta veitingahúsi til stórvansa og ætti
sannarlega að vera lítill vandi að kippa
þessu í lag.
RÉTT er að lofa þjónustu Félags ísl.
bifreiðaeigenda.
Um helgar, þegar umferð er hvað
mest, em bifreiðar þessara samtaka á-
vallt til taks og er hægt að ná sam-
bandi við þær allan sólahringinn með
því að hringja í Gufunesradíó.
FjAÐ eru áreiðanlega ekki margir, sem
vita það að öxarárfoss hefur til
skamms tíma ekki verið á þeim stað,
sem hann nú fellur fram af gjárbarm-
inum á Almannagjá.,
Sannleikurinn er víst sá, að einhvem
tíma á nítjándu öld var farvegi öxarár
breytt, og fossinn féll til forna mun of-
ar í gjána.
MORGUNBLAÐH) birti á dögunum
mynd af reikningi frá íslenzkum sveita-
bæ, sem hafði hýst þýzka túrista.
Ekki hefur oss enn teldzt að fá botn |
í það, hvað var athugavert við þennan
reikning, hann virtist í alla staði eins
og reikningar á greiðasölustöðum eru j
hérlendis.
Hins vegar er það staðreynd að
Þjóðverjar eru margir hverjir óalandi i
og óferjandi og alltaf með sífellt rex 1
út af öllu, svo það er víst óhætt að
fara varlega í það að gleypa allar1
kvartanir þeirra eins og heitan graut-
ÞAÐ er vissulega ástæða til að óska
íslenzku þjóðinni til hamingju með
nýja „Ríldð“ í Reykjavík.
Sannleiluirinn er sá, að skrælingja-
hátturinn í sambandi við brennivín á
Islandi er svo fyrir neðan allar hellur
að ekki tekur neinu tali, en það er þó
spor í rétta átt að hægt skuli vera að
kaupa áfengi í húsakynnum, sem eru
mönnum bjóðandi.
Annars er það af og frá að útfend-
ingar skilji þá staðreynd,* að hér skuli
vera ófáanlegt öl, sem er mönniun
bjóðandi, og það er satt að segja ekki
von að ókunnugt fólk skilji það, sem
varla nokkur Islendingur sldlur.
EITT sinn mætti Geir kaupmaður Zo-
ega Þórði heitnum Sveinssyni yfirlækni
á Kleppi á götu og spurði hann hvaðan
hann bæri að.
„Eg er að koma af bæjarstjómar-
fundi“, svaraði Þórður.
„Voru fleiri frá þér þar?“ varð Geiri
að orði.
HVERNIG í ósköpunum stendur á því,
að verðir laganna á fslandi era ldæddir
eins og raim ber vitni í sumarhitanum?
Það er raunarlegt að sjá þessa aum-
ingja vesalinga löðursveitta í svörtum
hnausþykkum klæðisfötum, þegar all-
ir era að drepasí úr hita.
Það væri nú ekki nema sanngjamt
að þessi glæsilega, íslenzka lögreglu-
herdeild fengi að fara úr jakkanum þar
sem ólíft er ,fyrir hita.
OG hvemig stendur á því að Norður-
leið fer ekki Uxahryggjaveginn nema
einu sinni í viku? Bæði er nú þessi leið
miklu fegurri heldur en blessaður Hval
fjörðurinn og svo þarf víst ekki að
taka það fram að hún er num styttri-
Börkur
ssr