Ný vikutíðindi - 16.03.1973, Side 8

8
N'Ý VIKUTÍÐINDI
Loftleiöir bjóða lág fargjöld
Eins og þegar hefur verið
skýrt frá í fréttum, hefst sum-
aráætlun Loftleiða hinn 1.
apríl n.k. Jafnframt hafa Loft-
leiðir nú sótt um breytingar á
fargjöldum hjá viðkomandi yf-
irvöldum á flugleiðinni milli
Luxemborgar og New York
og skráningu á nýjum far-
gjöldum á flugleiðinni milli
Luxemborgar og Chicago.
Engin breyting hefur verið
gerð á fargjöldum milli ís-
lands og Bandaríkjanna. Þá
má og geta þess, að fargjöld
Loftleiða frá Norðurlöndunum
og Bretlandi til Bandaríkjanna
verða eftir sem áður hin sömu
og hjá öðrum flugfélögum á
þessum flugleiðum.
Helztu breytingar frá nú-
gildandi fargjöldum á flug-
leiðinni milli Luxembo-rgar og
New York eru þær, að í stað
eins til 21 eings og 22ja til 45
daga fargjaldanna, sem nú eru
í gildi, koma eins til 13 daga
og 14 til 45 daga fargjöld. Ef
miðað er við bandarísku flug-
félögin Pan American, Trans
World Airlines og National
Airlines, sem öll hafa þegar
skráð fargjöld sin hjá við-
komandi yfirvöldum í Banda-
ríkjunum, bjóða Loftleiðir
hagstæðari kjör í þessum far-
gjaldaflokkum en áður.
Aðalfargjöldin á þessari
flugleið haldast að mestu ó-
breytt frá því sem verið hef-
ur. Ákvörðun hefur enn ekki
verið tekin um skráningu
á svonefndum APEX-fargjöld-
um, sem áðurnefnd félög hafa
þegar skráð, en þau fargjöld
eru þess eðlis að gera verður
farskráningu 90 dögum fyrir
brottför og greiða jafnframt
25% af fargjaldinu þá og far-
gjaldið að fullu 60 dögum
fyrir brottför. Þessi fargjalda-
flokkur er hinn lægsti sem á
boðstólnum er, og er hann
ákveðinn með samkeppni við
leiguflugfélögin í huga.
Til skýringar má gera þann
samanburð á fargjöldum Loft-
leiða á ofangreindi flugleið
miðað við bandaríska flug-
félagið Pan American á flug-
leiðinni New York og Parísar,
að aðalfargjöld Loftleiða eru
frá 24% og allt að 40% lægri
og 14 til 45 daga fargjöldin
frá 32% til 37% lægri.
glasbotninum
Má misskilja
Kennslukonan mætir
manni, sem henni finnst
hún kannast við, og heils-
ar með fallegu brosi.
— Fyrirgefið þér fröken,
sagði maðurinn, — en
þekkjumst við?
— Ó, ég biðst afsökun-
ar . . ég hélt þér væruö
faðir eins aí bömunum
mínum!
Svo er nú það
Maður nokkur hefur
komið fram meö eftirfar-
anái skoðun á karlmönn-
um c ýmsum áldri:
15—20 eins og Fíat 500
— litlir og ákafir.
20—30 eins og Porsche
— jljótir og framtakssam-
ir.
30—40 eins og Amason
— tekniskt fullkomnir, en
tregir
40—50 eins og Opel
Rekord — lofa meiru en
peir geta staðið við.
50—60 eins og Ford-T
1924 — pað parf spritt til
að koma peim í gang.
Hún gafst upp
Stúlka nokkur er úti
með manni og segir viö
hann:
— Af hverju eru karl-
menn svona vitlausir í
mér? Er það af því ég er
svo lagleg?
— Nei, svaraöi hann.
— Er þaö af því ég er
svo gáfuö?
— Nei.
— Er það af því ég er
svo vel vaxin?
— Nei.
— Ég gefst upp, sagöi
stúlkan.
— Einmitt, þar höfum
við svarið, sagði maður-
inn.
^<
Nauðgun!
Þaö var í New York, og
tvœr nýútskrifaðar stúd-
ínur komu inn á heima-
vistina. Önnur fór upp á
aðra hœð að skoða sig
um, en hin fór niður í
kjallara, par sem var
borðsalur, böð og fleira.
Sú sem fór upp á aöra
liœð fann ekki vinkonu
sína, pegar hún kom nið-
ur á fyrstu hœð og fór
niður í kjállara að gá að
lienni Þar kom hún ao
henni liggjandi á gólfinu
endilanga, háttaða og með
fötin í haug.
— Hvað í ósköpunum
hefur gerzt? spurði vin-
konan skelfd.
— Mér var nauðgáð.
svaraði hin.
— Af hverjum?
— Forstöðumanninum.
— Og hvernig vissirðu
að pað var forstöðumað-
urinn?
— Af pví hann lét mig
hafa fyrir pví öllu!
-K
Veðmálið
Þrjú nýgift pör komu
saman inn á Sögu að
kvöldi dags. Meöan döm-
urnar - fór-u inn á snyr-ti-
klefa til aö laga sig röbb-
uðu hinir nýbökuöu brúð-
arsveinar saman. Þeir
áttu vissulega sameigin-
leg áhugamál.
Það endaði með Því, að
þeir veðjuöu um, hver
þeirra gæti þaö oftast á
væntanlegri brúðkaups-
nótt. Og þeir urðu ásáttir
um, að þeir skyldu semja
sig saman á táknmáli
morguninn eftir. Ef þeir
hefðu getað það í eitt
skioti, áttu þeir aö láta
einn sykurmola í kaffi-
bollann, tvisvar tvo mola
o.s.frv.
Morguninn eftir kom sá
fyrsti og settist til borðs.
Hann tók tvo sykurmola.
Sá næsti lét tvo og hálf-
an í kaffibollann. Sá
þriðji settist- og henti
fýlulega einum sykurmola
í jarðaberjamarmelaðið.
*
Armsveiflur
Leikfimiskennari nokk-
ur var í sumarfríi hjá
bónda. austur í sveit. A
hverjum morgni tók hann
sínar líkamsœfingar úti á
hlaöi — og sem liann var
mitt í sínum 30 armsveifl-
um, kom bóndinn út, tók
pípuna út úr munninum
og tuldraöi:
— Án pess að pað
komi mér við, en hún er
farin . . .
*
Lán í óláni
Maöur nokkur varð fyr-
ir því óláni aö tapa regn-
hlífinni sinni. Hann yar
ekki sterkur í boðorðun-
um og ákvaö að fara á
einhvern staö, þar sem
margt fólk væri saman
komið og ná sér þar í
reg-nhiíf ókeypis.
Fyrir valinu varð kirkja,
þar sem messa stóð yfir.
Fór piltur þangaö inn og
fékk sér sæti. Svo vildi til
aö prestur var einmitt að
leggja út af boðorðinu
„Þú skalt ekki stela“,
og þar við bættist aö
hann virtist veita mann-
inum óvenju mikla at-
hygli, enda ekki óeðlilegt,
þar sem han var ekki dag-
legur gestur á þessum
staö.
Prestur kom nú þar í
ræðu sinni, sem fyrir er
lagt að ekki skuli drýgja
hór. Sér hann þá hvar
mjög birti yfir hinum
nýja gesti, hyggst nú hafa
hitt naglann á höfuðið og
bjargaö einni sál og á-
kveöur að ná tali af
manni þessum að lokinni
messugjörð.
Fer og svo, aö hann
tekur manninn tali og
og spyr hvernig honum
hafi líkað ræðan. Maöur-
inn segh hana ágæta ver-
ið hafa og með ólíkindum
að svo hafi virzt sem
prestur sæi«MMi í sál sína.
Hann hafi komiö hér í
illum tilgangi, til að stela
regnhlíf í staö þeirrar sem
hann hafi glatað og svo
hafi presturinn einmitt
lagt út af því boðorði.
Hitt hafi þó verið enn
furðulegra, að hann skyldi
næst leggja út af boöorð-
inu „Þú skalt ekki drýgja
hór“, því þá hafi hann
allt 1 einu munað hvar
hann gleymdi regnhlíf-
inni.
*
Óréttmæt ásökun
Það gerðist á sólgylltri
baöströnd aö eldri maður
í mjög œstu skapi kom til
konu einnar og spurði:
„Er pað sonur yðar, pessi
litli porpari, sem notar
nœrbuxurnar mínar til aö
bera í peim sand?“
„Nei, pað er systurson-
ur minn. Það er sonur
minn, sem er að grafa
skurð með hattinum yð*
ax“