Litli Bergþór - 11.12.1984, Síða 11

10
Yittalá
S.Jf.s.
ivec les cfeveux bleus
þ, e, j IRiduríntt med ília. jjirid
S.J.S.
Hingað til hefur þótt sjálfsagt að' „Viðtalið" beindist eingöngu
að innansveitarfólki og þá helst eldra fólki sem kunnað hefur
frá ýmsu að segja frá árum áður. TiÖ aö' staöna ekki um of var
ákveðið að breyta verulega til í þetta sinn.
Athygli okkar beindist fljótlega að ungum og hressum náunga sem
gist hefur Tungurnar a.m.k. tvisvar meö fárra ára millibili.
An allt er breytingum háö. Ljóshæröi náunginn var oröinn blá-
hæröur er hann stikaöi í viötalið meö Siggu Jónu sér viö hliö.
ar sem undirrifaö'ur haföi aldrei bariö Ayþór augum áöur en
rnikiö heyrt af látiö, varö ég ekki fyrir neinum vonbrigöum meö
hinn skagfirskættaöa Lyþór Blámann Arnason.
fékk ég Siggu Jónu mér til fulltingis þar sem hún haföi
ift undir hans stjórn og vissi þar með hvaöa leiöir
11i að fara til aö draga upp úr honum orö. Ln þar skjátlaöist
hrapallega. JJm leiö og jJyþór steig inn úr dyrunum braust út
mikill oröaflaumur um leiö og hann svipti sér rösklega úr yfir-
höfninni, aö ógleymdri stóru svörtu töskunni og bláu slæöunni
Fullyrðir hann reyndar aö slæðan
var aldrei spurning hver heföi
stór bókin yröi eöa bókaflokkurinn sem
Lesendur veröa því aö hafa þaö £ huga
stiklaö á því helsta sem fram kom í okkar samræöum.
ilaunar
lítillega
mér
að
sem hann ber ávallt
sé frá álfum komin.
oröið heldur frekar
út úr þessu viðtali
um hálsinn.
Jftir betta
liversu
kæmi.
að aöeins er
Og þar meö er Jybór sestur inn í stofu, kveikir sér £ vindlingi
og setur upp sitt óviöjafnanlega glott sem kæmi spéhræðsD.u
£ hvaöa spyrjanda sem væri.
1(iTú þaö er bara svona, alvöru viötal"
kveikt er á segulbandinu.
Og þar meö hefst hiö mjög
upp
segir hann um leið og
svo alvörugefna viötal.
Strplnn