Skólablaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 21

21
Frh. af bls, 16
í frásöpu um þróunarkenningar eru
birtar nokkrar af setningum Darvins,
meoal annars hin frmga setning um bar-
áttuna fyrir tilverunni, "struggle for
existence", sem í bók Sigurðar heitir
"struggle for life". - Þessi setning
er ein af helgisetningum nátturufrsð— .
innar, bað er eins og prestur^fsri
rangt með faðirvoriö, þegar natturufræð-
ingur slcrifar hana vitlaust.
í grein, sem Sigurður Petursson
skrifar í 1. hefti lláttúrufræðingsins
þetta ár um erfðakenningu Lysenkos,
kveður hann Lysenko fáfróðan mjög um
vestrtsn vísindi. Helzta synd Lysenkos
í þeim efnum er, að hann kveður vestan-
nenn . aðhyllast fornar og úreltar kenn-
ing'ar, sem kenndar eru við þyzlca líf-
fræðinginn Weismann, um skiptingu líkam-
ans í tvenns konar frumur, kímfrumur og
líkfrumur, og ódauðleik hinna fyrrnefndu
Eannsóknir hafa leitt í ljós, að þessar
kenningar standast ekki,kímfrumur geta
myndazt af öðrum frumum,
En ef við lítum i líffrmði Sigurðar,
má fljótt sjá, að gerlafrsðingurinn er
engu vitrari hinum margbölvaða^Lysenko,
- 'miklu rúmi er eytt í að útskýra
ódauðleik kímfrumanna, kímvefsins, sem
"hefur lifað frá örófi alda líkt og
jarðstöngull, sen vex í annan endann,en
deyr í hinn".
Það vantar margt í bá heimsmynd vís-
indanna, sem brugðið er upp fyrir okkur
í menntaskólanum. Stundum finnst manni
sem takmarkið só að láta okkur lesa a-
kveðið magn blaðsíðna, lsra ákveðinn
orðafjölda, nema frsði, sem voru að
vísu eitt sinn sannleikur, en eru elcki
lengur.
Örnólfur Thorlacius.
JÓn Guðmundsson: já, já, já viljið
þór nefna dsmi um upphrópun notaða
sem nafnorð? Noms Yður er tamt að nota
jáið,
Leiðrettinr: í greininni Heimskun
hugsunarhattarins hafa slsðzt nokkrar
villur, og er þessi þeirra meinlegust;
í miðjum fremra dálki á 4. bls» stendur:
Við kynningu við hermenninga, en á að
vera: Viðkynningih við hermennina.
Her kom nefnilega það alveg sama fyrir
og á síðasta fundi, Nokkrir menn reyndu
að spilla fundapfriði með sömu aðferð og
síðast, en voru auk þess undir áhrifum
áfengis, og jafrskjótt og húsvörður
hafði orðið þess'var, varð að slalta
fundi, þó að umræðúm vmri alls ekki lokið.
Var mesta furða, að forseti skyldi ekki
reka þessa menn undireins af fundi, þar
sem þeir voru áður kunnir að óspektum,
Eins og kunnugt er, sondi œðsti yfir-
maður opinberi’a skóla, menntamálaráð-
herra, bróf til ríkisskólanná, m.a, í
þennan, þar sem mmlt var fyrir, að strang-
lega vmri bannað að hafa afengi um hönd
innan skólans, hvort sem væri á skemmt-
unum nemenda eða á annan hátt, lægi
refsing við ef brotið væri.
Er það því í fyllsta máta vítavert,
að örfáir menn skuli leyfa sór eftir
.þessi fyrirmæli að þverbrjóta þau, og
' komá'þar með óorði á fundi og skemmtanir
nemenda. ÞÓ vita þessir menn, að verk
þeirra eru aðeins tilraun til þess að
eyðileggja skemmtanir nemenda, og koma
í veg fyrir að þeir fái að halda blóm-
legu fólagslífi innan skólans.
Hefur þetta þegar komið fyrir tvisvar
sinnum á þeim stutta tíma, sem liðinn
er frá skólabyrjun. í fyrra sinn var
það á lcynningarkvöldinu og var þar um
hreina skemmdarstarfsemi að ræða.
Koma verður í veg fyrir,að slíkt endur-
taki sig með því að gefa þessum piltum
aðvörun, en láti þeir sór ekki segjast,
hlýtur auðvitað að verða tekið til ann-
ara ráða.
E. L.
SKðLABLABIB.
Ritstjóri: Guðmundur Petursson, 5*X.
Ritnefnd: úrni Björnsson, 4.B.
Einar Laxness, 6.B.
Eiríkur Haraldsson, 6.Y
Sveinn Kristinsson, 6.Y.
Auglýsingastjóri: Ragnar Borg 6.B
úbyrgðarmaður: Ingvar Brynjólfsson,
kennari. i