Foreldrablaðið - 01.12.1951, Side 15

Eftir að við höfðum látið í ljós aðdáun
okkar á trénu, fagurlega skreyttu og
hlöðnu alls konar góðgæti, gengum við í
hring um það og sungum jólasálmana,
„Heims um ból“, „I Betlehem er barn
oss fætt“ og aðra, sem við kunnum.
Sálmarnir voru að vísu ekki íslenzkir að
uppruna, en þeir eru allra þjóða eign, sem
jjól halda á svipaðan hátt og gert er í
lútherskum sið.
Við vorum varla búin að syngja sálm-
ana til enda, þegar byrjað var að úthluta
jólagjöfunum. Eg var nú orðinn það stór,
að ég var vaxinn upp úr gullum. Yngri
krakkarnir fengu gull, en ég fékk bækur.
Svo fengum við alltaf eitthvað fatakyns,
ikyrtur, sokka eða annað slíkt, sem við
slitum mest. Amma mín prjónaði mér
yenjulega sokka — ég á enn þá sokkapar,
em hún prjónaði handa mér. Svo skipt-
st fullorðna fólkið á gjöfum. Þegar kert-
ín voru brunnin út, voru ný tendruð í
stað þeirra, og þá var sælgæti og ávöxt-
um úthlutað. Jafnvel þótt stutt stund væri
iiðin frá þvf, að við stóðum á blístri eftir
•'júpnaátið, gátum við samt fyrirhafnar-
ítið etið brjóstsykur, súkkulaði og epli.
— Já börnin geta alltaf troðið góðgæti í
sig.
Seinna um kvöldið gengum við elztu
^rakkarnir út. Við löbbuðum eftir Vest-
urgötunni, rétt aðeins til þess að kæla
okkur eftir hitann inni í húsinu. Alls
-staðar loguðu ljós í húsum. Sums staðar
■nátti sjá, að fólk hafði farið til kirkju og
því orðið síðbúnara að tendra jólatré.
Fátt fólk var á ferli, helzt það, sem var
að fara í heimsókn til skyldmenna sinna.
Þegar við komum inn aftur, var drukk-
ið kaffi og snæddar kökur. Eftir það var
:>pilað, helzt „púkk“ eða „hálftólf“. Það
'ar siður hjá okkur, að safna einseyring-
nm og voru þeir notaðir í stað spilapen-
lnga. Þeir voru helzt ekki snertir nema
Um jólin og svo um nýárið. — Laust
oftir miðnætti var farið í háttinn, en
næsta morgun vakti mamma okkur með
kaffi og kökum.
Milli jóla og nýárs var farið í heim-
sóknir til kunningja og ættmenna, en
auk þess fórum við á jólatrésskemmtun
í bamastúkunni okkar.
Þannig liðu jólin hjá okkur á Vestur-
götu 29, og þannig held ég, að þau hafi
liðið hjá flestum Reykvíkingum. Að vísu
var margt fólk, sem ekki gat veitt börn-
um sínum slíkan jólaglaðning, sem for-
eldrar okkar veittu okkur, en þó held ég,
að flestir hafi gert sér einhvern dagamun.
Vonandi verður það svona um ókomn-
ar aldir, meðan íslenzk tunga er töluð um
Islandsbyggð, meðan friður helzt og
farsæld eykst. Vonandi tendra foreldrar
jólatré handa börnum sínum og láta gleði
þeirra og tindrandi hvarmaljós bægja
burt hugsun um strit og ama lífsins.
Öldungur nemur sund
Hann er að læra að synda, þótt aldraður sé. Ef
til vill er hann að æfa sig undir norrænu sund-
kcppnina?
FORELDRABLAÐIÐ 1 5