Foreldrablaðið - 01.01.1970, Qupperneq 21

Hjá þjóðflokki einum á Filippseyjum er það
haft fyrir satt, að ekki sé hægt að trúa karlmanni
fyrir leyndarmáli!
Það er nú svo, að það leikfang, sem barnið vel-
ur sér til leiks, ákvarðast töluvert af hugmyndum
barnsins um hið karlmannlega og kvenlega hlut-
verk í samfélaginu. Eða dettur nokkrum í hug, að
drengjum sé það eðlislægt að leika sér að bílum?
Þegar börn úr Manus-þjóðflokknum fengu í
fyrsta sinn nokkrar trédúkkur í hendur, voru það
drengirnir, en ekki stúlkurnar, sem skynjuðu brúð-
urnar sem leikföng. Hugmynd barns hjá Manus-
þjóðflokknum á hlutverkaskiptingu kynjanna er
allt önnur en barns, sem elzt upp í menningu okkar,
því að þar vinnur kvenfólkið fyrir heimilinu en
karlmennirnir annast börnin. Þarna sjáum við því
kollvarpað, sem við teljum karlmannlegt eða kven-
legt. Við skulum vera þess minnug, að það eru
sömu líkamlegu eiginleikarnir, sem gera þetta fólk
að körlum og konum, það lifir einungis við aðrar
uppeldis- og samfélagsvenjur.
Við getum ekki dregið neina endanlega ályktun
af þessum staðreyndum, en þær sýna okkur, að
skoðun okkar á hlutverkaskiptingu og hegðun kynj-
anna í þjóðfélaginu er ekki einhver eilíf, uppruna-
leg staðreynd, sem ekki verður hnikað.
Er það ef til vill eitthvað upprunalegt í eðli
pilta, sem krefst þess að þeir séu stuttklipptir?
Hvers vegna reis almenningsálitið upp á móti síð-
hærðu piltunum. Jú, sítt hár á piltum fellur ekki inn
í karlmannsmunstur nútímans.
ÁSDÍS SKÚLADÓTTIR lauk stúdentsprófi 1964
og kennaraprófi ári síðar. Einnig hefur hún lokið
leiklistarprófi frá leiklistarskóla L. R. Hún kennir
nú við Melaskólann.
Skyldi það vera ,,hormóna“-starfsemi kvenna,
sem stjórnar því, að þær stunda uppvask, matseld
og gólfskúringar?
Gaman er að geta þess varðandi þetta atriði,
að Toda-þjóðflokkurinn álítur heimilisstörf of heilög
fyrir konur.
STRÁKARNIR REYNA SIG
Fels-rannsóknirnar bandarísku hafa leitt í Ijós,
að munur á dreng og stúlku gerir jafnvel stundum
vart við sig þremur mánuðum eftir fæðingu. Dreng-
ir halda t. d. athyglinni skemur en stúlkur, en virð-
ast sjálfstæðari og árásargjarnari. Fels-könnuðir
gerðu ýmsar skemmtilegar tilraunir. Ein tilraunin
var í því fólgin að börnin voru látin fá leikfang í
lokuðum kassa. Drengirnir reyndu að opna kass-
ann, en stúlkurnar sneru sér frekar til móður sinn-
ar um hjálp, ef þær hefðu reynt sjáifar, hefði það
ekki tekið þær lengri tíma en drengina að opna
kassann. Fels-könnuðir eru í vafa um að þessi
munur á viðbrögðum sé upprunalegur. Þeir álíta
fremur, að foreldrar ali börn sín upp í samræmi
við skoðun umhverfisins, þ. e. a. s. sjálfstæða
drengi, ósjálfstæðar stúlkur. Þeir benda t. d. á,
að mæður gæli meira við stúlkubörn og sýni þeim
almennt meiri áhuga í uppeldinu, því treysti stúlk-
an meir á móðurina en drengirnir.