Landneminn - 01.12.1952, Blaðsíða 20

A forsíðu bluðsins er Ficassoteikning
af hetju franskrar alhýðuæsku, Henry Martin,
og nú skulum við kynnast honum nánar.
Henry Martin
efíir HANS CHRISTENSEN, stud.mag.
Það hefur lítið verið gert til þess að kynna Henri
Martin hér á landi. Þessi franski sjóliði er nú orðinn
sameiningartákn franskrar alþýðuæsku og til fyrir-
myndar ungu fólki hvar sem er í heiminum. Hann sit-
ur nú inni í fengelsi fyrir baráttu sína gegn styrjöld
franskra imperialista í Indókína. Hann hefur þannig
lagt sinn skerf í þágu heimsfriðarins.
íslenzkri alþýðuæsku er ekkert eins hjartfólgið og
lýsa samúð sinni með þessum unga Frakka og krefjast
þess að honuni sé sleppt lausum þegar í stað.
Eftirfarandi grein er þýdd upp úr Land og Fólk.
★
Henri Martin er alvarlega veikur í fangelsinu í
Melun, þar sem hann tekur út fimm ára fangelsi, fyrir
að hafa sagt sannleikann um stríðið í Viet-Nam.
Ekki alls fyrir löngu fékk kona hans Simone eftir-
farandi skeyti:
„Óska eftir að sjá pabba eða Simone. — H. Martin.“
Þeir sem þekkja óbilandi hugrekki hans, úr mála-
ferlunum gegn honum, hafa skilning á því, að hér var
meira en lítið alvarlegt á seyði. Simone og faðir hans
fundu hann líka þungt haldinn af húðsjúkdómi. Marg-
ir fangar þjást úr þessum sjúkdómi vegna sálrænnar
einangrunar, fæðufkorts og hreyfingarleysis.
I meira en tvö og hálft ár hefur Henri ekki komið
út í sólskinið og andað að sér hinu tæra lofti. Og
þegar Simone kom til hans, gat hann ekki séð hana.
Vilsan rann úr bólgnum augum lians. Á sama tíma
og franska stjórnin sleppir lausum gestapómönn-
um og öðrum stríðsglæpamönnum, innilokar hún H.
Martin. En mótmælaaldan vex dag frá degi gegn
fangelsun þessa alþýðusonar. Þess er krafist að Henri
sé látin laus þegar í stað. En það liggur á. Líf hans
er í hættu.
★
Hver er Henri Martin? Hver er sök hans?
Hann er fædur 1926. Faðir hans er verkamaður í
steypusmíði. Móðir hans er kaþólsk. Hann var þegar
í skóla duglegur nemandi. Þegar skólaskyldu lýkur,
leggur hann stund á vélfræði og ásamt vinnufélögum
sínum tekur hann þátt í mótspyrnuhreyfingunni gegn
nasistum. Hann er þegar sextán ára kominn í þjóð-
frelsisherinn, dreifir leyniblöðum, felur vopn og
starfar sem hraðboði milli skæruliðahópa í heima-
héraði sínu. I janúar 1944 berst hann sem skæruliði
með þjóðfrelsishernum og tekur þátt í frelsun lands
síns undan oki nasismans.
Þrátt fyrir hrun fasismans í Evrópu, var hann enn
við líði hinum megin á hnettinum í Indókína. H.
Martin gekk þá strax í sjóherinn og kom til Viet-Nam
seint á árinu 1945, til þess að berjast á móti japönsku
fasistunum og fyrir frelsi þjóðarinnar.
Hann fylgir dyggilega orðum hins fallna skipstjóra
síns: „Piltar, það er nauðsynlegt að berjast til loka
fyrir réttlætinu og frelsinu.14
Þarna í órafjarlægð frá heimalandi sínu, kynnist
hann fyrir alvöru ógnum stríðsins. Og hann talar í
bréfum til foreldra sinna með viðbjóði um sprengju-
árásir á varnarlaus sveitaþorp og um neyðina og ó-
hamingjuria af völdum stríðsins. Hinir frönsku félag-
ar hans falla í valinn svo þúsundum skiptir, blóðsótt
og aðrir skæðir sjúkdómar geisa í herbúðunum.
Ilann kemst brátt að raun um heimsvaldasinnað
eðli stríðsins og fer að tala um það við félaga sína.
Hann sér að hann hefur verið blekktur. Hann hefur
ekki verið sendur til þess að berjast gegn fasisman-
um, heldur til að þjóna franskri heimsvaldastefnu, til
að myrða og undiroka þjóð Viet-Nam. Hann segir:
„Það eru ekki hagsmunir Frakklands að hlusta á
þessa óskammfeilnu stjórnarherra .... það er ekki
hægt að myrða heilar þjóðir. Það hefði verið betra að
stefna að uppbyggingu landsins en veita milljónum
í hervæðingu. Með því að halda stríðinu áfram kemst
landið á vonarvöl. Það er nauðsynlegt að komast að
84 LANDNEMINN