Unga Ísland - 01.03.1933, Síða 7

UNGA ÍSLAND
35
f
L
Sagan af Kolbít^^^i*
scm stal sílfuröndunum, ábreiðunní
og gulíhörpu tröllsins.
Þýðíng úr
æfintýrasafni Asbjörnsen og Moe.
-----------i W___________
1
Framhald.
Þeir fundu þá upp á því, aS fara
til hestavarðarins og segja honum, að
þeir hefðu heyrt bróður sinn segja, að
hann gæti útvegað konunginum ábreið-
una með silfur- og gullrósunum, sem
tröllið ætti.
Konungurinn sagði þá drengnum, að
bræður hans hefðu sagt, að hann gæti
útvegað sér trölls-ábreiðuna, með gull
og silfurrósunum, og ef hann gerði það
ekki, þá skyldi hann verða drepinn.
Kolbítur sagðist hvorki hafa hugsað
það né sagt, en þegar það dugði ekki,
bað hann um þriggja daga frest.
Þegar þeir voru liðnir, reri hann af
stað yfir vatnið. Þegar þangað kom,
fór hann varlega og hafði gát á hell-
inum. Loks sá hann, að tröllið kom út
nieð ábreiðuna, til að viðra hana. Þegar
það var komið inn aftur, greip Kol-
hítur ábreiðuna, og reri af stað heim
eins hart og hann gat. Þegar hann var
kominn út á mitt vatnið, kom tröllið út
og kom auga á hann.
„Ert það þú, sem hefir tekið sjö silf-
urendurnar mínar?“ hrópaði tröllið.
„Já“, svaraði drengurinn.
„Hefir þú líka tekið ábreiðuna mína,
með silfur- og gullrósunum?" spurði
tröllið.
„Já“, svaraði drengurinn.
„Kemur þú ekki aftur?“ spurði tröll-
ið. _
„Það getur vel verið“, svaraði dreng-
urinn.
Þegar drengurinn kom aftur með á-
breiðuna með gull- og silfurrósunum, óx
hann það í tigninni, að hann varð
þjónn konungsins. En við það óx öfund
bræðra hans; og til að hefna sín á hon-
um, segja þeir við hestavörðinn:
„Nú sagðist bróðir okkar geta náð í
gullhörpu tröllsins fyrir konunginn, ef
hann bara vildi. Harpan hefir þann eig-
inleika, að allir verða glaðir, þegar þeir
heyra til hennar“.
Hestavörðurinn sagði kónginum þetta
strax, og hann sagði við drenginn:
„Ef þú hefir sagt þetta, þá skalt þú
líka gera það, og ef þú getur það, skalt
þú fá dóttur mína og hálft ríkið; en
ef þú getur þetta ekki, skal ég láta
drepa þig“.
„Ég hefi hvorki hugsað það né S9gt“,
svaraði Kolbítur, „en ef engin ráð eru
önnur, þá ætla ég að reyna, en ég vil fá
sex daga umhugsunartíma"..
Hann fékk það; en að þeim liðnum
varð hann að fara. Hann hafði með sér
nagla, prik og kerti, og reri með það
yfir vatnið. Þegar hann kom þangað,
gekk hann þar fram og aftur, þar til
tröllið sá hann.
„Varst það þú, sem tókst frá mér sjö
silfurendurnar ?“ hrópaði tröllið.
„Já“, svaraði drengurinn.
„Það varst líka þú, sem tókst frá mér
ábreiðuna mína, með gull- og silfur-
rósunum ?“ sagði tröllið.
„Já“, svaraði drengurinn.
Þá tók tröllið drenginn og fór með
hann inn í hellinn.
„Jæja, dóttir mín“, sagði tröllið, „nú
hefi ég Ioksins handsamað þann, sem
tók frá mér silfurendurnar og ábreið-
una, með gull- og silfurrósunum. Láttu
hann nú í geitastíuna; síðan skulum við
slátra honum og halda veislu og bjóða
vinum okkar“.
Framhald.