Unga Ísland - 01.02.1936, Side 5

15
UNGA ISLAND
grátur og gnístran tanna og útgangur-
inn á þér eins og hann er?
1. h i r ð m e y :
Það mætti segja mér, að þú værir
lítið betri, ef þú hefðir verið vansvefta
í 72 klukkustundir, og börnin hafa líka
vakað í 3 sólarhringa, litlu greyin.
2. h i r ð m e y :
Hefir enginn blundað síðan þeir fang-
elsuðu Óla?
1. h i r ð m e y :
Ekki einu sinni konungurinn sjálfur,
og hann er svo geðstirður, að enginn
þorir að koma nærri honum.
2. h i r ð m e y :
Uss! — Nú kemur hennar hátign.
(Drottningin kemur inn, gengur rak-
leitt að búningsborðinu og tekur upp
spegil).
Drottningin :
Mér datt það í hug, María litla, líttu
á, ein hrukkan enn.
1. h i r ð m e y :
Góður svefn í nokkrar nætur mundi
má hana burtu, yðar hátign.
D r o 11 n i n g i n :
Það veit ég vel. En gamli maðurinn,
Óli Lokbrá, eða hvað hann nú heitir, er
enn í fangelsi og enginn getur sofið. Já,
því segi ég það! En láttu nú hendur
standa fram úr ermum, María. Ég verð
að vera við hirðina eftir 5 mínútur.
(1. hirðmey krýpur og skiptir skóm
drottningar, hin breiðir blæju um herð-
ar hennar).
1. h i r ð m e y :
Litla frænka mín er veik, yðar há-
tign, ef hún getur ekki sofið í dag, tel-
ur læknirinn vonlaust um hana.
Drottningin:
Vesalings barnið. Það vildi ég að guð
gæfi, að konungurinn léti þennan gamla
mann lausan, en enginn þorir að biðja
hann þess. (Úti fyrir heyrist hrópað:
Konungurinn! konungurinn!) Hvað er
um að vera?
2. h i r ð m e y
(við gluggann): Börn! Börn í hundraða
'tali. Þau kalla á konunginn.
Drottningin :
Þau eru komin til að heimta Óla Lok-
brá úr fangelsinu. Þau eru hugrökk. En
konungurinn mun ekki láta undan. Ár-
um saman hefir ríkt óvinátta milli lands
glaumsins og svefnsins. (Það er drepið
á dyr).
Hirðsveinn
(kemur inn): Konungurinn bíður, yðar
hátign.
Drottningin :
Ég kem. (Hirðmeyjarnar hneigja sig
um leið og drottningin fer út).
TjalcliS.
3. ÞÁTTUR.
(Konungurinn og drottningin sitja á
hásætum á miðju leiksviðinu. Hirðfólk
stendur til beggja hliða. Varðmenn við
dyrnar).
Konungurinn:
Þér sjáið það sjálfur, herra forsætis-
ráðherra, að við svo búið má ekki
standa. (Varðm. geispar). Gjörið svo
vel og látið vera að geispa. (Flestir
geispa). Hættið þessu. (Lítur reiðulega
í kringum sig). Hættið þessu, segi ég.
(Drottningin reynir árangurslaust að
geispa ekki. Konungurinn lítur ásökun-
araugum á hana). Ég endurtek, herra
forsætisráðherra, við svo búið má ekki
standa.