Bændablaðið - 01.01.1988, Blaðsíða 3

Dilkakjötssala til USA:
ORADLEGT AD HÆTTA NUNA!
— segir í skýrslu Útflutningsráðs
„Niðurstöður skýrslunnar gefa hvorki til kynna að hægt sé að selja is-
lenskt lambakjöt til Bandaríkjanna né að það sé óraunhæft. Fleiri þættir
hallast að því að það sé möguleiki og þvi væri það óráðlegt að láta staðar
numið nú“, segir Sighvatur Bjarnason hjá Útflutningsráði Islands i skýrslu
að lokinni könnun sem Markaðsnefnd landbúnaðarins og Útflutningsráð
íslands létu gera i Yew York, Boston, Atlanda Baltimore og Washington
seinnipart árs 1987.
501 veitingastaður var í úrtakinu,
þar af 168 á hótelum. Það kom í ljós
að lambakjöt er á matseðli veitinga-
húsaí 80% tilfella, enekki 15% eins
og haldið var, og að lambakjöt er á
boðstólum þessara veitingastaða
allt árið um kring. Þá kom í ljós að
meðalverð á lambakjötsréttum
veitingastaða er heldur hærra en
menn héldu og reyndist verðið hæst
í Boston, um 18 USD fyrir skammt-
inn, en lægst tæplega 15 USD í
Atlanta. Réttirnir eru aðeins dýrari
á hótelum en öðrum veitingastöð-
um.
Vinsældir lambakjöts virðist
vera mestar í New York en minnstar
í Baltimore af þeim stöðum sem
voru skoðaðir. Lambakjöt sem hef-
ur ekki verið fryst, á meiri vinsæld-
um að fagna heldur en kjöt sem hef-
ur verið fryst, en þó töldu flestir að
enginn reginmunur væri þar á. Það
eru einkum mjóhryggur og kótilett-
ur og læri sem er vinsælt.
Tillögur Útflutningsráðs
Sighvatur Bjarnason hjá Útflutn-
ingsráði íslands hefur gert ákveðn-
ar tillögur um framhald aðgerða til
að komast inn á Bandaríkjamarkað
með íslenskt lambakjöt.
Þær felast m.a. í því að markaðs-
setning kjötsins verði á afmörkuðu
svæði við New York og Boston og
að tekið verði upp samstarf við
fyrirtæki sem gæti lagað vöruna að
kröfum markaðarins. Haft verði
samband við einn til tvo veitinga-
staði þar sem kjötið verði á boðstól-
um til reynslu i 6 mánuði.
Sighvatur fór ásamt Auðunni
Bjarna Ólafssyni frá Markaðs-
nefnd til Bandarikjanna til þess að
hitta fulltrúa nokkurra fyrirtækja
að máli, sem gætu aðstoðað við
markaðssetningu á kjötinu eftir 6
mánaða reynslutímabilið.
Silvia Schur hjá CFS hafði mik-
inn áhuga á að aðstoða íslendinga
við markaðssetningu á islensku
lambakjöti og taldi þess virði að
athuga sölu á kjöti til skóla, sjúkra-
húsa og stofnana eins og til veit-
ingahúsa. Jafnframt taldi Silvia að
með breyttum kjötskurði mætti fá
betra verð fyrir kjötið og að fyrir-
tækið gæti komið íslenska kjötinu
á framfæri í blöðum, tímaritum og
i veislum þar sem áhrifaaðilar
kæmu saman. CFS er þekkt fyrir
vinnu sína fyrir vörumerki eins og
Heinz og Chiquita.
Roland V. Grybauskas forstjóri
GP og Partners sagði að ekki yrði
vandkvæðum bundið að tengja
markaðssetningu íslenska lamba-
kjötsins við markaðssetningu
ELDURÍS því markhópurinn væri
sá sami.
Einnig töluðu Auðunn og Sig-
hvatur við J.C. Kelly sem hefur flutt
inn lambakjöt frá íslandi til Banda-
rikjanna á smásölumarkað og
Greame J. Lindsey, framkvæmda-
stjóra nýsjálenska fyrirtækisins
sem sá um innflutning á kjötinu til
Bandaríkjanna. Auk þess heim-
Fyrirtæki kanínubænda:
BÚIÐ AÐ FRAMLEIÐA
6 TONN AF FÖTUM!
— Unnið til miðnættis til að anna eftirspurn
„Salan hefur tekið góðan kipp hér innanlands og út-
flutningur lofar góðu því allsstaðar þar sem vörur frá
okkur hafa verið sýndar og kynntar, hafa þær líkað
mjög vel“, sagði Kristján Valdimarsson framkvæmda-
stjóri Finullar, en Fínull fullvinnur band og saumar flík-
ur úr kanínuull.
í samtali við Kristján kom líka
fram að áform eru uppi um að Fín-
ull skapi annarri saumastofu verk-
efni sem yrði þá staðsett utan
höfuðborgarsvæðisins. Á þeirri
saumastofu yrði lögð áhersla á að
sauma vinnuaflsfrekustu flíkurnar
fyrir Fínull. Ekki er vitað hvaða
aðili fer að sauma fyrir Fínull eða
hvar, og afgreiðslufrestur á sauma-
vélum þeim sem notaðar eru við
framleiðsluna er langur þannig að
einhver bið verður á að önnur
saumastofa opni.
Um tuttugu manns vinna nú hjá
Finull, bæði við vinnslu kanínufið-
unnar og á saumastofunni. Það eru
um helmingi fleiri en áætlað var i
upphafi. Ástæða þess er m.a. sú að
meiri saumaskapur er á þeim flík-
um sem seljast best núna. Mikil sala
er í nærfötum kvenna og karla, en
einnig er framleiddur ýmis heilsu-
fatnaður, svo sem armhlífar, ol-
boga- og hnéhlífar og fleira. Fatn-
aður frá Fínull er seldur á a.m.k. 13
stöðum á landinu og einnig hafa
sendingar farið til Lúxemburgar,
Þýskalands, Austurríkis, Svíþjóð-
ar, Danmerkur, Bretlands Banda-
ríkjanna og Kanada. Sýnishorn
hafa einnig verið send til fleiri
landa, m.a. til Noregs og Japan.
Fínull framleiðir um tæplega 50
gerðir af fatnaði ýmist úr hreinni
kanínufiðu (kanínuull) eða að
hálfu leyti blandað bómull eða
acryl, í 3 til 4 stærðum sem fer á
markað innanlands og erlendis.
Síðan í haust hefur verið unnið
frá klukkan 8:00 á morgnana til
miðnættis til þess að anna eftir-
spurn, en nær engin framleiðsla
safnast fyrir á lager. Það væri því
ekki hægt að taka við stórum pönt-
unum sem bærust erlendis frá með
litlum fyrirvara. Skorti á kanínu-
fiðu hefur ekki verið til að dreifa, en
að sögn Kristjáns vantar þó meira
af kaninufiðu í öðrum og þriðja
flokki.
Fínullarverksmiðjan hefur nú
framleitt um 6 tonn af fötum frá því
hún tók til starfa og að sögn
Kristjáns eru horfurnar bjartar hjá
verksmiðjunni þótt erfiðlega hafi
gengið að borga niður stofnkostn-
að, einkum vegna þess að hlutafjár-
Síöbrœkur og lambhúshettur er meöal
þess sem framleltt er hjá Fínull.
söfnun er ekki lokið. Einnig tekur
langan tíma að fá greitt fyrir vöru
sem seld er erlendis.
Verð á kanínufiðu til bænda er
nú rétt rúmar 2000 krónur fyrir
fyrsta flokk, en fyrir annan flokk
eru greidd 80% af verði fyrsta
flokks. Fyrir þriðja flokk eru
greidd 57,6% af verði fyrsta flokks.
Að undanförnu hafa verið gerðar
tilraunir til að fullnýta fiðu úr 4. og
5. flokki, einkum í litaðan fatnað
og virðast þær tilraunir ganga mjög
vel. Ekki er þó búið að setja fatnað
framleiddan úr þeim gæðaflokkum
á markað enn sem komið er. Það
stefnir því í að Fínull geti notað alla
5 flokkana í framleiðslu sína, en
hingað til hafa 4. og 5. flokkur
aðeins verið teknir í umboðssölu af
bændum og verð erlendis á þeim
flokkum hefur verið svo lélegt að
ekki hefur einu sinni verið reynt að
koma henni í sölu.
Hér er kantnufiöan búln að fara I gegnum tœtara og er á lelö inn t kemblvillna.
sóttu þeir veitingastaði og snæddu
undantekningarlaust lambakjöt í
hálfan mánuð samfleytt. Það kjöt
var ýmis nýsjálenskt eða banda-
rískt, og alltaf mjög bragðgott að
þeirra sögn.
BÚVÖRU-
DEILD
CÍQ
HAFNAR
ÞÁTT-
TÖKU
Búvörudeild SÍS hefur hafn-
að þvi að gerast framkvæmda-
aðili að tilraunaútflutningi til
veitingahúsa i New York þrátt
fyrir að pcningaáhætta sé engin
til staðar. Þau sláturhús sem
mega flytja kjöt á Bandarikja-
markað eru öll innan Sam-
bandsins en vonir eru bundnar
við að sláturhús SS á Hvolsvelli
fái tilskilin leyfi. Það er Fram-
leiðnisjóður landbúnaðarins
sem mun fjármagna þetta verk-
efni ef af veröur og hefur verið
sótt um þriggja milljón króna
framlag þaðan.
Forsvarsmenn búvörudeildar
segjast tala af reynslu þegar þeir
segi að þetta verkefni sé sóun á
fjármunum því kjötsala til
Bandaríkjanna hafi engu skilað
til þessa. í samtali við Bænda-
blaðið sagði Magnús G. Frið-
geirsson framkvæmdastjóri bú-
vörudeildar: „Okkurhefurverið
legið á hálsi fyrir það að vera
ekki nógu atorkusamir við að
selja kjöt til Bandaríkjanna svo
það er kominn tími til að einhver
annar prófi. Við prófuðum og
- okkur mistókst“. Hjá Markaðs-
nefnd landbúnaðarins sagðist
Auðunn Bjarni Ólafsson telja
að úr því hvernig komið er, væri
“...æskilegra að láta einhvern
annan en SÍS spreyta sig á þessu
verkefni því til þess að geta
vænst árangurs verða menn að
trúa á.það sem þeir eru að gera“.
„Við höfum rætt við Slátur-
félag Suðurlands um fram-
kvæmdina en það þarf að vinna
mjög hratt að þessu því við þurf-
um að halda áfram okkar verki
i byrjun febrúar," sagði Auð-
unn Bjarni ennfremur.
Sláturhús SS á Hvolsvelli er
samþykkt af bandarískum yfir-
völdum sem pökkunarstöð fyrir
herinn, sem setur tiltölulega
hærri kröfur en aðrir svo það er
ekki vitað um nein atriði sem
ekki eru í lagi gagnvart heil-
brigðisyfirvöldum. Leyfið er því
væntanlega bara formsatriði og
að því fengnu er búist við að SS
sé til að taka að sér framkvæmd
útflutningsins.
Þess má geta að búvörudeild
SÍS hefur hingað til verið ein um
að flytja kindakjöt út til Banda-
ríkjanna og hefur dótturfyrir-
tæki SÍS þar verið innflutnings-
aðili. Ef tilraunaútflutningur-
inn gengur vel má segja að Slát-
urfélaginu séu færðar þrjár
milljónir á silfurfati til þess að
spreyta sig á útflutningi kjöts til
Bandarikjanna, en fari útflutn-
ingurinn í sandinn hafa þeir
engu tapað, því Framleiðnisjóð-
ur fjármagnar verkið.