blaðið - 16.08.2006, Qupperneq 14

blaðiö
Útgáfufélag: Árogdagurehf.
Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Ritstjóri: Sigurjón M. Egilsson
Fréttastjórar: Brynjólfur Þór Guðmundsson og
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Ritstjórnarfulitrúi: Janus Sigurjónsson
Á skal að ósi stemma
Á dögunum komst upp um samsæri til þess að drýgja enn ein hryðju-
verkin, hálfu hryllilegri en þau sem á undan hafa gengið. Fyrir vikið
hafa yfirvöld víða um heim aukið viðbúnaðarstig sitt til muna og það á
við hér á Islandi líka. Öryggiseftirlit á flugvöllum hefur verið hert, list-
inn yfir bannvöru í handfarangri hefur lengst og þar fram eftir götum.
Ot af fyrir sig má segja að ráðstafanirnar séu af hinu góða. Þær minnka
líkurnar á því að ódæðismönnum, sturluðum af trúarofsa og hatri á vest-
rænni siðmenningu, auðnist að slátra saklausu fólki að vild í nafni ríkis
guðs á jörðu, en þeir telja sig þess umkomna að boða vilja hans og fram-
fylgja með þessum hætti.
En þegar öryggisráðstafanirnar eru á góðri leið með að riðla öllum
almenningssamgöngum landa á milli er ekki úr vegi að spyrja ýmissa
spurninga. Jafnvel þó þær séu óþægilegar.
Hvort sem mönnum líkar það betur eða verr, er það staðreynd, að
hryðjuverkaógnin á rætur sínar að rekja til íslamskra fasista, sem telja
einstaklingnum og öllu öðru til fórnandi í þágu hinnar miklu heildar
sanntrúaðra.
Pólitískur rétttrúnaður, ofurviðkvæmni eða hrein og klár afneitun
hefur orðið þess valdandi að á þetta þora menn helst ekki að minnast í
opinberri umræðu. Menn óttast að verða sakaðir um fordóma eða jafn-
vel að gera sjálfa sig að skotmörkum. Og þá er auðveldara að tala um
einhverja óljósa ógn og grípa til svo strangra og almennra öryggisráð-
stafana, að sumir freistast til þess að tala um lögregluríki.
Ekki þarf að lýsa því hvað leit á öllum flugfarþegum gerir ferðalög
tímafrekari og erfiðari. Eða hvað slíkar ráðstafanir eru dýrar. En hver
segir að leita þurfi á hverjum einasta farþega? Eru miklar líkur á því
að níræð amma frá Hnífsdal sé með eitthvað misjafnt í pokahorninu?
Eða fjölskylda frá Milwaukee? Staðreyndin er sú að nær öll hryðjuverk á
Vesturlöndum undanfarin ár hafa verið unnin af ungum múslimskum
körlum, sem yfirleitt ferðast einir eða í afar smáum hópum jafningja. Sú
lýsing á við afar litið brot þeirra milljóna farþega sem nú tefja við örygg-
ishliðin á flugvöllum um heim allan.
Sérstök öryggisgæsla áhættuhópa ber ekki vott um fordóma, vegna
þess að hún er byggð á reynslunni. Og hver hefur sakað yfirvöld um
fordóma þegar þau hafa sérstakar gætur á mönnum í fótboltatreyjum ef
ástæða er til þess að óttast fótboltabullur? Eða þegar síðhærðir menn í
leðurjökkum merktum vítisenglum eru teknir til sérstakrar skoðunar?
Það er tími til kominn að láta af tæpitungu og tepruskap. Yfirvöld eiga
ekki að hika við að grípa til nauðsynlegra öryggisráðstafana, en þau eiga
að láta það nægja sem dugir.
Andrés Magnússon
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjóm & auglýsingar. Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aöalsími: 510 3700 Símbréf á f réttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net, frettir@bladid.net, auglysingar@bladid.net
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsips Dreifing: (slandspóstur
VILTU SKJOL A
VERÖNDINA?
MARKISUR
WWW,
Dalbraut 3,105 Reykjavík • Nánari upplýsingar í sima
567-7773 og 893-6337 um kvöld og helgar

14 I ÁLIT MIÐVIKUDAGUR 16. ÁGÚST 2006 blaöiö
Að kjósa formann
Við framsóknarmenn komum
saman til flokksþing á heldur óvenju-
legum árstíma nú um helgina, þegar
fyrir liggur að Halldór Ásgrímsson
lætur af embætti formanns flokks-
ins. I því felast vitaskuld heilmikil
tíðindi og tímamót, því Halldór
hefur verið formaður og varafor-
maður Framsóknarflokksins allar
götur frá árinu 1980, eða í 26 ár og
formaður í tólf ár. Stærstan hluta
alls þessa tíma hefur Framsóknar-
flokkurinn átt aðild að ríkisstjórn
og því má segja að fjölmargir telji
Halldór samofinn íslenskri stjórn-
málasögu á síðari árum, enda hefur
hann verið ráðherra í nítján ár og
enginn núlifandi alþingismanna
hefur setið á þingi lengur en hann.
Það eru mikil tíðindi í flokks-
starfi að velja nýjan formann. I
tilviki okkar framsóknarmanna
er sú staða komin upp, að kosn-
ingar verða um forystusveitina
alla og þegar þetta er ritað, hafa
alls níu manns gefið kost á sér í
þau þrjú embætti sem skipa for-
ystusveitina. Það er því útlit fyrir
spennandi kosningar og víst
er að lokaspretturinn fram að
flokksþinginu á eftir að einkenn-
ast afþví.
Eiginleikar foringja
Hvaða eiginleikar eru það sem
forystumaður í stjórnmálaflokki
þarf að búa yfir? Jú, hann þarf að
búa yfir reynslu og víðsýni, hafa
öflugt tengslanet og skynja strauma
og stefnur í samfélaginu. Hann
þarf aukinheldur að vera vel að sér
um ýmsa hluti, geta komið fyrir sig
orði og laðað fólk til samstarfs, ekki
aðeins sina félaga heldur einnig
aðra. Hann þarf að njóta virðingar
Klippt & skorið
Lesa mátti í Morgunblaðinu í gær fregn
af sviptingum á dönskum blaðamarkaði
vegna hins nýja fríblaðs Baugs I landi
lítilla sanda og lítilla sæva. Fyrirsögnin kom
sannarlega blóðinu á hreyfingu: „Danskt fri-
blaðastríð krefst fórnarlamba." Og jæja. En
hitt ersvo annað mál að nú mun
verulega reyna á það hversu
djúpir vasar Gunnars Smára
Egilssonar og Dagsbrúnar-
manna reynast, því það kostar
skildinginn að hleypa slíku blaði af stokkunum.
Fréttablaðið hérlenda hafði vissulega árangur
sem erfiði f annarri tilraun eftir að þolinmóðir
eigendur fundust (þó þeir hafi nú ekki viljað
gefa sig fram). Aðstæður í Danmörku eru hins
vegar allt aðrar en hér á landi, því þar ráða eig-
endurnir ekki yfir helstu auglýsendum, sem
geta niðurgreitt Nyhedsavisen eftir þörfum.
flokkssystkina sinna, vera leiðtogi í
þeirra röðum og hafa skýrt umboð.
Þá er mikilvægt að formaðurinn sé
líklegur til þess að geta unnið með
öðrum stjórnmálaöflum, sé tilgang-
urinn sá að hafa einhver áhrif í
stjórnmálastarfinu. Það þýðir að við-
komandi þarf að njóta trausts langt
út fyrir raðir sínseigin flokks.
Þetta er ekki síst mikilvægt í Fram-
sóknarflokknum sem hefur lengst
af öldinni verið i ríkisstjórn Islands
og stýrt þar að auki flestum sveitar-
Björn Ingi Hrafnsson
félögum í félagi við aðra flokka um
langt árabil. Steingrímur Hermanns-
son naut slíkrar virðingar og það
gerði Halldór Ásgrímsson einnig.
Hann myndaði ríkisstjórn með Sjálf-
stæðisflokknum árið 1995 og hún
endurnýjaði samstarf sitt tvisvar
sinnum, fyrst árið 1999 og svo 2003.
Halldór tók svo við sem forsætisráð-
herra 15. september 2004 og gegndi
því þar til í byrjun sumars að hann
kaus sjálfur að segja af sér embætti
og draga sig út úr stjórnmálum.
Sóknarglaðan fyrirlið
Við framsóknarmenn þurfum því
að velta nokkrum grundvallarspurn-
Ekki síður kann hitt þó að skipta máli, að þar-
lendir prentmiðlar grípa ekki aðeins til varna,
heldur blása til sóknar gegn nýliðunum. Eftir
á að hyggja telja margir að vöxtur Fréttablaðs-
ins hefði ekki orðið jafnör og raun bar vitni ef
Morgunblaðið hefði tekið samkeppnina alvar-
lega í tíma.
Yfirlýsingar Einars Odds Kristjánssonar
um fjárlögin og hvernig ríkisstofnanir
og ráðuneyti fara eins og ekkert sé fram
úr fjárheimildum sínum, hafa vakið verulega
athygli. Einar Oddur, sem á sínum tíma var
nefndur bjargvætturinn að vestan vegna að-
komu hans að þjóðarsáttinni góðu, er helsti
sérfræðingur sjálfstæðismanna í ríkisfjár-
málum og einn allt of fárra þingmanna, sem
jafnan tekurvörn skattborgara í viðureigninni
við eyðsluklær hins opinbera og sérhagsmuna-
ingum fyrir okkur í aðdraganda
flokksþings. Hver er líklegastur
til að sameina flokkinn okkar til
sóknar á kosningavetri? Hver er lík-
legastur til að miðla málum milli
ólíkra sjónarmiða í flokknum okkar,
verða sameiningartákn í stórum
hópi og leiða starfið framundan.
Skýra stefnuna, móta baráttaað-
ferðirnar, byggja upp flokksstarfið?
Hver er líklegastur til að ná góðum
árangri í næstu kosningum og leiða
flokkinn áfram til áhrifa í íslensku
samfélagi?
Framsóknarflokkurinn stendur
nú á tímamótum. Tækifærin blasa
við, en hætturnar leynast þó víða.
Við verðum að taka okkur saman
í andlitinu og standa betur saman.
Við verðum að skýra betur stefnu
okkar, þróa hugmyndafræðina og
vera óhrædd við að taka áhættu
og koma fram með nýjungar. Við
verðum að endurspegla fólkið i land-
inu, horfast í augu við breytingar
sem hafa orðið á samfélaginu, horf-
ast í augu við slæmar skoðanakann-
anir og leitast við að gera betur. Við
eigum að gera betur.
Ég er þeirrar skoðunar að Fram-
sóknarflokkurinn eigi brýnt erindi
við íslenskan samtíma. Hann þarf
að viðhalda sinni stöðu sem öflugt
mótvægi á miðjunni, laus við kreddu-
kenningar og kennisetningar sem
passa ekki við íslenskan raunveru-
leika. Val á forystumönnum skiptir
miklu máli í þessu sambandi og
mikilvægt er að vel takist um helg-
ina hjá okkur framsóknarmönnum.
Það getur raunar ráðið úrslitum um
framhaldið.
Höfundur er borgarfulltrúi
framsóknarmanna.
hópa, sem telja sjálfsagt að aðrir borgi fyrir
áhugamál sín.
Umræður um ofurlaunin eru í rénun,
enda varla ómaksins virði ef horft er
fram hjá Hreiðari Má
Sigurðssyni í KB banka. En
hvernig stendur á þvi að eng-
inn hefur minnst á fólk eins og
Björk Guðmundsdóttur og
Eið Smára Guðjohnsen? Þess
verður tæpast langt að bíða að stjórnvitringar
landsins keppist um að hvetja þau til þess að
afsala sér lunganum af launum sfnum í nafni
launajöfnuðar. Því verður ekki trúað að þar búi
að baki jafnlágkúrulegar hvatir og öfund eða
lýðskrum.
andres.magnusson@bladid.net