blaðið - 19.08.2006, Page 22

22 I VIÐTAL
LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST2006 blaðiö
r<Eg held að það sé mjög mikilvægt að
viöurkenna sorgina, taka á móti henni
og ekki streitast á móti henni. Láta
hana koma."
lýsa því og einstaklega hjartagóðar.
1 þessu starfi fékk ég útrás fyrir
löngun mína til að starfa með fólki
og ég lærði gífurlega mikið. Lög-
reglustarfið var eins og aukanám
við guðfræðideildina. Þar lærði ég
verklega guðfræði.“
Þú ert fyrsti kvenprestur ís-
lands. Hvernig gekk þér að öðlast
viðurkenningu?
„Það höfðu orðið miklar deilur
um kvenpresta í Svíþjóð. En á ís-
landi voru lög frá 1911 sem kváðu
á um að konur hefðu rétt til náms
og embætta og þar með að verða
prestar. Þau skiptu öllu. Til að geta
verið starfandi prestur varð ég að fá
söfnuð til að kjósa mig en það gekk
illa. Ég hafði lögin með mér en þurfti
söfnuð. Söfnuðurinn í Súgandafirði
tók svo á móti mér sem presti sínum
og braut ísinn eins og ekkert væri.
Eftir það sótti ég margoft um prest-
störf í Reykjavík og nágrenni en söfn-
uðirnir vildu menn en ekki konu. En
mennirnir sem þeir kusu voru auð-
vitað hinir ágætustu menn.“
Þér hlýtur að hafa liðið eins og
undirmálsmanneskju?
„Ég fann að ég var ekki tekin gild.
En ég vissi samt vel sjálf að ég var
prýðilega gjaldgeng.“
Hvað með viðmót karlkyns-
prestanna?
„Þar mætti ég bara velvild. Ég
fann aldrei nokkurs staðar fyrir and-
stöðu þeirra. Það getur vel verið að
einhverjir þeirra hafi haft neikvætt
viðhorf en ég fann það aldrei.“
Að taka á móti sorginni
Ég hef verið við jarðarfarir þar
sem þú hefur jarðsungið og þar
hefur verið skellt upp úr af því
þú hefur verið skemmtileg í lík-
ræðu. Af hverju ertu skemmtileg á
sorgarstund?
„Upprisan er grundvöllur allrar
boðunar kirkjunnar fyrr og síðar.
Mér finnst að það sé svo gott fyrir
okkur að hafa þann grundvöll ríkj-
andi í jarðarförinni, hversu sorglegt
sem fráfallið er og hversu mikill sem
söknuðurinn er. Þótt við missum
fólkið okkar þá vitum við að við
munum hittast aftur af því við eigum
upprisuna vísa. 1 vissu þess getum
við i söknuði okkar glaðst og rifjað
upp góðar minningar. Minningin
er svo mikilvæg og minningin um
þá gleði sem þau sem við kveðjum
áttu og minningin um gleðina sem
við áttum með þeim. Það er svo mik-
ilvægt að rifja það upp til að hugga
okkur.“
En hvað geturðu sagt viðfólk sem
hefur misst börn eða maka ogeryfir-
komið af sorg og efast um Guð?
„Ég get ekki sagt annað en að við
skiljum þetta ekki en við verðum að
taka á móti sorginni og samt sem
áður muni birta aftur í lífinu. Það
er ekki bara af því að tíminn líður
heldur af því að Guð er hjá okkur
og læknar okkur. Og af því að Jesús
sagði sjálfur að hann færi burt að
búa okkur stað og kæmi aftur til að
sækja okkur af því að honum fynd-
ist við svo yndisleg.“
Finnst þér mikilvœgt að viður-
kenna sorgina?
„Já, ég held að það sé mjög mikil-
vægt að viðurkenna sorgina, taka á
móti henni og ekki streitast á móti
henni. Láta hana koma. Svo fer hún
og kemur aftur og fjarlægist svo á
ný og smám saman nær fólk aftur
jafnvægi í hversdagslegu lífi sínu
þótt sorgin hverfi aldrei alveg úr lífi
þess.“
Hefurðu einhvern tímann efast
um tilvist Guðs?
„Aldrei nokkurn tímann. Tilvist
Guðs er svo áreiðanleg.“
Guð vann umhyggjustörf
Þú kvengerir Guð. Skiptir nokkru
máli hvort Guð er karl eða kona?
Það skiptir gífurlega miklu máli.
Þegar við í Kvennakirkjunni tölum
um Guð og segjum „hún“ þá hefur
það styrkjandi áhrif á okkur. Guð
er þá í okkar hópi og hún er með
okkur, er vinkona okkar og klár-
ust af okkur og gefur okkur ráð.
Þetta styrkir okkur. Ég held að það
styrki líka menn að tala um Guð í
kvenkyni."
Áttu þér eftirlætiskafla í
Biblíunni?
„Já, borðræður Jesú í Jóhannesar-
guðspjalli þegar hann kvaddi vin-
konur sínar og vini. Ég er handviss
um að stelpurnar voru þarna með
honum í síðustu kvöldmáltíðinni,
alveg eins og strákarnir. Það er
margt sem er svo yndislegt í þessum
köflum, eins og til dæmis orðin: Ef
þú trúir á mig þá er ég í hjarta þínu
og: Þið skuluð vera hvert öðru væn
og þá sjá allar manneskjur hvað það
er gott að vera í ykkar hópi.“
Þú trúir á upprisuna. Hvað með
eigin dauða, er hann ekkert sem þú
óttast?
„Ég kvíði alls ekki dauðanum en
ég vildi ekki þurfa að bíða hans í
miklum sjúkdómum. Það getur vel
verið að ég verði að gera það því
ekkert okkar ræður nokkru um það.
En þegar á ævi okkar líður sjáum
við alvöru og mikilvægið í þeim
miklu verkefnum að annast vel um
þau sem ekki geta bjargað sér sjálf.
Okkur ber skylda til að sinna þessu
starfi."
Hefurðu einhverjar tillögur?
„Ég held við gerum það með því
að sjá hvað það er merkilegt að
vinna fyrir annað fólk og hvað
það er skemmtilegt. Guð vann um-
hyggjustörf. Konur hafa alltaf unnið
umhyggjustörf. Ég held að það sé
óendanlega mikilvægt í kvenna-
baráttunni að við tökum þessa um-
hyggju með inn á nýju sviðin þar
sem við stjórnum og tökum miklar
ákvarðanir. Mér skilst að núna eigi
að taka föstum tökum stuðninginn
og hvatninguna og kauphækkan-
irnar við þau sem sinna umhyggju-
störfunum. Ég held að þau sem
vinna störfin og stjórna þeim og
þau sem kunna best að skipuleggja
námið og hvatningu viti best í sam-
einingu hvernig á að fara að þessu.
Ég treysti þeim til þess.“
kolbrun@bladid.net
Mambó
Tjútt
Freestyle
Footloose
Salsa
BrúÖarvals
Barnadansar
Samkvæmisdansar
SérnámskeiÖ fyrir hópa
Nýjustu tískudansarnir
Börn - Unglingar - FullorÖnir
Ýmis starfsmanna- og stéttarfélög
veita styrki vegna dansnámskeiða.
DANSSKÓU
Jóns Pfeturs og Köru
Dansráö íslands | Faglæröir danskennarar
Borgartún 6 | 105 Reylgavík | sími 553 6645 | fax 568 3545 | dans@danskoli.is | www.dansskoli.is