blaðið - 11.08.2007, Blaðsíða 37

blaðið - 11.08.2007, Blaðsíða 37
blaöið LAUGARDAGUR 11. AGUST 2007 37 + er núna aðstoðarmaður heilbrigðis- ráðherra. Þar fer líka maður, sem ég treysti til góðra verka. Þegar litið er á efnahagsmál og hagsæld þá er ábyggilega fínt að hafa Sjálfstæðisflokkinn í ríkisstjórn. Höfum við það ekki flest svo gott? En það vantaði allan félagsmála- streng í fyrri ríkisstjórn. Staða aldr- aðra og öryrkja og þeirra sem áttu undir högg að sækja var orðin fyrir neðan allan hellur. Ég er að vona að sá strengur sé í Samfylkingunni og þessi ríldsstjórn verði fín blanda. Ég veit ekki að hverju það gerir mig i pólitik. Þú myndir sennilega segja að ég væri krati. Sjálf kann ég engar slíkar skilgreiningar." Hafði engar fyrirmyndir Þú munt vera í Gay Pride-göng- unni ásamt svo mörgum öðrum. Hvenœr gerðir þú þér grein fyrir að þú vœrir lesbía og var erfitt að uppgötva það? „Það var erfitt á þeim tíma. Þegar ég kom út úr skápnum var ég tvítug, en ég hafði gert mér grein fyrir sam- kynhneigð minni miklu lengur, en það var fyrst á þessum aldri sem ég orðaði þetta beinlínis við foreldra og systkini.“ Hvernig tóku þau þessu? „Þau þurftu auðvitað að venjast tilhugsuninni rétt eins og ég. Ég átti erfitt með að sætta mig við þetta enda var þjóðfélagið árið 1980 gagnkynhneigt. Samtökin ‘78 voru tveggja ára gömul, nánast ósýnileg. Ég hafði engar fyrirmyndir og var sannfærð um að ég væri nánast ein í heiminum. Foreldrar mínir héldu mig í fyrstu ekki vera að fara réttu leiðina í leit að hamingjunni. Þau töldu mig vera að byggja á sandi en pabbi sagði að ég yrði að reisa mitt hús þar sem mér þætti vænlegast. Svo var það út- rætt. Samkynhneigð mín var ekkert vandamál innan fjölskyldunnar, til allrar hamingju. Eina vandamálið var í hausnum á mér og þegar ég var búin að átta mig á því og horfast í augu við samkynhneigð mína þá hvarf vandamálið. Á þessum árum kynntist ég ungu fólki sem foreldrar hentu út af heimilinu þegar það viðurkenndi samkynhneigð sína og aðrir misstu vinnu eða húsnæði. Ég vona að slík viðbrögð hafi horfið með nýrri kyn- slóð. Sjálf var ég heppin og upplifði aldrei neitt slíkt. Ég held að vísu að á þessum tíma hafi verið auðveldara Ég var yfirlýsingaglöð fram úr hófi og kjaftfor. Þegarfólk kvartaði svo við mig þá var úr mér allur vindur því ég hafði bara verið að leika mér að orðum. Ég hef frekar reynt að draga úr þessu. fyrir stelpur en stráka að fela sam- kynhneigð sína. En það er auðvitað ekki af hinu góða að vera í felum og ég mæli alls ekki með því. Viðhorfið til samkynhneigðra hefur breyst ótrúlega mikið. Eftir að ég kom út úr skápnum gekk ég í Sam- tökin ‘78, var þar um tíma í stjórn og baráttan var endalaus. Samtökin máttu til dæmis ekki auglýsa sam- komur í Ríkisútvarpinu og sú skýr- ing var meðal annars gefin að orðið lesbía væri ekki íslenskt orð. Auð- vitað vissum við að það væri bara fyrirsláttur. En þetta er liðinn tími. Nú er þjóðkirkjan nær eina stofn- unin sem máli skiptir sem neitar að viðurkenna samkynhneigða. Ég er auðvitað algjörlega ósammála af- stöðu þessarar stofnunar en ég læt það ekki halda vöku fyrir mér. Sú stofnun er ekki í tengslum við hugi almennings í þessu landi þar sem réttarbætur fyrir samkynhneigða hafa flogið í gegn á Alþingi, kannski vegna þess að þetta er svo lítið þjóð- félag og allir þekkja alla. Hefði pabbi átt að sitja á þingi á sínum tíma og greiða atkvæði gegn því að ég fengi sömu réttindi og önnur börn hans? Hvaða vit væri í því?“ Kiknaði í hnjánum Hvernig kynntistu konunni þinni, Hönnu Katrínu? „Við kynntumst á Mogganum árið 1994 þar sem hún var að vinna á Viðskiptablaðinu. Hanna Katrín er talnaglögg og þar að auki íþrótta- hetja í handbolta. Þetta var nóg til þess að ég kiknaði í hnjánum því ég hef aldrei haft vit á tölum og er gjör- sneydd hæfileikum á íþróttasvið- inu. Aðrir mannkostir hennar voru hreinn bónus.“ Voru þetta vinnustaðarástir sem allir tóku eftir? „Vonandi ekki allir en þegar þetta fór að spyrjast út þá sögðum við frá því. Samband okkar er snilld. Við erum mjög samtaka og erum góðir vinir og það skiptir öllu máli. Við ákváðum mjög snemma að eignast börn. Það var ekkert sjálf- gefið en stundum þarf maður að ýta við gæfunni. Maður ber ábyrgð á eigin lífi og á að skapa sér tæki- færi. Hanna Katrín fór í MBA-nám Gott til endurvinnslu Gerum gott úr þessu ppir sem til feltur á heimiluni okkar Dpírsgám eða endurvinnslutunnu. af mörkum fyrir néttúruna ■gqjum vio í HhH ■ t - , 9- •

x

blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.