Bændablaðið - 16.05.2006, Qupperneq 10

10 Þriðjudagur 16. maí 2006
Kristján Halldórsson, ráðgjafi
hjá Atvinnuþróunarfélagi Þing-
eyinga, segir að það mætti vera
meiri atvinna á Kópaskeri,
Raufarhöfn og Þórshöfn en að
það sé samt enginn uppgjafar-
tónn í fólki.
Íbúar á Kópaskeri urðu fyrir
áfalli þegar rækjuvinnslan datt
niður og ekki hefur tekist að
byggja upp samsvarandi atvinnu í
staðinn. Á Raufarhöfn hefur orð-
ið samdráttur hvað varðar upp-
sjávarfiskinn og Síldarvinnslan
gaf það út fyrir nokkrum vikum
að ekki yrði opnuð mjölbræðsla
þar framar. Hann segir því ljóst
að menn yrðu að vera með opin
augu fyrir því hvort ekki sé að
finna atvinnutækifæri fyrir svæð-
ið.
Á svæðinu frá Húsavík í Öxar-
fjörð eru íbúarnir mjög áhuga-
samir um þær hugmyndir sem
uppi eru varðandi álver en eins
og oftast eru skoðanir eitthvað
skiptar. Kristján segir það aftur á
móti fjarri lagi að álverið sé fast í
hendi og að allir geri sér grein
fyrir því og jafnvel þótt af bygg-
ingu þess verði þá sé ekki komið
að því. Þess vegna sé nauðsynlegt
að halda vel á spilunum í öðrum
málum atvinnulega séð.
Vaxtarbroddur í
ferðaþjónustunni
„Ég er viss um að það er vaxt-
arbroddur í ferðaþjónustunni. Það
koma mjög margir að skoða þjóð-
garðinn og ég geri mér vonir um
að hægt sé að nýta það til að laða
fólk austar um Þingeyjarsýsluna.
Svæðið austan Jökulsár alveg að
Þórshöfn er ósnortið svæði og
ekki mikið nýtt í ferðaþjónustu.
Til þess að svo megi verða þarf að
bjóða upp á þjónustu því að fólk
stoppar ekki þar sem enga þjón-
ustu er að fá. Það er misjafnt
ástandið í þessum efnum á svæð-
inu því á Raufarhöfn er ágætt hót-
el og ágæt aðstaða á Þórshöfn. Á
Kópaskeri er staðan dapurleg eins
og er varðandi þjónustu við ferða-
menn. Þar er enginn veitingastað-
ur en ein ágæt verslun. Ég tel hins
vegar, þegar til lengri tíma er litið,
að ágætis möguleikar séu til þess
að byggja upp ferðaþjónustu á
svæðinu og laða að ferðamenn en
það tekur tíma,“ sagði Kristján.
Engin uppgjöf í bændum
Nýlega sameinuðust mörg
sveitarfélög á þessu svæði og seg-
ist Kristján hafa trú á því að það
geti hraðað uppbyggingu ferða-
þjónustunnar; sérstaklega vegna
þess að hann telur að menn fari nú
að líta á svæðið í heild en ekki
bara á möguleika í hinum gömlu
sveitarfélögum. Hann telur að
ferðaþjónustuaðilar á Húsavík séu
farnir að horfa meira austur eftir
hinu nýja sveitarfélagi.
Norður-Þingeyjarsýsla er mik-
ið sauðfjárræktarsvæði. Kristján
var spurður hvernig hljóðið væri í
sauðfjárbændum um þessar mund-
ir. Hann sagði að haldið hefði ver-
ið íbúaþing í Skúlagarði í vetur og
þar hefðu málefni bænda meðal
annars verið til umfjöllunar. Hann
sagðist ekki merkja neinn upp-
gjafartón í þeim og meira að segja
hefði sauðfé fjölgað á svæðinu,
sem benti til þess að hugur væri í
mönnum.
Kristján Halldórsson, ráðgjafi hjá
Atvinnuþróunarfélagi Þingeyinga
Vaxtarbroddur í ferðaþjónustunni
Flugur sem oft fylla fjós og
skepnuhús eru bæði hvimleitt
ágangsfyrirbæri og sóðaplága og
sýklaberar. Þarna er einkum átt
við húsflugur (Musca domestica)
en einnig aðrar minni flugnateg-
undir. Þær skíta á allt sem þær
setjast á og bera í sér aragrúa af
sýklum og óhreinind-
um sem valdið geta
sjúkdómum í mönnum
og skepnum.
Fyrir utan sóðaskap-
inn af slíkum kvikindum
sem oft eru í þúsunda, jafn-
vel tugþúsunda tali í
fjósum og öðrum skepnu-
húsum þá setjast þær oft að á
mjólkurtönkum og áhöldum
við mjólkurframleiðslu. Fyrir
kemur að þær rata ofan í mjólkina
í tankinum með tilheyrandi ólysti-
legheitum, óþrifum og sýklaferli.
Mikil flugnaplága í
fjósum veld-
ur því að allt
er undirlagt
af flugna-
skít sem erfitt er
að þrífa og
mengar allt um-
hverfið þar sem unnið
er við matvælafram-
leiðslu. Einnig verður
óþefur í flugnaplágu mikill og slíkt
er ekki eingöngu hvimleitt heldur
er mjólk afar viðkvæm fyrir lykt-
armengun og dregur í sig óbragð
af flugnapestinni.
Dvalarstaður ungflugna og lirfa
flugunnar er oft neðan í haughús-
lofti, neðan í stéttum í fjósi eða
undir flórristum. Þarna þarf að úða
eitri af kunnáttu og vandvirkni til
þess að árangur náist. Mjólkur-
reglugerð leggur þá skyldu á herð-
ar bænda að sjá til þess að halda
flugum og meindýrum í skefjum í
fjósum og mjólkurhúsum og því
ættu allir að láta eitra fyrir flugu á
vorin þegar hún byrjar að kvikna.
Tvennt er það sem flugum er
meinilla við en það er hreinlæti og
lágt hitastig eða kuldi.
Því er áríðandi forvörn að hafa
eins hreint og unnt er í fjósum og
mjólkurhúsum og ekki síst
vel loftræst og eins kalt og
mögulegt er.
Hafi flugnaplága herjað
og búið að drepa hana niður
þarf að þrífa vel og þvo
flugnaskítinn burt, sér í
lagi af mjaltakerfinu
og mjólkurtönkum því eins
og áður sagði eru hrein fjós illa
liðin af flugunni. Rétt er að láta
fagmenn ævinlega um eitrun og
eins og áður sagði er ekki rétt að
bíða eftir því að flugan klekist út
og fylli fjósin
og skíti á
alla hluti. Þá
á að vera
búið að
eitra.
Í raun er ekki fráleitt að halda
því fram að mikill ágangur flugu
geti orsakað, eða í það minnsta
viðhaldið, lakara júgurheilbrigði
m j ó l k u r k ú a .
Flugnagerið herj-
ar á kýrnar,
angrar þær og
pirrar á allan
hátt þannig að
þær verða taugastrekkt-
ari og þar með veilli
fyrir sjúkdómum, svo sem júgur-
bólgu. Þekkt er að góð líðan kúa
eykur á hreysti þeirra og eiginleika
til að takast á við sýkingar með
eigin ónæmiskerfi.
Pirraðar kýr með aragrúa
flugna sveimandi og skríðandi yfir
og allt um kring eru því ákjósan-
legt skotmark sýkla sem valdið
geta júgurbólgu. Því er áríðandi að
klippa kýrnar, að öðrum kosti
svitna þær meira og verða skítugri
sem aftur leiðir af sér meiri ágang
flugna og skordýra.
Kristján Gunnarsson
mjólkureftirlitsmaður
Norðurmjólk
Flugnaplága í fjósum
Eitrið áður en
flugur kvikna
Í Mosfellsbænum er fyrirtæki sem heitir Girðir
ehf., og er Árni Svavarsson framkvæmdastjóri
þess. Fyrirtækið hefur verið starfrækt frá 1995
og verkefnin aukast með hverju árinu. Girðir
sérhæfir sig í öllum tegundum af girðingum og
grindverkum, allt eftir óskum viðskiptavinarins.
„Við erum að girða á milli 80 - 100 kílómetra á
ári. 70% af girðingunum eru rafmagnsgirðingar og
hitt hefðbundnar girðingar. Rafmagnsgirðingarnar
eru um 30% ódýrari en þær passa bara ekki á öllum
stöðum“, sagði Árni í samtali við blaðið. Hann er
með 7 starfsmenn í vinnu og segir að það verði nóg
að gera í sumar, m.a. stendur til að ljúka við 30 kíló-
metra girðingu í Selvoginum. Nýverið var Árni
staddur hjá Byko á Selfossi þar sem fór fram sérstök
sýnikennsla og leiðbeiningar í uppsetningu girðinga
á svæði fyrir framan verslunina. Um var að ræða
hefðbundnar girðingar og rafmagnsgirðingar, auk
uppsetningar hliða og príla. Girðingin sem var sett
upp af starfsmönnum Girðis mun standa áfram
þannig að viðskiptavinir verslunarinnar geti kynnt
sér uppsetninguna og efnið sem notað er. Meðfylgj-
andi mynd var tekin við Byko eftir að girðingin
hafði verið sett upp en á henni eru, talið frá vinstri;
Ólafur G. Stefánsson, aðstoðarverslunarstjóri, Árni
Svavarsson, framkvæmdastjóri Girðis og sonur
hans, Svavar.
/MHH
Girðir 80 - 100 km á ári



 


Lengi lifir í gömlum glæð-
um má segja um könnun
sem Félagsvísindadeild
Háskóla Íslands gerði fyr-
ir Atlantsolíu á viðhorfi
fólks til lóðaúthlutana
undir mannlausar bensín-
stöðvar. Þar kemur í ljós
að viðhorf manna til
þeirra er nokkuð mismun-
andi eftir starfsstéttum.
Bændur og sjómenn eru
hrifnastir af Ego en þær
stöðvar eru starfræktar af Essó á meðan iðnaðar-
menn vilja helst fá Atlantsolíu í nágrenni við sig.
Þegar skoðuð eru svör allra þátttakenda getur Atl-
antsolía unað glöð við niðurstöðurnar því töluverður
meirihluti svarenda vildi
helst fá bensínstöð frá því
fyrirtæki í nágrenni við
sig. Stuðningur við Atl-
antsolíu var á bilinu 53-
69% á höfuðborgarsvæð-
inu, mestur í Hafnarfirði,
en hin félögin fengu fylgi
á bilinu 15-16%. Stuðn-
ingur við Atlantsolíu fer
vaxandi eftir menntun og
athyglisvert er hversu lít-
inn áhuga iðnaðarmenn og
Kópavogsbúar hafa á að fá Orkuna/Shell nálægt sér en
einungis 4% þessara hópa kváðust vilja það. Úrtakið
var 1.400 manns en svarhlutfall 67% svo niðurstöð-
urnar byggjast á svörum tæplega 1.000 svarenda.
Flestir vilja Atlantsolíu í nágrennið