Fjarðarpósturinn - 29.03.2007, Blaðsíða 10

10 www.fjardarposturinn.is Fimmtudagur 29. mars 2007
Í ljósi þess að það er talað mikið
um Breiðavíkurmálið og fleiri
staði, þá má líka koma fram að
það voru staðir eins og
Krýsuvíkurskólinn sem
var farið vel með okkur
og mig langar til að
minnast hvað gerðist
þar. Þetta er það sem
ég man og kemur
kannski ekki í röð hjá
mér en það er allt í lagi.
Þar var Haukur
Helga son í broddi fylg -
ingar ásamt Rúnari
Brynj ólfssyni sem er
ný látinn blessuð sé minning hans.
Og þar var maður sem hét
Þorvaldur en man ekki eftirnafn
hans.
En að vera þarna í Krýsuvík var
virkilega uppbyggjandi. Þeir sáu
til þess að efla í okkur eldmóðinn
eða að efla í okkur keppnis and -
ann, þannig að við vorum alltaf að
keppa við hvorn annan hver væri
bestur í hinu og þessu. Við keppt -
um í maraþoni um hver væri best -
ur í því. Þeir földu sem við köll -
uðum fjársjóð og vorum látinn fá
vísbendingamiða sem við rökt -
um. Okkur var skipt í nokkra
flokka. Og við fórum um stórt
lands svæði í leit að fjársjóðnum.
Það lið sem fann fjársjóðinn vann
að sjálfsögðu.
Á sunnudögum fengum við frí
til að gera eitthvað sem við réðum
og flestir fóru í sundlaugina í
Krýsu vík (já það er heit hvera -
sundlaug í Krýsuvík). Stundum
var farið í fótbolta og reynt að
vinna í því eins og annað.
Nú þetta hét vinnuskóli og þar
vorum við t.d að moka út úr
fjósinu og tók marga daga því
fjósið var svo stórt og tveir og
tveir með börur á milli sín að
hlaupa upp fyrir ofan Gesta -
staðavatn og sturta því á jörðina
og þeir sem voru fljótastir fengu
heið urinn og fleiri krónur borg -
aðar eftir dvölina þar.
Svo var bíókvöld einu sinni í
viku, mig minnir á sunnudögum
og það voru sérstök kvöld. Nú á
morgn ana þá komu við út úr her -
bergjunum og stilltum okkur í röð
og sungum eitthver lög, en á
kvöld in þá fór hver í sitt rúm og
þegar var búið að loka dyrunum
þá mátti ekki heyrast
nokkuð hljóð eða tíst
þá fékk það herbergi
mínus og það herbergi
(þau voru 5) sem fékk
fæsta mínusa eða eng -
an, fengu rjómatertu en
hin her bergin fengu
súkku laðitertu og þeg -
ar var komið aftur í
dvöl í Krýsu vík þá
sögðu allir núna vinn -
um við og svo framvegis. Og vitið
það, ég man ekki eftir því að það
væru krakkar lagðir í einelti eða
að það væru slagsmál svo nokkuð
nemi, ef það kom upp þá var það
leyst með hjálp Hauks og Rúnars
og það tekið í hönd hvors annars
og allt var gott aftur. Svo fórum
við oft í gönguferðir með nesti,
svo var keppt í því hver yrði
fyrstur upp fjallið. Svo var farið
að synda í köldu vatni sem heitir
Augu og kepptum við um hver
þyrði fyrstur útí kallt vatnið.
En ég get sagt ykkur það að
Haukur og Rúnar voru ekki alltaf
með okkur þegar við vorum í
þessum keppnisleik eins og að
synda í köldu vatninu, en þeir
voru búnir að virkja þennan
eldmóð eða keppnisanda í okkur
og við notuðum hann þó svo að
þeir væru ekki viðstaddir.
Ég man líka eftir því að við
komum með það sem var kallað
ASIS djús og þegar dvölin var
hálfnuð þá var litið mjög upp til
þess sem átti mesta djúsinn. Svo
fengu sumir að vinna í gróður -
húsinu og þeir montuðu sig af því
hvað væri gott að vera þarna og
hinir öfunduðu þá en allt í góðu.
Rafmagnið í Krýsuvík var fram -
leitt með ljósavél og heyrðist hátt
í henni á nóttinni en maður vand -
ist þessu. Stundum fórum við
strák arnir undir grindurnar í
fjósinu og einn strákur sem mig
minnir að heiti Þröstur sagði
draugasögur.
Ég bý að þessari kennslu ennþá
og reyni að miðla því til krakk -
anna minna og barnabarna.
Fleiri kynslóðir munu njóta
þess sem ég lærði hjá þessum
mönnum í Krýsuvík og ég ber
mikla virðingu fyrir þeim og hafi
þeir heiður skilið fyrir þetta.
En ég spyr: Af hverju er ekki
svona skóli til með svona mönn -
um. Það er eflaust hægt að finna
svona uppbyggilega menn í þjóð -
félaginu.
Ég veit að þeir sem voru þarna
er u mér örugglega sammála, það
er ég viss um.
Höfundur var áður til heimilis
á Garðavegi í Hafnarfirði en
býr nú í Grindavík.
Krýsuvíkurstrákarnir
Ragnar Rúnar
Þorgeirsson
Umræðan um stækkun ál vers -
ins hefur tekið svo mikið pláss í
blöðunum að undanförnu að vart
er á það bætandi og Guðni er
spar á plássið, svo það
var með hálfum huga
að ég ákvað að láta í
mér heyra.
Ég hef búið hér í
bæn um í rúm 45 ár og
í 38 ár starfaði ég á
Kefla víkurflugvelli og
ók tíðum framhjá ál -
verinu á leið til eða úr
vinnu. Aldrei heyrði ég
þessu fyrirtæki hall -
mælt í öll þessi ár og
enginn am aðist við því. Það er
ekki fyrr en nú í aðdraganda
kosninga um stækk un þess að
deilur um það komast á kreik.
Það er með ólík indum hvað
menn geta gert mikið úr mengun
sem á að koma frá álverinu og er
lítil sem engin og langt undir
hættumörkum á með an hinum
megin við Reykjanes brautina eru
fyrirtæki starfandi sem valda
margfalt meiri mengun og meira
að segja sjáandi, a.m.k. fyrir íbúa
á Völlum. Nýyrðið sjón mengun
er tíðum notað, en þeir sem
bregða því fyrir sig ættu bara að
fara vestur fyrir Reykja nes -
brautina og athuga hvað þaðan er
að sjá. Er það eitthvað augna -
yndi?
Sputnikflokkurinn VG sem
nýtur góðs af ætluðum stuðningi
sýnum við náttúru- og um -
hverfis vernd og gegn óheftri
stóriðju (ekkert nema gott um
það að segja) er í mínum huga
ekki mark tækur í sínum áróðri
þar sem hann er á móti stóriðju í
Hafnar firði og í Keflavík, en
styður hana heilshugar á Húsavík
og á Reyð arfirði.
Hins vegar efast ég ekki um
heillyndi fólks sem stendur að
Sól í Straumi og get verið þeim
sammála um margt. En þetta
ágæta fólk ætti ekki að vera að
eyða púðri sínu á álverið okkar
því vanda mál sem steðja að
umhverfisvernd eru ekki tengd
því hér á okkar landssvæði. Þeir
hinir ágætu Sól streym ingar ættu
frekar að beina spjót -
um sínum að þeim
aðilum sem þegar eru
farnir að að leggja
drög að sínum áform -
um um að leggja stór -
kostleg náttúru verð -
mæti á Reykja nes -
skaganum allt frá Blá -
fjöllum suður á
Reykjanestá, undir
áform sín um raforku -
framleiðslu fyr ir stór -
yðju. Þau áform eru nú og hafa
þegar verið til umræðu í „reyk -
mett uðum bak herbergjum
stjórn málanna“ svo notuð séu
orð eins þeirra sem þar eiga oft
erindi. Næg ir að nefna Brenni -
steinsfjöll og Kleifarvatn og hið
undur samlega umhvefi þess í
þessu sambandi sem ekki er
aðeins hags munamál okkar
Hafn firð inga, heldur allra
Reyknesinga. Að þessum orðum
loknum legg ég til að við hættum
að eyða orðum í stækkun ál -
versins okkar og snúum okkur að
því að vernda hina stórkostlegu
náttúru sem blas ir við í næsta
nágrenni við okkur.
Höfundur er fv.
flugumferðarstjóri.
Ál í Straumi
Hermann
Þórðarson
Ég er 12 ára strákur sem býr í
Hafnarfirði og finnst það besti
staður sem ég get
ímyndað mér að eiga
heima á og mér finnst
að þetta sé al gjört rugl
að stækka ál verið. Að
stækka svona stóra
bygg ingu þeg ar hún er
nú þegar mjög stór
verður bæði ljótt og
mengandi. Mér líð ur
vel hér í Hafn ar firði en
ef það á að fara að gera
svona rugl og eyði leggja
andrúms loft ið og um hverfið
okkar þá mun ég neyðast til að
flytja. Það er það seinasta sem
mér myndi detta í hug að gera en
það er nauð synlegt ef það á að
fara að stækka eitthvað sem er
bara al gjör lega ónauð synlegt að
stækka.
Við verðum að muna hvað við
erum stolt af landinu okkar fyrir
að hafa svona
ómengað and rúms loft
og að fá svona mikið
af ferða mönnum til að
sjá þessa fallegu
náttúru hjá okkur og
svo allt í einu kemur
einhver risa vaxin og
meng andi bygg ing í
miðj una í nátt úru
okkar. Ég er viss um
að við vilj um frek ar
hafa hreint og ómengað
andrúms loft í staðinn fyrir að
græða aðeins meiri pen inga. En
við verð um að muna að nátt úran
er í okkar hönd um, við getum
farið vel með hana og passað upp
á hana eða við getum eyðilagt
hana í staðinn fyrir pening.
Höfundur er 12 ára
Hafnfirðingur.
Hvernig hjálpar
mengun okkur?
Alexander
Parsi
Á meðan fyrirtæki mega styrkja
stjórnmálaflokka um 300.000 kr.
notar Alcan hundruðfalda þá
upphæð í kosningabaráttu vegna
stækkunar. Við þetta berst hópur
Hafnfirðinga í sjálf -
boða vinnu og með lítil
fjárráð. Ég skora á
Hafn firðinga að láta
ekki kaupa atkvæði sín
og taka afstöðu til
framtíðar. Ég segi sjálf -
ur nei við stækkun af
eftir farandi ástæðum:
Umhverfismál
Loft mengun eykst
um talsvert við stækkun
mv. mengun 2005. Mikil sjón -
mengun verður af stækkuðu ál veri
með 67 metra y.s. háum stromp -
um. Allt að 40 metra há spennu -
línur skerða útivistarsvæði kring -
um Helgafell og af þeim er mik il
sjónmengun. Alcan beitir ekki vot -
hreinsun, sem myndi draga marg -
falt úr losun brenni steins tvíoxíðs,
heldur velur ódýrari kost þ.e. þurr -
hreinsun og háa strompa. Alcan
sýnir ekki ábyrgð í um hverfis -
málum, sbr. kæru fé -
lags ins frá 2005 um að
fá að hafa þynn ing ar -
svæði yfir leik skóla og
grunn skóla á Völl un -
um, þar sem of dýrt
væri að minnka það.
Efnhagsmál
Áframhaldandi stór -
iðju stefna er ávísun á
verð bólgu og háa vexti.
Útflutnings grein ar og
sprotafyrirtæki líða fyr ir hátt gengi
krón unnar og ójafn vægi. Íbúðar lán
og aðr ar skuldir heimi l anna
hækka. Ástæðulaust er að selja
síðustu raforkuna úr Þjórsá á
gjafverði, það er nóg komið af
virkjunum í bili. Gleymum því
ekki að Landsvirkjun fær virkjana -
réttindin gefins. Hver Íslendingur,
ungur sem gamall, skrifar uppá
yfir 100.000 króna ábyrgð handa
Landsvirkjun vegna fram kvæmd -
anna í tengslum við stækkun
Alcan. Tekju auki bæjarins vegna
stækkunar er lítill, 4-8 þúsund á ári
á hvern Hafnfirðing.
Þróun Hafnarfjarðar
Stærsta álver Evrópu á ekki í
heima í Hafnarfirði. Hafnarfjörður
þarf ekki misskilda byggðastefnu.
Við erum hluti af stóru atvinnu -
svæði, þar sem er ekkert atvinnu -
leysi. Álverið er nýuppgert (1997)
og á að fá að starfa áfram í
óbreyttri stærð. En álver eru ekki
lausn 21. aldarinnar, heldur það að
skapa rými fyrir fjölbreytta
atvinnu starfsemi, byggða á
kraftinum í okkur öllum.
Höfundur er verkfræðingur og
stuðningsmaður Sólar í Straumi.
Betri bær án stækkað álvers
Stefán
Georgsson
L
j
ó
s
m
.
:

H
a
u
k
u
r

H
e
l
g
a
s
o
n

-

w
w
w
.
m
y
n
d
v
e
r
k
.
i
s
www.hagurhafnarfjardar.is