Fjarðarpósturinn - 15.11.2007, Blaðsíða 8

8 www.fjardarposturinn.is Fimmtudagur 15. nóvember 2007
Íþróttalíf í Hafnarfirði er
fjölbreytt og er alltaf sókn í að
efla aðstöðuna. Akst urs -
íþróttafélag Hafn ar fjarðar (AÍH)
er að vinna mikið undir bún ings -
starf í sam vinnu við bæjar -
yfirvöld fyrir gerð moto cross -
brautar í Hafnarfirði og ljóst að
hundruðir ef ekki þúsundir
manna, kvenna og krakka bíða
spennt eftir þeirri íþróttaaðstöðu.
Fólk er í auknum mæli farið að
hugsa um torfæruhjól sem
íþróttatæki - ekki bara tryllitæki -
enda motocross ein erfiðasta
íþrótt sem fyrirfinnst fyrir líkama
og sál. Þó byltur fylgi stundum
sportinu eru alvarleg slys afar
sjaldgæf enda mikið um að heilu
fjölskyldurnar stundi sportið
saman. Margir góðir motocross
öku menn hafa komið frá
Hafnarfirði en þeir hafa þurft að
sækja í aðstöðu langt út fyrir
bæjarfélagið Það verð ur því
mikil lyfti stöng að fá góða braut
nærri Hafnarfirði.
Þórir Kristinsson
Öflugir krakkar í
Hafnarfirði
Stelpurnar gefa strákunum lítið
eftir og eru fljótar að læra nýja
aksturstækni.
Leó Kristinn og Patrekur eru
skólabræður í Setbergsskóla.
Hér eru þeir á æfingu á Hellu
nýverið.
Júdasarauglýsing Símanns
hefur verið nokkuð til umræðu
að undanförnu og sýnist sitt
hverjum. Sjálfur er ég hneyksl -
aður á þessu myndverki Jóns
Gnarrs sem segist vera
trúaður kaþólikki.
Sjálf ur er ég ekki sér -
lega góður trúmaður
og sæki sjaldan kirkju
nema af sérstöku til -
efni. Ég hlýði þó oft á
messur í útvarpinu á
sunnu dögum og tel
mig hafa gott af. Ég tel
mig þó vera kristinn
mann og nýt þar góðs
kristilegs uppeldis móð ur -
foreldra minna á Ísafirði þegar
ég var ungur drengur. Ég lít þó
ekki sérstaklega á mig sem
mótmælanda, kaþólikka, orþó -
doxa eða eitthvað annað; bara
kristinn. Mér finnst það ekki
skipta máli.
Viðbrögð biskups þjóðkirkj -
unnar finns mér vera hógvær og
er greinilegt að hann vill ekki
efna til ófriðar út af þessu máli.
En mér sjálfum finnst það
hneykslanlegt þegar gert er grín
að síðuðstu kvöld máltíðinni og
svikum Júdasar við Krist. Ég
legg það að jöfnu við þá ósvinnu
að teikna grínmyndir af
Múhammeð spámanni
mús lima. Menn eiga
ekki að haga sér
svona. Að reyna svo
að réttlæta þessa sví -
virðingu í skjóli tján -
ingarfrelsis er útúr -
snúningur. Það eiga að
vera lög í land inu sem
banna það að svívirða
trúar brögð manna
hvaða nafni sem þau
nefn ast og jafnvel „trú leysingja“
einnig. Reyndar lít ég svo á að
trúleysi sé ekki til. Það trúa allir
á eitthvað. Ég lít einnig þannig á
að öll trúarbrögð séu komin frá
Guði. Ef hann væri bara sáttur
við eitt þeirra væri hann þá sem
almátt ugur ekki löngu búinn að
útrýma öllum hinum? Ég skora á
Sím ann að taka þessa auglýsingu
úr umferð.
Höfundur er fv.
flugumferðarstjóri.
Ég er hneykslaður
Hermann
Þórðarson
Eftir að hafa skoðað fundar -
gerð ir menningar- og ferðamála
sveit arfélaganna á Reykjanes -
skag anum virðist fátt
um fína drætti.
Nefndirnar hafa verið
að telja sér það helst til
ágæt is að veita ein -
staka styrki til tiltek -
inna verkefna eða gera
menn ingar samninga
við einstök félög – um
eiginlega ekki neitt.
Ágætt dæmi um það er
nýgerður samningur
Reykja nesbæjar við Leið -
sögumenn Reykja ness. Að öðru
leyti einkennast störfin af bæði
beinum og óbeinum tengslum
viðkomandi aðila við þá sem
hafa náðusamlega hlotið opin -
bera viðurkenningu hverju sinni
- og það ekki alltaf með réttu.
Tökum menningar- og ferða -
málanefnd Hafnarfjarðar sem
dæmi. Menninga rmála full trú inn
er daglega undir sviðstjóra bygg -
inga- og skipulagssviðs. Til -
lögur, sem koma inn á borð
ferða málafulltrúa, eru færðar á
borð sviðsstjóra. Hann ákveður
(meira og minna) í hvaða farveg
þær eigi að fara. Sumar rata yfir
til Byggðasafns Hafnarfjarðar
þar sem þegar hefur verið
ákveðið hver skuli gera hvað.
Þar situr m.a. eiginkona sviðs -
stjórans. Það eitt vekur tor -
tryggni.
Nefna má nýlegt dæmi um til -
boð, sem menningarmálafulltrúa
var fært upp í hendurnar af
áhuga sömum utanaðkomandi
að ila um þátttöku í dag skrá um
kynningu á þjóðleiðum í ná -
grenni Hafnarfjarðar. Menn -
ingar mála fulltrúinn óskaði vin -
sam legast eftir nán ari
útfærslu á hug mynd -
inni, en eftir að hún
barst fullsköpuð var
viðkomandi til kynnt
að hún yrði færð
Byggða safni Hafn ar -
fjarðar til útfærslu,
nán ar tiltekið til tek -
inni manneskju þar,
og að ekki yrði að
frekari samvinnu við
hann. Tölvupóstur er til þessu til
stað festingar.
Hér er því miður um dæmi -
gerða afgreiðslu sambærilegra
mála hjá Hafnarfjarðarbæ und -
an farin misseri. Ekki er svo langt
síðan að umræddur sviðs stjóri
gerði samning við einka fyrirtæki
um fornleifaskráningu á svæði í
Kapellu- og Selja hrauns svæð -
inu. Fyrirtækið fól Byggða -
safninu að framkvæma skrán -
inguna. Hver skyldi þá hafa
orðið fyrir valinu við skýrslu -
gerðina? Svo virðist sem fámenn
klíka ráði orðið hverjir fái til -
tekin verkefni hverju sinni - óháð
því hvað an hugmyndirnar koma.
Ástandinu má líkja við það sem
gerð ist hjá kommún ista ríkjunum
fyrrum – þó arfa vitlausar séu.
Svona er nú ástand ið í ferða-
og menn ingarmálum Hafn ar -
fjarðarbæjar um þess ar mundir.
Eflaust mun einhver verða
sendur fram á ritvöllinn af hálfu
bæjaryfirvalda til andsvara, en
það mun litlu breyta. Dæmin eru
svo mörg að í hvert sinn, sem
einhver tjáir sig, verður ávallt
hægt að svara með nýjum.
Mest áberandi almenna breyt -
ingin í „menningarviðburðum“
sveitarfélaganna síðustu miss -
erin eru „hoppukastalarnir“.
Ekki hefur verið haldin menn -
ingar hátíð á þeirra vegum að slík
fyrir bæri hafi ekki komið við
sögu. En hvað eiga hoppu kast -
alar svo skylt við menn inguna?
Af hverju ekki bara að halda
sérstakar afþreyingar hátíð ir eða
hreinlega skemmtihátíðir svo
hlífa megi eiginlegum „menn -
ing ar hátíðum“ við slíkum
óþarfa. Segja má að fyrirbærið
hafi lýst ákveðnu hugmyndaleysi
hlut að eigandi, a. m.k. hvað
menn inguna varðar.
Hafnarfjörður, sem og önnur
sveitarfélög á Reykja ne skag an -
um, búa yfir miklum áþreifan -
legum og nærtækum menningar -
verðmætum. Margir eru að vísu
ómeð vitaðir um þá staðreynd,
þ.á.m. fulltrúum ferðamála- og
menn ingarnefnda bæja rfélag -
anna, en þó ekki allra.
Á Reykjanesskaga eru fjöl -
margar minjar búsetu- og
atvinnu sögu frá upphafi land -
náms. Minning þeirra, virðing og
kynning á ekkert skylt við
hoppukastala - eða aðra per sónu -
lega hagsmuni. Hún bíður þess
að fólk, sem hefur áhuga og vit á
men ningararfinum fái tækifæri
til að koma honum á framfæri
við áhugasama íbúa svæðisins –
sem og gesti þeirra.
Höfundur er aðstoðaryfir lög -
reglu þjónn og heldur úti
síðunni www.ferlir.is
Eru menningarmál í ólestri?
Ómar Smári
Ármannsson
Síðasta vika var fjöl menn -
ingar vika á leikskólanum
Smára lundi. Í leikskólanum eru
nemendur og starfsfólk frá 11
löndum auk Íslands. Markmiðið
okkar er að virða og heiðra
menningu og uppruna fólksins
okkar með því að kynna
heimaland hvers og eins.
Börnin unnu að margvíslegum
verkefnum þessa vikuna allt eftir
þroska hvers og eins. Þau hafa
fræðst um fána viðkomandi landa
og staðsetningu þeirra, skoðað
hvað er líkt með þjóðunum,
hlustað á tónlist annarra þjóða og
borðað framandi mat frá ýmsum
löndum. Starfsfólk skólans sem er
af erlendum uppruna hefur farið á
milli deilda og kennt börnunum
leiki, söngva og orð á sínu
tungumáli.
Mikla gleði vakti hjá börnum
og foreldrum að flaggað var fyrir
þjóðunum á hverjum morgni
fyrir utan leikskólann.
Má með sanni segja að nem -
endur, foreldrar og starfsfólk hafi
skemmt sér hið besta þessa viku.
Eftir áramót verður áframhald af
þessari vinnu þar sem farið
verður nánar í einstök lönd.
Þykir mikilvægt að gera menn -
ingu allra nemenda sýnilega í
skólastarfinu. Skólinn eigi að
vera fyrir alla nemendur hans að
sögn Ingu Fríðu Tryggvadóttur,
leikskólastjóra.
Flaggað var fjölda þjóðfána við leikskólann
Fjölmenningarvika í Smáralundi
Ný gerð af ryðvörn?
Hann vakti undrun þessi innpakkaði bíll á bílastæði hér í bæ. Hvort
þetta var hrekkur eða ný gerð af ryðvörn skal ásagt látið um.
L
j
ó
s
m
.
:

G
u
ð
n
i

G
í
s
l
a
s
o
n