Aðventfréttir - 01.02.2008, Blaðsíða 2

■I
Mynd: Guðmundur Brynjarsson
Arangursríkt bænalíf
Árangur andlegs lífa okkar byggir að
miklu leiti á lifandi og virku bænalífi.
Hvernig er ástatt með bænalíf þitt? Áttu
lifandi samband við þinn Guð í bæn á
hverjum degi?
Við heyrum um menn trúarinnar sem
biðja klukkutímum saman á hverjum
degi. „Hvernig er þetta hægt?“ sagði
nemandinn við kennara sinn sem hafði
haldið fyrirlestur um bænina og gefið
dæmi um fólk sem bað tvo tima daglega.
„Ég skil ekki hvernig þetta fólk fyllir upp
tímanni''
Margir eiga í erfiðleikum með að gæða
bænalíf sitt innihaldi. Þetta er ekki tengt
vantrú eða efa um bænina og virkni
hennar heldur erum við að tala um fram-
kvæmd bænarinnar. En sannleikurinn er
sá að margir sem hafa verið kristnir árum
saman eru enn í leikskóla hvað bænalífið
snertir.
En þar eð bænin er hjarta tilbeiðslulífsins
þá er andlegur vöxtur okkar og þroski
mjög háður því að við lærum að biðja.
Lærisveinar Drottins sögðu við hann:
„Herra, kenn oss að biðja," og sannar-
lega er hann enn reiðubúinn til að kenna
okkur undirstöður bænalífsins.
Hindranir bænarinnar eru margar. Oft
tölum við um tímaskort en er þetta annað
en fyrirsláttur? Það vinnst tími fyrir dag-
blöðin og fyrir afþreyingu. Fólk sem er
ástfangið finnur tíma á hverjum degi fyrir
samveru. Jesús tók tíma frá nætursvefni
sínum til þess að biðja. John Wesley fór
á fætur kl. 4 til þess. Sennilega er
snemma morguns besti tíminn fyrir
persónulega bænagjörð eða þá áður en
mjög er orðið áliðið dags. Ef vilji er fyrir
hendi er alltaf hægt að finna tíma fyrir
bæn.
Hvað þá með rétta staðinn fyrir bæn?
Það er gott að eiga sér sérstakan bæna-
stað heima en ekki er alltaf hægt að nýta
sér hann. Þá er að finna annan við-
eigandi stað eða þá hreinlega að byggja
sér bænaathvarf í hjarta sínu sem hægt
er að leita til í amstri og annríki dagsins.
Þreyta truflar líka oft bænalif okkar.
Kannski þurfum við að finna annan tíma
dagsins til að komast hjá þessu. Ef beðið
er seint að kvöldi eiga margir erfitt með
að einbeita sér. Þegar við erum að fara í
rúmið, venjulegast úrvinda af þreytu, er
ekki tíminn til að eiga innihaldsríka og
gjöfula stund með Guði.
En skortur á hugarflugi og þjálfunarieysi
hugans getur líka verið hindrun í bænar-
gjörðinni. Að byggja bænaathvarf í
huganum virðist sumum ógerningur ef
hugarflugið ekki til staðar. Og þó að
imyndunaraflið kæmi athvarfinu upp þá
myndi vöntun á einbeitingu gera lítið úr
tilbeiðslunni þar. ímyndun er mikilvæg í
bæninni. Sá sem stöðuglega talar bara
út í loftið í bæn sinni mun fljótlega hætta
að tala. Það er mikilvægt að hafa þann
eiginleika að geta séð fyrir sér Jesú Krist,
líf hans hér á jörð, sérhvern skráðan
viðburð í lífi frelsarans, ásjónu Guðs,
bros Guðs. „Ég hef ávallt Guð fyrir
augum," segir Davíð í bæn sinni. Þetta
getur verið lausn á vanda þegar hugur-
inn reikar, að sjá fyrir sér hinn himneska
raunveruleika.
Tilfinningar okkar hindra okkur á stund-
um í bænalífinu. Við biðjum ekki vegna
þess að okkur langar ekki til þess.
Kannski vegna þess að við teljum að
bæn sé eingöngu virk rísi hún frá
tilfinningalega áköfu hjarta metum við
þetta gilda afsökun fyrir því að biðja ekki.
En stefnumót við Guð verður að halda
án tillits til tilfinningahita hverju sinni því
annars fall margir dagar út úr bænalífinu.
Við verðum að standa við skuldbindingar
okkar þrátt fyrir vöntun á löngun.
Stundum finnst okkur að bæn eigi sér
ekki stað nema því aðeins að við tölum
stanslaust. Ágústínus segir: „Eyðum ekki
tíma í mörg orð, frekar í mikla bæna-
gjörð." ímyndum okkur ekki að bænin sé
eingöngu fyrir hina mælsku.
Aðventfréttir
71. ÁRG. - 2 . TBL. 2008
ÚTGEFANDI
KlRKJA SJÖUNDA DAGS AÐVENTISTA á ÍSLANDI
S u ó u r h I i d 3 6
10 5 R e y k j a v / k
Simi: 588-7800
Fax: 588-7808
sda@adventistar.is
Ritstjóri &
Ábyrgðarmaður:
E ri c Guðmundsson
FORSÍÐUMYNDlGUÐMUNDUR BRYNJARSSON
Serstakar þakkir til:
• Guðmundar Brynjarssonar og Arnar Jónssonar
FYRIR MYNDIR i BLAÐIÐ.
• Stefáns rafns Stefánssonar fyrir PRÓFARKALES-
T U R .
AÐVENTFRÉTTIR • Febrúar 2008