Bræðrabandið - 01.09.1974, Síða 5
Bls.5 - BRÆÐRABANDIÐ 8-9 tbl.
Glataði sonurinn hafði mikinn tíma til dagdrauma í
einangruðu starfi sínu í svínastíunni. Dagdraumar leiða ekki
alltaf til mikilla athafna. Hugsið ykkur Joe Smith.
Frásagnir um bóksölu höfðu alltaf hrifið hann.^ Þegar bóksali
kom x heimsókn í söfnuð hans var hann alltaf á fremsta bekk
og drakk í sig hvert orð sem hann sagði. Hversu hann^gladdist
yfir sögum hans og lifði sig inn í reynslur hans og sá
sjálfan sig sem byrjandi bóksala sem knýr á ókunnar dyr og
fær fólk til að kaupa.
Hann fylltist fögnuði þegar hann hugsaði um lokaniður-
stöðuna - sannleikurinn kæmist inn í líf þess manns sem
bóksalinn heimsótti og fólk ynnist fyrir ríki Guðs. Þessi
ópersónulega reynsla hélt áfram í mörg ár þar til alvarlegur
atburður í lífi Joe gerði það nauðsynlegt að hann tæki skjóta
ákvörðun um það hvað hann ætti að gera varðandi drauma sína
um að verða bóksali. Eftir 10 ár í starfinu segir hann:"Ég
er aðeins leiður yfir einu, að ég helgaði ekki líf mitt
þessu starfi fyrir mörgum árum." Sumum finnst þeir ef til
vill ekki geta tekið þátt í kristniboðsstarfi vegna reynslu-
skorts, líkamlegra ágalla eða af öðrum ástæðum. En verkið
takmarkast ekki af þeim þáttum starfsins sem nefndir hafa
verið. Akurinn er nógu víður fyrir alla og sérhverjum
hefur verið ætlað verk. Það fellst blessun í að hljóta svar
við bæn sem sögð var í einlægni eða finna það að frelsarinn
talar til okkar á sérstakan hátt á óvæntri tíð. Þá gerum
við okkur það ljóst að einn beinn vottur um persónulegan
frelsara er meira virði en þúsund frásagnir um það sem aðrir
hafa reynt þó að hrífandi séu.
"Það er ekki mögulegt að ein greinin sé háð annarri um
lífgefandi kraft. Sérhver grein verður að viðhalda eigin
persónulegu sambandi við vínviðinn. Hver meðlimur verður
að bera eigin ávöxtu." E.G.W. um versið Jóh. 15:4
Hví ættum við að gera okkur að góðu reynslu annarra
sem er aðeins hismi fyrir okkur á sama tíma sem við gætum
eignast kjarna persónulegrar reynslu hver fyrir sig?
En sérhver rannsaki verk sjálfs sín, og þá mun hann
hafa hrósunarefni einungis fyrir sjálfan sig, en ekki
fyrir aðra; (Gal. 6:4).