Heimilisritið - 01.02.1945, Blaðsíða 40

NC GENG EG MEÐ A
GLEÐIFUND
Nú geng ég með á gleðifund
og gott er nú að vera frjáls,
en aldrei sá ég svása sprund
en svartan flösku háls.
Og svo geng ég þegar aftur inn,
°g svo drekk ég glaður sopann
minn,
tek mér staup, fæ mér einn, fæ
mér tvo, fæ mér þrjá;
þeim fjórða sýp ég á.
Er drepur sorg á dyr hjá mér,
til dyranna ég reyndar fer
og segi: „Eg í önnum er
og ekkert sinni þér“.
Og svo geng ég þegar aftur inn
og svo drekk ég glaður sopann
minn,
tek mér staup, fæ mér einn,
fæ mér'tvo, fæ mér þrjá,
þeim fjórða sýp ég á.
C. Bellman.
HÆ TRÖLLUM!
Hæ! tröllum á meðan við tórum,
syngjum, dönsum daginn út og
daginn inn.
Hæ! tröllum, slörkum og slórum
það var pabba vani og það er
minn:
Létu tíu dali’ í dag og tólf
í gærdag í senn;
Létu tíu dali’ í dag og tólf
í gærdag í senn;
og samt er hérna einn ríxdalur
enn.
Sú litla, ja, hún var lagleg.
líkt og fjólan bláa inni’ í
Barmahlíð:
Brosin, svo blíð og svo glaðleg,
glæddu ást, svo ég var alsæll úru
hríð:
:,: Lét tíu dali’ í dag og tólf
í gærdag í senn :,:
og samt er héma einn ríxdalur
enn.
Gestur (þýddi úr sænsku).
HEIM ER EG KOMINN
Heim er ég komin og halla’ undir
flatt,
því hausinn er. veikur og maginn;
ég drakk mig svo fullan — ég
segi það satt —
ég sá hvorki veginn né daginn.
En vitið kom aftur að morgni til
mín
og mælti og stundi svo þungan:
„Mikill bölvaður dóni ertu að
drekka eins og svín!
það drafaði í gær í þér tungan.
Og gerirðu þetta, þá geturðu séð
fég get ekki átt við þig lengur
því sjónin og heyrnin og málið
fer með
og minnið úr vistinni gengur".
Eg lofaði vitinu betrun og bót
að bragða ekki vín þetta árið;
en samt er ég hræddur, ef margt
gengur mót
að mig fari að langa í tárið.
Páll Ólafsson.
38
HEIMILISRITIÐ