Læknablaðið - 01.10.1916, Blaðsíða 9

LÆKNABLAÐIÐ
151
fékst allgóöur mælikvaröi á gagnsemi ljósbaöanna. R. notar rnest kola-
bogaljós, en einnig kvikasilfurkvarsljós.
Árangurinn varö sá, aö ,,Allgemeinzustand“ sjúkl. batnaði til muna, og
jafnframt sjúkd. R. notar ætíö lokal meöferö jafnframt, því hann segir,
aö þó aö affektionin batni í heild sinni við ljósböð eingöngu, sárin grói
og þrotinn rninki, þá hverfi hnútarnir ekki til fulls. Þaö hefir jafnvel
komiö fyrir viö coxitis meö fistlum, aö þegar meinsemdin var oröin góö,
þá kom í ljós, aö sjúklingurinn hafði Lupus í húðinni, sem ekki hafði
læknast samtímis, en sem batnaði fljótt viö lokaltherapi. — Einkennilegt
er þaö, hvaö sjúkl. fór fram með almenna heilsu. Þeirn leiö betur, voru
allir hressari, meltu betur, fitnuöu til muna, og þeim sjúkl., sem áöur voru
linir og kraftalitlir, jókst til muna vinnuþrek. — Alls hafa þessar lækn-
ingar verið reyndar viö 42 sjúklinga meö L. vulg., 1 með eryth. nodos
Basin, 2 meö skrofuloderma. Af þessum 42 Lupus-sjúklingum voru 37
gamlir, sem ítarleg meðferö hafði reynst árangurslaus viö. Af þeim uröu
9 albata, 20 urðu mikiö betri, og liöfðu mikið útlit fyrir að geta fengið
fullan bata. 7 voru of stuttan tíma til þess aö nokkuð yrði sagt um
árangurinn, og 1 dó skömmu eftir aö byrjaö var á ljósböðunum. Þeir 5,
sem eftir eru, voru samtímis geislaðir lokalt, af þeim uröu 3 albata, 1 var
of stutt, og 1 dó rétt eftir aö byrjað var. — Báðir sjúkl. meö skrofuloderma
uröu albata. Annar þeirra var málari, og stundaði iön sína jafnframt,
fékk því ljósböðin hvergi nærri reglulega. Sjúkl. meö eryth. nodos. Basin
varö albata.
Af sjúkl. eru þessir 37 i fyrri flokkinum lang merkilegastir. Þaö eru
gömul tilf., sem allar lækningatilraunir höfðu reynst árangurslausar viö,
og R. segist alveg hafa staðið undrandi yfir árangrinum. — Berklar eru
sjúkd., sem ætíð tekur langan tíma. Áhrif baðanna fara venjulega að
koma í ljós eftir 1 mánuð, stundum geta þó liðið 2 til 3 mánuðir. Af þeim
sjúkl. sem albatnaði, fékk sá, sem minst þurfti, 51 böð; sá, sem batinn
var tregastur á, 208 böð. Böðin voru gefin oftast nær daglega, en það
álítur hann eftir sinni reynslu alls ekki nauðsynlegt. Yfirleitt kemst R.
að þeirri niöurstöðu, að ljósbööin séu mjög gagnleg, þau flýti mjög fyrir
batanum, og fáist betri árangur af lokal meðferö, og að minsta kosti ætti
að nota þau við alla sjúkl., sem reynst hafa refraktærir við lokal meðferð
eingöngu.
Ernst skýrir svo frá 27 sjúkl. með cliir. tub.: 8 Lymphom (3 samtimis
Lupus vulg.), 2 Peritonit. tub., 17 með berkla í beinum og linum pörtum
(12 einnig L. vulg.), margir þeirra með multipla berkla, eða alls 30 mein
á 17 sjúkl. Af 8 Lymphomum voru 4 perforeruð, hin 4 minkuðu mikið,
án þess þó aö hverfa alveg. Þau perforeruðu hafa reagerað betur, þó
ekkert þeirra sé gróið, en öll 8 tilf. hafa verið of stuttan tíma i ljósböðum
til þess aö hægt sé við meiru að búast. — Sjúkl. með periton. tub. voru
2 börn, sem höfðu verið opereruð 9 til 10 mán. (Mikroskopi sýndi berkla
í ööru tilf.) áður en þau komu á Finsen, og höföu fistla. Á ööru þeirra
haföi við og við tæmst allmikiö af vökva ()4 Liter) út um fistilgatið.
Sáriö, sem upphaflega var 2x1 cm., er gróið, þrátt fyrir að barnið alls
ekki kom reglulega til ljósbaöanna. Á hinu barninu greru fistlarnir á 2
mán.; fór þaö síöan á Sanatorium, og er heilbrigt. — Sjúkl. með berkla
i linum pörtum voru 8, með mein í húð, subkutan bandvef og sinaslíðrum,