Læknablaðið - 01.10.1916, Blaðsíða 16

LÆKNABLAÐIÐ
158
allir sammerkt í því, a'8 veikin legst þyngra á þá, en innanbæjartauga-
veiki hér venjulega gerir.
Læknirinn í Skálholti hefir gert alt sem í hans valdi hefir staöiS til
þess aö útrýma veikinni. Hann hefir byrgt brunna, gert vatnsveitu, málaö
öll hús, sent föt og sængur til sótthreinsunar hingaö til Reykjavikur o. s.
frv., en alt komiö fyrir ekki.
Þetta bendir því til þess aö einhver þar á heimilinu, sem heilbrigöur er,
fóstri sóttkveikjuna meö sér, og þá sennlega einhver þeirra, sem í upp-
hafi fluttist frá Kópsvatni aö Skálholti.
Hver þaö er, á Stefán aö finna, og efast eg ekki um aö honum takist þaö.
Þetta hefir þegar dregist alt of lengi, eölilegast hefði verið, að fenginn
hefði verið hæfur maður til að rannsaka það, undir eins og sást, að
sótthreinsunarráðstafanir Skúla læknis komu ekki að haldi.
Kostnaður hefði náttúrlega oröið töluveröur við það, en smávægilegur
samt í samanburði viö það gagn, sem af því gat orðið.
Þegar Stefán kernur heint, veröur því að fá hann til aö gera þetta svo
fljótt sem honum er mögulegt aö koma því við. M. K. *
Vikarar.
í tilefni af smágrein eftir M. E. í júníblaðinu, bls. 104, skal það tekið
fram til skýringar, aö þegar kaupgjald til vikars þess, sem þar er um
rætt, er athugað, verður aö gæta þess, að hann var ráðinn til tiltölulega
stutts tíma og fékk enga borgun fyrir ferðir né kaup meöan á þeim stóð,
en héraðið langt frá Rvík og tekjurýrt. Enn fremur þauð hann, þegar reikn-
ngar voru gerðir upp, aö falla frá kröfu um þessi 10 pct. af meðalasölu
aö mestu, enda mikill partur seldra meöala óinnheimtur. — Svo er dýr-
tíðin, allir heimta og allir þurfa að fá tekjur sínar hækkaðar, með því að
helmingi dýrara er nú að lifa en áöur var.
Hvað vikarana snertir, mun því aö líkindum sanni nær að þeir séu
ekki ofhaldnir af svipuðum tekjum og umræöir í téðri grein, ef langt er
að fara og ferðir kostaöar af þeim sjálfum. Þó álít eg að ekki geti komið
til tals, aö læknar borgi þessi 10 pct. af meöalasölunni. Eins og meðala-
kaupum lækna er háttað, ber meðalasala þeirra sig víst naumast þegar
tillit er tekið til alls, |iess vegna ekkert af þeim legg að skafa'.
En á hinn bóginn er það rétt hjá M. E., að það er enginn hægðarleikur
fyrir lækna að greiöa þennan skatt fyrir aö létta sér upp og þá aðallega
um að kenna hinum afarbágbornu kjörum, sem þeir eiga flestir viö að
lnia, og í þessu tilliti verða þeir haröast úti, sem lengst eru frá Reykja-
vík. Eins og M. E. heldur fram, er læknum mjög nauðsynlegt að hvíla sig
og ferðast eitthvað viö og við, og væri því brýn þörf á þvi að gera þeim
léttara fyrir með að fá mann í staðinn sinn. Læknafjelag íslands þarf að
stofna sem fyrst og hefir væntanleg stjórn þess mikilsvert verkefni, þ. e.
áð útvega vikara fyrir hæfilegt verð — fastur taxti líklege heppilegur,
svo læknum væri alt af ljóst, hvaö fríið kostaöi, en taxti þessi þyrfti að