Læknablaðið - 01.11.1919, Síða 12

170
LÆKNABLAÐIÐ
var komiö. Auk þess voru rafmagnslampar í veggskápum liátt uppi á
veggjum og var Ijósinu frá öllum beint á aögeröaboröiö. Aö vísu var
það geysilegt ljósflóö, sem streymdi inn í stofurnar frá öllum þessum
dýru og margbrotnu lýsingatækjum, en þó er þaö auðséð, að ljóssins nýt-
ur ólíkt ver, er þaö er svo langt í burtu. Einn yfirlæknirinn sagöi mér,
aö ])egar í haröbakkann slægi aö nóttu, vildi hann frekar gera skurö á ó-
æðri skurðstofunni, þar sem góöir einfaldir lampar héngu rétt fyrir ofan
aðgerðaborðið. Þar væri birtan miklu betri, þrátt fyrir alt!
Á Rauöakrossspítalanum í Kristjniu var einn stór vegglampi látinn
nægja á öllum aðgerðastofum. Ofanljós þótti óþarft, því rafmagnsljós
kysu allir ef nokkuð væri fariö aö halla degi.
Eina nýjung eftirtektarverða sá eg á Bispebjærg. Þar var svo ríflegt
bilið milli ytri og innri glugga, aö stúdentar gátu staöiö milli glugganna
og horft á aðgerðir án þess að vera til nokkurs trafala i stofunni. Gat
þetta ekki hreinlegra verið. í Lundi voru járngrindur gljániálaðar á gólfi,
sem fjöldi stúdenta gat staðið á og séð hvað fram fór. Likt hvaö vera til
í London.
Hvergi sá eg svo vandaða deild fyrir vafagemlinga, menn sem grun-
aðir eru um næma kvilla en diagnosis þó óviss, eins og á Ullevaal í Krist-
janíu. Er það sérstök einlyft bygging. Gangur mikill liggur eftir henni
nendilangri með ofanljósi, og má loka tryggilega fyrir hann á 4 stööum
og skifta husinu í fernt. Hefir þá hver hluti sínar útidyr og öll nauðsyn-
leg tæki. Allar sjúkrastofur (mjög vandaðar) eru fyrir eitt rúm að eins
og fylgir hverri þeirra baöherberg-i meö salerni. Gluggi lítill er á hverri
stofu sem veit inn i ganginn, með gluggatjöldum aö utan, og má því siá
inn til sjúkl., án þess að koma inn í herbergið. Skamt frá honum er lítil'.
veggskápur og hangir þar kirtill læknisins. Dyr liggja ekki inn i sjúkra-
herbergið sjálft, heldur inn í baðherbergið og þaðan er gengið inn til sjúkl.
Fötum og kirtlum er skift við hvert herbergi, og hver sjúkl. svo einangrað-
ur sem frekast verður kosið á.
Frá fundi norrænna heilbrigðisfræðinga get eg fátt sagt í stuttu máli.
Danska selskabet for Sundhedspleje hafði boöað til fúndarins, og var hann
einn þáttur i samdrættinum milli Norðurlanda, sem nú er svo ofarlega
í hugum margra. Danir tóku vel og rikmannlega á móti gestum sínum, eru
sjálfir gestrisnir, sýnt um veislur og mannfagnað og hafa auk þess kon-
ungleg húsakynni og önnur tæki til slíkra hluta. Fundurinn var haldinn
í hinum mikla sal í Teknologisk institut og 'sótti hann fjöldi manna frá
öllum Norðurlöndum. Er það undir eins nokkur lærdómur, að sjá hversu
öllu er hagað á slíkum mannamótum og betur getur maður veriö viðbú-
inn í næsta sinn, ef sækja skyldi slíkt mót. — Fyrsta daginn var tekið
móti gestum, fundur settur, skoðuð mikil hygienisk sýning, sem stóð í
sambandi við fundinn, og að lokum borðaður kvöldverður. Næsta dag
var rætt um „Hygienens kaar i de skandinaviske lande efter krigen“
(próf. Fredericia Kbh., og Dr. W. Söderbom Norrköping) og „Kan skole-
hygienen blive en betydningsfuld faktor for befolkningens helbredstil-
stand?“ Dr. Carl Schiötz frá Kristjaniu hóf umræður. Hvorki þótti hon-
um né öðrum ræðumönnum einsýnt, að lækniseftirlit með skólum bæ-i
mikinn árangur, að minsta kosti með þeirri tilhögun, sem verið hefði.