Læknablaðið - 01.02.1922, Síða 8

22
LÆKNABLAÐIÐ
Önnur í röðinni er Árnessýsla með 37 sjúklinga, en viöbótin aí
nýjum sjúklingum er ekki nema 8.
G u 1 1 b r i n g u- og K j ó s a r s ý s 1 a er sú þriðja í röðinni, með 33
sjúklinga, en næst hæst, ef um nýja sjúklinga er að ræða. Þeir voru 11 alls.
Sú 4. í röðinni er R a n g á r v. s ý s 1 a með 28 alls og 5 nýja. Þá kemur
Snæfellsnessýsla með 25 sjúkl. alls, þar af 5 nýja, Þingeyj-
arsýsla með 24 alls, og 8 n ý j a sjúklinga og Barðastrandar-
s ý s 1 a með 20 holdsveika alls, og þar af 6 nýja. — Strandasýsl-
a n virðist vera bjartasti bletturinn á landinu, þegar urn holdsveikina
er að ræða. Því þar hefir að eins einn sjúklingur verið síðan 1896, og
hann var orðinn veikur, þegar hann fluttist inn i sýsluna. —
Síðasti liðurinn í töflunni sýnir skiftinguna á sýslur á þeim holdsveiku
sjúklingum sem menn nú vita um að verið hafi utan spítala í árs-
lok 1920. Þá voru engir sjúklingar í þessum sýslum:
Borgarfjarðar
Stranda .....
Húnavatns ...
Norður-Múla .
Suður-Múla ..
Skaftafells ...
Vestmannaeyja
frá árslokum 1907
— — 1898
— 1913 .
— — 1912
1904
... . í árslok 1920
frá árslokum 1913
Það er þannig allmikill hluti landsins sent virðist vera laus við holds-
veiki. Mest var hún enn í Eyjafj.sýslu, sjúkl. 8 talsins, og hún var
þ á eiiia s ý s 1 a 1 a 11 d s i n s, þ a r s e m 1 í k þ r á i r s j ú k 1 i n g a r
v o r u.
Þá vissu menn þar um tvo, en seinna fanst þar sá þriðji, sem þá var
orðinn veikur fyrir nokkru. Einn þessara þriggja hafði strokið norður
úr spítalanum og var'eigi sendur aftur suður. Honum hafði batnað mikiö
meðan hann var i spítalanum, svo eigi sást mikið á honum. Hann lang-
aði heim aftur, eins og vonlegt v.ar, en heilbrigður var hann ekki, og
er ekki enn þá.
Annar sjúklingurinn kona með 6—7 börnum, sumum ungum, var ein
þessara likþráu. Hún vildi eigi fúslega fara. Af brjóstgæðum létu þá
nokkrar konur þar í sveitinni byggja herbergi við baðstofuna með glugga
á milli. Þar í gegnum áttu svo börnin að sjá móður sína, eins og fanga
í búri. Sorgleg endurminning fyrir þau seinna á æfinni. Vitanlegt er
það, að einangrunin er að eins að nafninu.
í raun og veru hefir einna verst verið að fá sjúklinga úr Eyjafjarðar-
sýslu til að fara i Holdsveikraspítalann. Það hefir oft dregist óþarflega
lengi. En vonandi verður nú farið að vinna að því af kappi, að hreinsa
sveitirnar kringum Eyjafjörðinn, losa þær algerlega við holdsveikina. —
'í holdsveikissveitunum sunnanlands og vestan hefir verið meira kapp lagt
á að losna við sjúklingana, jafnskjótt og þeir hafa fundist, eða að minsta
kosti tiltölulega fljótt. Árangurinn hefir þar orðið góður. Þannig er nú
að eins sinn limafallssjúklingurinn í hverri af þeim gömlu holdsveikis-
sýslum, Árnessýslu, Rangárvallasýslu og Gullbringu- og Kjósarsýslum.
Borgfirðingar losuðu sig furðu fljótt við sina sjúklinga. Þar hafa menn
eigi orðið varir við holdsveiki síðan 1907. Svipað er að segja um Barða-