Læknablaðið - 01.11.1947, Blaðsíða 7

LÆKNABLAÐlÐ
99
An yfirlætis vann hann vevk sín öll
af vöskam dug,
er aðrir kepptn am aað og völd og hrós
i æstam hag,
og (ddrei hafði hræsai nein
á honnm tök
og meir en alla mælskuhnykki
mat hann rök.
IJans átUdíu ára langa skeið
var einlæg leit
að betrun þjóðar, bæitum nyljum lands
í borg og sveit.
í allri leit við sjálfan sig
hann sannar var, —
var stundum jafnvel lagt lil lasts
J>að landarfar.
Það hittir sama hárbeitt dauðans ör
á Iwílabeð,
að hníga feigur áli á akri starfs
er öðram léð.
Hinn mikli iðjumaður gekk
lil móts við hel,
af brýndum plógi höndin hneig,
— J>að hæfði vel.
P. V. C,. KOLKA.
(Siðasta erindið iýtur að ]>vi, að Guðniundur prófcssor, seni ])jáðist
af lijartakölkun 05,' þoldi því ekki áreynslu, hafði gengið út i bœ til
þess að sinna ýnisuni störfum, er dauða lians bar að.))