Læknablaðið - 01.02.1949, Blaðsíða 23

LÆKNABLAÐIÐ
13
varpinu var ekki ætlað að taka
af héraðslækni nein embættis-
störf“. B.J. gleymdi að taka
fram, að á eftir þessu kom
komma, og setningin hélt þann-
ig áfram: „a. m. k. ekki svo
teljandi sé, heldur aðeins valdið
til að framkvæma heilbrigðis-
eftirlitið“. B.J. hefði mátt halda
áfram að citera og bæta við:
„Lagt var til að heilbrigðisfull-
trúinn, embættisgengur læknir,
fengi fullt vald til að fram-
kvæma það eftirlit, sem hann,
lögum samkvæmt, á að inna af
hendi, en í lögum um heil-
brigðisnefndir og heilbrigðis-
samþykktir, íVá 12. febr. 1940,
eru skýr ákvæði um starfssvið
heilbrigðisfulltrúa“. B. J. er
svo hugulsamur að taka þessi'
ákvæði laganna upp í lok grein-
ar sinnar og sannar um leið,
að störf þau, sem frumvarpið
fjallaði um, eru „embættisstörf"
heilbrigðisfulltrúans en ekki
héraðslæknisins, sem aðeins á
að hafa eftirlit með, að heil-
brigðisfulltrúinn inni þau vel
af hendi.
B. J. rökræðir þetta og seg-
ir: „héraðslæknir átti ekki
lengur að hafa nein afskipti af
málum þeim, sem heilbrigðis-
nefnd fjallar um, nema að þvi
er snertir aðstoð við sóttvarn-
ir“. En í næstu málsgrein á
eftir segir B. .1. réttilcga, að
héraðslæknirinn eigi, skv.
frumvarpinu, að eiga (fast)
sæti í heilbrigðisnefnd! Ætli að
meiningin með þessu ákvæði í
frumvarpinu sé ekki einmitt
sú, að héraðslæknirinn eigi að
hafa bein afskipti af öllum
þeim málum, sem heilbrigðis-
nefnd fjallar um?
Heilbrigðisstarfsmenn
Reykjavíkurbæjar yrðu skv,
frumvarpinu algjörlega óháðir
heilbrigðisstjórninni í landinu,
segir B. J. Hann ber hér eins
og víðar höfðinu við steininn,
og ég hið lesendurna velvirðing-
ar á, að ég þarf cnn að vísa til
fyrri greinar minnar, en þar
stendur: „Um skyldur land-
læknis í þessu efni segir 3. gr.
laga nr. 44, 1932: „ . . Hann
hefur eftirlit með öllum lækn-
um og heilbrigðisstarfsmönnum
í landinu, en einkum héraðs-
læknum og öðrum opinberum
heilbrigðisstarfsmönnum“. Let-
urbreyting mín). Ef eftirlit
landlæknis með borgarlækni er
skv. þessum lagaákvæðum að-
eins „óbeint“, eins og B. .1. vill
vera láta, þá gildir það svo
sannarlega einriig um eftirlit
landlæknis með héraðslæknun-
um, þar eð þeir og borgarlækn-
ir eru í sama bási. — Þar eð
ennfremur héraðslækninum í
Beykjavík ber, sem meðlimi
heilbrigðisnefndar, sérstök
skylda til að líta eftir borgar-
lækninum, en hann er starfs-
maður nefndarinnar, táknar
eftirlit þessara tveggja embætt-
islækna með borgarlækninum
naumast fullkomið öryggis-