Læknablaðið - 15.01.1983, Blaðsíða 34

24
LÆKN ABLADIÐ
benti á þætti eins og fræðslu um heilbrigðis-
mál, þjónustu við þroskahefta, aldraða og
drykkjusjúklinga og notendur vímugjafa, svo
og stjórnunarstörf, sem oft fælu í sér mikil
störf innan heilbrigðisþjónustunnar. Páll taldi
fjölda mörg störf skara læknisstörf. Ef menn
víkka starfssvið sitt er hægt að fjölga læknum
verulega, en ef menn ætla sér hefðbundin störf
eingöngu, er hægt að fjölga læknum með
styttingu vinnutímans, en varðandi útreikning
á annan hátt, benti hann á grein Arnar
Bjarnasonar, er birtist í Læknablaðinu fyrir
nokkru, þar sem hann gerir ráð fyrir mest 90-
100 læknisstöðum til viðbótar á næstu 10
árum. Páll taldi ljóst, að aukning fjármagns til
heilbrigðisþjónustunnar á næstu árum yrði
mun minni en var frá 1960-1980. Hann benti á,
að ef læknar ættu að eiga möguleika á öðru
starfsfyrirkomulagi, þ.e.a.s. auka starfssvið sitt,
þá yrði að gera ráð fyrir því strax í háskóla-
námi.
Þorvaldur Veigar þakkaði Páli erindi hans.
Hann skýrði síðan frá fjölda lækna á íslandi
með lækningaleyfi, fjölgun þeirra í nánustu
framtíð, og ræddi síðan framtíðarsþá með
tilliti til atvinnumöguleika. Hann benti einnig á
grein Arnar Bjarnasonar í Læknablaðinu. Þar
kom m.a. fram, að undanfarin ár hafi um 1 %
af hverjum aldursárgangi útskrifast sem lækn-
ar frá Háskóla íslands, einnig að nú séu um
42 % þeirra, sem almennt lækningaleyfi hafa
hér á landi, búsettir erlendis.
Atli Árnason ræddi atvinnuhorfur lækna
almennt.
Guðjón Magnússon þakkaði boðið um setu
á fundinum og flutti fundinum kveðjur land-
læknis. Guðjón benti á, að ekki væri vitað um
þörf íbúanna fyrir heilsugæzlu, og þar með
fyrir lækna. Hann sagði, að fjármagn færi
minnkandi til þessara mála. Hann benti einnig
á, að þörf væri á könnun á læknaþörf og
dreifingu læknisstarfa, sem komið gæti mönn-
um til góða þegar þeir veldu sér sérgrein.
Jón Bjarni Þorsteinsson þakkaði Páli Sig-
urðssyni fyrir erindi hans, og hvatti til þess, að
það yrði birt í heild í Læknablaðinu.
Haukur Þórðarson talaði um viðhorf lækna
til sérhagsmunahópa eins og þroskaheftra, svo
og þessara hóþa til lækna almennt. Hann benti
á, að læknar hefðu undanfarin ár sett sig lítið
inn í mál þessara hóþa.
Næsta mál á dagskrá var skiþun í starfs-
nefndir, og var hverri nefnd gert að fjalla um
ályktunartillögur, sem borizt höfðu, og verið
lagðar fram.
Fundi var síðan frestað til næsta dags, en
nefndir störfuðu áfram.
Fundi framhaldið kl. 9.00 26. júní 1982.
Fundarstjóri: Kristján Baldvinsson.
Fundarritari: Atli Árnason.
Fyrst á dagskrá var framsöguerindi Ólafs
Arnar Arnarsonar, yfirlæknis, um starfsemi
göngudeilda.
Ólafur Örn rakti í framsögu sinni starf og
álit göngudeildarnefndar, sem stjórn Lækna-
félags íslands skiþaði á síðasta ári. Tilnefndir
voru í nefndina þeir Ólafur Örn Arnarson,
Magnús Karl Pétursson og Guðmundur Odds-
son. Hlutverk nefndarinnar var að fara yfir
tölulegar upplýsingar, sem safna átti frá þeim
stofnunum, sem hefðu einhverja göngudeildar-
starfsemi, og gera tillögur um framtíðarskipu-
lag þessara mála. Þar kom fram, að ekki virðist
nein veruleg göngudeildarstarfsemi utan
Reykjavíkur. Á Akureyri ntun þó í byggingu
göngudeildarhúsnæði. Göngudeild Landspítal-
ans hefur skipulagslega nokkra sérstöðu, og
hefur verið stjórnað af þriggja manna nefnd
sérfræðinga, en ekki af yfirlækni. Jafnframt
gildir, að sjúklingar eru bókaðir og skoðaðir af
ákveðnum sérfræðingi.
í könnuninni kom í Ijós, að meðalvinnutími
sérfræðings á göngudeild er þrjár klukku-
stundir á viku.
Á göngudeild Landspítalans gilda reglur um
val sjúklinga á göngudeild:
a. Sjúklingar, sem þarfnast sérstakrar fram-
haldsmeðferðar eftir dvöl á stofnuninni.
b Sjúklingar, sem vísað hefur verið til stofnun-
arinnar (Landspítalans) og þarfnast með-
ferðar eða rannsóknar, sem ekki er aðstaða
til að framkvæma annars staðar.
c. Sjúklingar sem kennsluefni fyrir stúdenta í
læknadeild.
d. Sjúklingar, sem valdir eru til rannsókna í
vísindalegum tilgangi.
Langflestir sjúklingar, sem koma til eftirlits á
göngudeild, falla undir lið a. Allstór hópur
fellur undir lið b, en sárafáir undir hina liðina.
Þróunin hefur orðið sú, að langtímameðferð
sjúklinga með langvinna sjúkdóma, verður æ
stærri þáttur. í könnun, sem gerð var fyrir
einni viku á göngudeildinni, kom fram, að
50 % sjúklinga hafa verið lengur en eitt ár við-