Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.2007, Side 28

Föstudagur 25. maí 200728 Helgarblað DV
Stundum þarf fólk að setjast niður og end-
urskoða allt sitt líf. Best er þá að byrja í núinu
en til að verða raunverulega hamingjusamur
ætti maður kannski að líta til fortíðar og at-
huga hvernig viðhorfin voru fyrir sextíu árum.
Eftir lestur bókarinnar Aðlaðandi er konan
ánægð, sem kom út á íslensku árið 1945, sér
hver nútímakona hversu heppin hún er.
Af bókinni má ýmislegt læra, til dæmis að
það er alls ekki eðlilegt að eiga aðallega karl-
menn að vinum. Sú kona sem kýs félagsskap
karlmanna fram yfir kvenna er greinilega
stórgölluð kona.
„Þér hafið sjálfsagt rekist á konuna sem
gortar af því að hún eigi eingöngu karlmenn
fyrir vini eða henni geðjist ekki að kvenfólki,“
stendur í kaflanum sem heitir: Þér verðið
líka að vinna hylli kvenna.
Hollusta, hæverska og hreinskilni
„Ef þér hafið haft tækifæri til þess að
fylgjast með henni um lengri tíma, vitið þér
að hún er einmana manneskja, þegar hún
hefur runnið sitt fyrsta blómaskeið. Flestir
karlmenn eiga að einhverja konu sem þeir
leita ráða til og viljandi eða óviljandi fara
þeir að ráðum hennar; hvort sem það er nú
systir, systir vinar þeirra eða gömul vinkona.
Ef slíkum konum geðjast illa að yður, líður
ekki á löngu áður en karlmennirnir fylgja í
þeirra fótspor. Konan, sem fyrir þessu verð-
ur, kennir þetta kvenlegri afbrýðisemi. En
venjulega er það hitt, sem liggur til grund-
vallar andúðinni, að konurnar bera ekki
traust til hennar. Sem systur og vinir finna
þær ef til vill, að viðkomandi konu skortir
í hegðun sinni gagnvart öðrum hollustu,
hæversku og hreinskilni og þær vilja ekki að
menn sem þeim er annt um láti veiða sig í
net hennar. Og þær hafa venjulega lag á því
að láta þá hafa færri og færri tækifæri til að
umgangast hana.“
Nöldurskjóður settar á gapastokk
Nú er það staðreynd, að kona sem ger-
ist svo frek að biðja manninn sinn að setja
klósettsetuna niður eftir notkun, spyr hvers
vegna hann geti ekki sett blautu handklæð-
in annars staðar en á rúmteppið eða spyr
stöku sinnum hvort það sé ekki alveg eins
í hans verkahring að fara út með ruslið
er kölluð nöldurskjóða, eða „Naggfríður“.
Þessar konur mega þakka fyrir að hafa ekki
verið uppi fyrr á öldum.
„Það voru þeir tímar á frumbyggja-
tíð Bandaríkjanna að refsað var opinber-
lega fyrir nöldur. Nöldurskjóðan var sett í
gapastokk á almannafæri og þar gátu all-
ir séð hana og merkisspjald, sem fest var
við hana og sýndi sök hennar. Enn í dag
eru skömmóttar nöldurskjóður okkar á
meðal, en við meðhöndlum þær ekki jafn
skörulega og gert var í gamla daga. Nú fær
fórnarlambið – eiginmaðurinn – að líða
við nöldrið og skammirnar. Fyrst í stað
fyllist hann undrun, síðan er hann særð-
ur og loks grípur hann þögul örvænting
og hann dregur sig sem mest í hlé.“
Vinstri handar löðrungur
Blessaður maðurinn. Hann hélt að
konan væri jafn hrifin af honum og hann
af henni. Segir í bókinni. Þar er tekið
fram að manninum vex ásmegin og hann
blómstrar í nærveru hennar. En þá, þá
gerist það:
„Þá snýr hún við blaðinu. Hún vill ráða
því „hvar skápurinn á að standa...“ Hátta-
lag hans og framkoma öll sem áður virt-
Nútímakonunni finnst oft erfitt að standa undir þeim kröfum sem til
hennar eru gerðar. Hún á að vera góður starfskraftur, góð móðir, dótt-
ir, vinkona og húsmóðir. Kröfur samtímans virðast oft miklar, en eng-
inn gerir lengur þær kröfur að konan bíði heima uppábúin og að gott
heimilislíf sé eingöngu á hennar ábyrgð. Hvað þá að réttlætanlegt sé
að reka henni vinstri handar löðrung þegar hún nöldrar.
sáttasemjari á
hamingjuríku heimili
Sexí
Hlutverk kvenna
Konan geðjast karlmanninum best
á þann hátt að vera kvenleg, eins
aðlaðandi og tími og geta leyfir,
eins blíð og góðlynd og konunni er
eiginlegt að vera.