Kjarninn - 13.03.2014, Síða 14

02/06 Sjávarútvegur
e
inn stærsti þröskuldurinn í viðræðum Íslands
og Evrópusambandsins undanfarin ár hefur
verið deila um makríl. Ákvarðanir Íslendinga
um að setja sér einhliða kvóta setti klárlega strik
í reikning þeirra og gerði það að verkum að
ekki varð mögulegt að opna mikilvægasta kafla samnings-
viðræðnanna fyrir Íslendinga, þann sem snýr að sjávarút-
vegsmálum, á meðan viðræðurnar stóðu yfir. Fyrst þyrfti
að semja um makríl. Afstaða Íslendinga í makríldeilunni er
mjög skiljanleg. Það er stundum sagt að tvennt hafi bjargað
Íslandi eftir bankahrun: að landhelgin fylltist af makríl og
landið af túristum. Þetta tvennt hafi tryggt það mikið af
viðbótar tekjum að Ísland náði að hökta bærilega í gegnum
sína kreppu og komast út úr henni. Því kreppunni er, sam-
kvæmt hefðbundnum mælingum á slíkum, sannarlega lokið
á Íslandi.
Makríll bjargar þjóðarbúi
Hér hefur verið hagvöxtur um nokkurt skeið, var 3,3 prósent
í fyrra sem er sá mesti frá árinu 2007,
og viðskiptajöfnuður við útlönd var
já kvæður á árinu 2013 um 82 milljarða
króna. Það er í fyrsta sinn síðan árið
2002 sem sú niðurstaða næst.
Og stór hluti af þessum árangri er
makríll. Um síðustu aldamót fluttu
Íslendingar ekkert út af makríl. Árið 2011, ellefu árum síðar,
var makríll orðinn næst verðmætasta útflutningstegund
Íslendinga. Slíkur skilaði samtals 24 milljörðum króna inn
í þjóðarframleiðsluna. Árið eftir skilaði makríll tæpum 20
milljörðum króna til hennar og á tímabilinu 2008 til loka
árs 2012 nam útflutningsverðmæti makríls samtals um 47
milljörðum króna.
flökkustofn sem gæti horfið
Makríldeilan snýst um hvernig eigi að skipta veiðum úr
makrílstofninum í Norðaustur-Atlantshafi. Norðmenn, og
Sjávarútvegur
Þórður Snær Júlíusson
@thordurssnaer
„Norðmenn og Evrópu-
sambandið hafa viljað meina
að veiðar Íslendinga og Fær-
eyinga ógni stærð stofnsins.“