Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.08.1941, Qupperneq 9

Þ J Ó Ð I N
151
Dr. phil. Einar Ól. Sveinsson:
Snorri Sturluson.
Friðrilc keisari annar segir svo frá
i bók sinni um veiðar með fuglum,
að beztir fálkar komi frá íslandi, eyju
milb Noregs og Grænlands. Friðrik
keisari var samtiðarmaður Snorra
Sturlusonar, nokkru yngri. Hann var
í móðurætt kominn af Normönnum
á Sikiley, og þar var vagga ’hans. Þeir
frændur voru leknir að gerast nokk-
uð móleitir af Miðjarðarhafssól, en
héldu lengi sama ættarmóti og hinir
bandsslit íslands og Danmerkur og
fram,tiðar-stjórnskipulag hins frjálsa
islenzka þjóðfélags. — Þær ályktanir,
þau orð verða liéðan af aldrei aftur
tekin, meðan og ef íslendingar mega,
vegna ásælni annarra, frelsis njóta.
4. Loks urðu þær breytingar þann
(8.—) 10. júli þ. á. (1941) á afstöðu
herveldanna til sjálfstæðis islenzku
þjóðarinnar, að Bandaríki Norðnr-
Ameríku, sem enn eru lcölluð hernað-
arlega „hlutlaus“ í geysandi styrjöld,
tóku að sér „hervernd“ á landinu, í
stað hernáms Breta, en alls óljóst er
ennþá, hvernig þeim málum vindur
fram.
¥
Það er gamalt mál, að erfiðára sé
að gæta fengins fjár en afla þess. Það
er nú að visu ekki ætíð eða allskostar
rétt, en út af fyrir sig er það sönn og
góð varúðarregla, að gæta góðs fengs,
veðurbitnu frændur þeirra i Norður-
Jieimi: atgervismenn miklir, stór-
huga og djarfir, ágjarnir til fjár og
landa. Að siðferði mætti kalla þá
Sturlungaaldarmenn, ef þeir hefðu
ekki verið stórum mun grimmari, en
]iá grimmd námu þeir af Suðurlanda-
húum. I aðra röndina voru þeir
.hlynntir vísindum og skáldskap, og
Friðrik keisari orti kvæði sér til gam-
ans, þegar ekki var annað að gera,
því að næsta óvíst er, hvort hans verð-
ur aftur aflað. Það verður eldraun Is-
lendinga að fá að halda frelsinu.
Það mun nú hér á sannast, sem ein-
att er til vitnað, að „sameinaðir stönd-
um véi’, en sundraðir föllum vér“. Yið
eigum sérstakt þjóðei-ni, með fullum
islenzkum auðkennum, og í okkar
höndum er nú sjálfstæði landsins, í
orði og i verki, ef við fáurn þvi vald-
ið og þvi ráðið fyrir utan að komandi
öflum. Verum því á verði. Við höfum
ekki skilið við eitt landið til þess eins
að falla sjálfviljugir fyrir fætur ann-
ars.
Höldum okkur uppréttum, hvað
sem á dynur.
Höldum þjóðerninu og sjálfstæð-
inu, dýrustu verðmætum hverrar
þjóðar, óflekkuðu og óskertu, eftir
því sem fylsti máttur stendur til.
Sýnum í verki, að við verðskuld-
um frelsið!